Wibhuti (dewanagari विभूति:, trl. vibhūtiḥ, dosłownie „niematerialny”, „pozaziemski”, „nadziemski”) – termin odnoszony po pierwsze do cudownych, magicznych czy charyzmatycznych mocy osiąganych przez siddhów, a po drugie do świętego popiołu o białawym kolorze jaki materializuje się w obecności niektórych hinduskich świętych jak Shirdi Sai Baba, Sathya Sai Baba[1] czy Swami Premananda.

Trzeci rozdział księgi Jogasutry napisanej przez ryszi Patandźali nosi tytuł Wibhutipadah i poświęcony jest metodom rozwijania cudownych czy raczej nadziemskich magicznych zdolności, mocy i charyzmatów (siddhi).

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. 155. W: Richard Waterstone: Indie. Roman Gołędowski (tł.). Wyd. 1. Warszawa: Świat Książki, 1996, s. 155, seria: Magia. Tradycja. Rzeczywistość. ISBN 83-7129-967-2. Cytat: codziennie podobno ma być ponad pół kilograma, niekiedy wszystkow pokoju jest nim pokryte.