Wikipedia

Waleryj Alaksandrau

białoruski prawnik i polityk

Waleryj Michajławicz Alaksandrau (biał. Валерый Міхайлавіч Аляксандраў[a], ros. Валерий Міхайлович Александров, Walerij Michajłowicz Aleksandrow; ur. 4 maja 1947 w Połocku) – białoruski prawnik i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 i 2001–2004 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I i II kadencji.

Waleryj Alaksandrau
Валерый Аляксандраў
Pełne imię i nazwisko

Waleryj Michajławicz Alaksandrau

Data i miejsce urodzenia

4 maja 1947
Połock

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I i II kadencji
Okres

od 27 listopada 1996
do 21 listopada 2000

Poprzednik

stanowisko utworzone

Okres

od 12 kwietnia 2001
do 16 listopada 2004

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2001
(od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)

Przynależność polityczna

bezpartyjny

Następca

wybory nie odbyły się

Odznaczenia
Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” (ZSRR)

Życiorys edytuj

Młodość i praca edytuj

Urodził się 4 maja 1947 roku w Połocku, w obwodzie połockim Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1974 roku ukończył Charkowski Instytut Prawa, uzyskując wykształcenie prawoznawcy i prawnika[1]. Odbył służbę wojskową w szeregach Armii Radzieckiej. Pracował jako operator w Połockiej Wytwórni Włókna Szklanego[2]. W latach 1974–1978 był sędzią śledczym Połockiej Prokuratury Rejonowej i Witebskiej Prokuratury Obwodowej. W latach 1978–1985 pełnił funkcję instruktora w Witebskim Komitecie Obwodowym Komunistycznej Partii Białorusi. W latach 1985–1992 pracował jako prokurator ds. wykroczeń w Witebsku. W latach 1992–1996 był przewodniczącym Witebskiego Obwodowego Sądu Gospodarczego[1]. Pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Białoruskiego Republikańskiego Związku Prawników[2].

Działalność parlamentarna edytuj

W drugiej turze uzupełniających wyborów parlamentarnych 10 grudnia 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Witebskiego-Praudzinskiego Okręgu Wyborczego Nr 63. 19 grudnia 1995 roku został zarejestrowany przez centralną komisję wyborczą[3], a 9 stycznia 1996 roku zaprzysiężony na deputowanego[4]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Polityki Ekonomicznej i Reform[5]. Był bezpartyjny[3]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[6]. Od 18 grudnia pełnił w niej funkcję członka[7], a potem zastępcy przewodniczącego Stałej Komisji ds. Ustawodawstwa[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej formalnie zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[8]. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów I kadencji zakończyła się 21 listopada 2000 roku[9].

12 kwietnia 2001 roku, w wyniku wyborów uzupełniających, został deputowanym do Izby Reprezentantów II kadencji z Witebskiego-Horkowskiego Okręgu Wyborczego Nr 17[10]. Pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji ds. Ustawodawstwa i Kwestii Sądowo-Prawnych. Wchodził w skład zjednoczenia deputackiego „Za Związek Ukrainy, Białorusi i Rosji” oraz grup deputackich: „Jedność”, „Jedna Białoruś”, „Przyjaciele Bułgarii” i „Deputowany Ludowy”[2]. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 16 listopada 2004 roku[11].

Odznaczenia edytuj

Życie prywatne edytuj

Waleryj Alaksandrau jest żonaty[1], ma syna i córkę[2].

Uwagi edytuj

  1. ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywne formy zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Валер Міхайлавіч Аляксандраў (czyt. Waler Michajławicz Alaksandrau).

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d Kto… ↓, s. 11
  2. ↑ a b c d e Александров Валерий Михайлович. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2018-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)]. (ros.).
  3. ↑ a b Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь трынаццатага склікання, зарэгістраваных 19 снежня 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2020-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-31)]. (biał.).
  4. ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
  5. ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №38-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2018-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-31)]. (ros.).
  6. ↑ А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
  7. ↑ А. Малофеев: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 18 декабря 1996 г. №17-П/I. pravo.levonevsky.org, 1996-12-18. [dostęp 2018-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-14)]. (ros.).
  8. ↑ М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-28)]. (biał.).
  9. ↑ В. Попов: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 21 ноября 2000 г. №5-П2/I. pravo.levonevsky.org, 2000-11-21. [dostęp 2018-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-18)]. (ros.).
  10. ↑ В. Попов: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 12 апреля 2001 г. №105-П2/II. pravo.levonevsky.org, 2001-04-12. [dostęp 2018-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)]. (ros.).
  11. ↑ В. Коноплев: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 16 ноября 2004 г. №4-П3/I. pravo.levonevsky.org, 2004-11-16. [dostęp 2018-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-20)]. (ros.).

Bibliografia edytuj

  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Waleryj_Alaksandrau&oldid=64534663”