Wieża Dalibora
Wieża Dalibora (Daliborka) – wieża w Pradze, zbudowana w XV wieku przez niemieckiego architekta Benedykta Rieda. Znajduje się na końcu Złotej Uliczki na terenie Zamku Praskiego.
 Fotografia z 1867 (Daliborka po prawej stronie) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miasto wydzielone | |
| Miejscowość | |
Położenie na mapie Pragi  | |
Położenie na mapie Czech  | |
| 50,0924°N 14,4050°E/50,092361 14,405000 | |
Wieża zbudowana jako część fortyfikacji wzniesionych przez króla Władysława Jagiellończyka. Następnie przekształcona na więzienie. Pierwszym więźniem, od którego pochodzi nazwa wieży, był rycerz Dalibor z Kozojed, który został skazany ponieważ obronił zbuntowanych chłopów przed swoim panem. Według legendy w celu zabicia nudy Dalibor nauczył się grać na skrzypcach. Podobno nawet po jego śmierci można było usłyszeć rzewne dźwięki skrzypiec i zawodzenie dochodzące z wieży. Legenda ta zainspirowała czeskiego kompozytora Bedřicha Smetanę do napisania opery Dalibor.
Obecnie w wieży znajduje się muzeum narzędzi tortur, które pochodzą z czasów od średniowiecza do końca XVIII w., kiedy w Czechach tortury zostały zakazane.
Bibliografia edytuj
- Stephen Brook, 2003, Przewodnik National Geographic Praga i Czechy, National Geographic, ISBN 83-89019-50-7.