Wikipedia:Projekty szkolne i akademickie/Geografia i Historia Hiszpanii - realizowany 2012-2013 w I Liceum Ogólnokształcącego nr. 1 w Bydgoszczy/Grupa 5
Grupa 5: Burbuja inmobiliaria
edytujW dosłownym tłumaczeniu „hiszpańska bańka nieruchomości” pozostaje w ścisłym związku z pojęciem bańka spekulacyjna i opisuje zjawisko ekonomiczne występujące na rynku nieruchomości w Hiszpanii. Zaczęła się formować w 1997, a jej koniec sięgał przełomu 2007 i 2008 roku. Głównymi efektami było pogłębienie się kryzysu ekonomicznego, prywatyzacja hiszpańskich kas oszczędnościowych oraz wzrost liczby zwolnień.
1998 13 kwietnia weszło w życie nowe prawo ziemskie, powodujące zmianę sposobu klasyfikacji własności. Za rządów José María Aznar'a urbanizacji podlegały jedynie ziemie jeszcze niezurbanizowane bądź takie, które nie były pod szczególną ochroną. Wprowadzone zmiany miały na celu obniżenie cen nieruchomości przez zwiększenie ilości budowanych i sprzedawanych domów, co początkowo dawało pożądany, pozytywny skutek.
2002 Nowa reforma pracy zapoczątkowała zmianę ustawy dotyczącej systemu ochrony osób bezrobotnych, dawała im większe prawa do pobierania zasiłków bez pośredników i oficjalnego zatwierdzenia zwolnienia. Mało tego, pracodawca był zobowiązany do wypłacenia odszkodowania zwolnionemu pracownikowi w terminie nie dłuższym niż 48 godzin od zerwania umowy. Odejście od płacenia odprawy obniżyło koszty zwolnień i zachęciło właścicieli firm do zatrudniania ludzi, co w efekcie miało pozytywny wpływ na wskaźnik bezrobocia w kraju. Młodzi ludzie masowo porzucali edukację i zatrudniali się na budowach, zarówno ci, którzy mieszkali w Hiszpanii na stałe jak i ci, którzy wrócili z emigracji. Pomimo pierwotnego celu prawa ziemskiego, zważywszy na ogromne zainteresowanie kupujących, ceny mieszkań rosły.
2005 Hiszpania zaczęła budować więcej mieszkań niż Niemcy, Francja i Włochy razem wzięte. To właśnie w tym roku opinia międzynarodowa mówiła o hiszpańskim sukcesie ekonomicznym, ze względu na to, że stopa bezrobocia wynosząca 9,2% była niezwykle niska. Dominującym wówczas potentatem na hiszpańskim rynku był Francisco Hernando. Statystyki mówiły, że w ciągu 7 lat cena mieszkania wzrosła przeszło dwukrotnie osiągając rekordową sumę 2516 euro/m², co nie zniechęciło jednak Hiszpanów do kupowna kolejnych nieruchomości, co umożliwiały im bardzo korzyste kredyty bankowe. Średni zarobek w skali rocznej przeciętnego mieszkańca Hiszpanii wynosił 20438 euro i był niezwykle niski, w porównaniu z dochodami mieszkańców innych państw Europy. Banki natychmiastowo zareagowały na sytuacje zaistniałą na rynku pracy proponując niskooprocentowane kredyty, zmniejszając wymogi zdolności kredytowej i oferując możliwość spłaty w ciągu kolejnych 40 lat. Dzięki pożyczkom ludzie mogli sobie pozwolić na życie ponad stan.
2007 Ceny mieszkań osiągają 2905 euro/m².
2008 Nadzwyczaj wysokie ceny mieszkań zmuszały ludzi do brania kredytów nawet na zupełnie niedogodnych dla nich warunkach. Kryzys gospodarczy w Stanach Zjednoczonych miał znaczący wpływ na hiszpańską gospodarkę, gdyż niepokojąca sytuacja na amerykańskim rynku giełdowym uniemożliwiła pomoc bankom Hiszpanii co zahamowało falę udzielania kredytów na dogodnych warunkach. Firmy zaczęły upadać, a w kraju drastycznie wzrosło bezrobocie. Ludzie nie mieli środków do spłaty kredytów i boleśnie odczuli skutki kryzysu.
SKUTKI
- W Hiszpanii jest więcej niż 4 miliony pustych mieszkań.
- Spadek liczby ludności o milion w ciągu ostatnich 10 lat.
- Liczba miejsc zamieszkania powstałych w ciągu roku:
1991-2000 130 000 rocznie
2001-2008 470 000 rocznie
2009 225 600 rocznie
- W roku 2007 Hiszpania, spośród rozwiniętych państw, miała najdroższe mieszkania.
- Hiszpania jest krajem o największej liczbie mieszkań wypadającej na jednego obywatela.
STRONY POMOCNICZE
http://www.elblogsalmon.com/economia/las-siete-etapas-de-la-burbuja-inmobiliaria