Wang Cong’er
Wang Cong’er (ur. ok. 1777, zm. 1798) – przywódczyni Powstania Białego Lotosu, wymierzonego przeciwko mandżurskiej dynastii Qing[1].
| Nazwisko chińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Pochodziła z rodziny chłopskiej mieszkającej w Xiangyang. W młodości przyłączyła się do wędrownej grupy akrobatycznej, gdzie posiadła znajomość sztuk walki i fechtunku. Wyszła za mąż za Qi Lina (齊林), urzędnika yamenu w Xiangyang i członka tajnego Stowarzyszenia Białego Lotosu. Stowarzyszenie przygotowywało wówczas plan antyrządowego powstania, który został wykryty przez władze i doprowadził w 1796 roku do stracenia 112 spiskowców, w tym Qi Lina. Po egzekucji męża Wang Cong’er sama zorganizowała armię i stanęła na czele rebelii, która szybko rozlała się na pogranicze prowincji Syczuan, Hubei, Hunan i Shaanxi[2]. Prowadzący wojnę podjazdową buntownicy zadawali ciężkie straty armii qingowskiej, w 1798 ponieśli jednak dotkliwą klęskę pod Huaishugou. Wang Cong’er z nielicznymi ocalałymi wycofała się w górzysty teren niedaleko Yunxi w Hubei[3]. Tam zostali otoczeni przez wojska cesarskie na szczycie jednego ze wzniesień. Nie chcąc oddać się w ręce wroga Wang popełniła samobójstwo, rzucając się w przepaść[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Fan-Pen Li Chen: Chinese shadow theatre: history, popular religion, and women warriors. Montreal: McGill-Queen's Press, 2007, s. 123. ISBN 978-0-7735-3197-0.
- ↑ Lily Xiao Hong Lee, A. D. Stefanowska: Biographical dictionary of Chinese women. Armonk, New York: M.E. Sharpe, 1998, s. 209. ISBN 0-7656-0043-9.
- ↑ Edwin Palmer Hoyt: The rise of the Chinese republic: from the last emperor to Deng Xiaoping. New York: McGraw-Hill, 1989, s. 2. ISBN 978-0-07-030619-6.
- ↑ Barbara Bennett Peterson: Notable women of China: Shang dynasty to the early twentieth century. Armonk, New York: M.E. Sharpe, 2000, s. 350. ISBN 0-7656-0504-X.