Wielopraca (ang. multiwork lub multiple jobholding) – świadczenie pracy albo wykonywanie zadań dla co najmniej dwóch, niezależnych od siebie pracodawców[1][2].

Wielopraca jest efektem rozwoju elastycznych metod zatrudnienia oraz elastycznego czasu pracy i może być potencjalnym remedium na złagodzenie problemu niedoboru talentów na rynku pracy, jak również wpływać może na tworzenie nowych miejsc pracy. Termin nie jest tożsamy z wieloetatowością, ponieważ polega na świadczeniu pracy dla co najmniej dwóch organizacji w ramach jednego etatu lub innej formy zatrudnienia. Nie jest też tożsamy z wielozadaniowością, która polega na łączeniu wielu zadań w jednym przedsiębiorstwie[1].

Z obliczeń Eurostatu wynika, że na terenie Unii Europejskiej najwięcej wielopracowników znajduje zatrudnienie kolejno w: Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii i Polsce (dane na pierwszy kwartał 2018)[1]. W latach 2005-2011 Polska zajmowała drugie miejsce w tym zestawieniu[3].

Przypisy edytuj

  1. a b c Agnieszka Lipińska-Grobelny, Motywacja do pracy „wielopracowników” – analiza porównawcza, w: Polityka Społeczna, nr 10/2018, s.19, ISSN 0137-4729
  2. Agnieszka Lipińska-Grobelny, Wielopraca a zadowolenie z różnych sfer życia - analiza różnic płciowych, zawodowych i wiekowych, w: Medycyna Pracy, nr 67(3)/2016, s. 385
  3. Agnieszka Lipińska-Grobelny, Psychologiczny kontekst wielopracy - analiza różnic płciowych, w: Polskie Forum Psychologiczne, tom 23, numer 4, rok 2018, s. 743