Wikipedia:Propozycje do Dobrych Artykułów/Wojna domowa w Grecji/weryfikacja

Wojna domowa w Grecji

Dyskusja zakończona
Rozpoczęcie: 16 listopada 2009 01:08:14	Zakończenie: 30 listopada 2009 01:08:14
Wynik: Odebrano

Hasło zostało wyróżnione pomimo fatalnych licznych błędów redakcyjnych, a także nieodpowiedniego zdefiniowania pojęcia. W dyskusji (sekcja „Zgłaszane zastrzeżenia”) zamieszczam przykłady redakcyjnych niedopracowań. Moja analiza dotyczyła wstępu i dwóch pierwszych sekcji, tj. tej części hasła, która wcześniej została wstępnie poprawiona(!). Dalej już się nie zagłębiałem. Swoje niezadowolenie z przyznania hasłu oznaczenia DA wyraziły Łeba i Tilia (vide dyskusja hasła). Główny autor odszedł z projektu.

Podsumowując: Zgłaszam hasło do odebrania wyróżnienia, powołując się na zapis ze strony Wikipedia:Porównanie dobrych i medalowych artykułów, który mówi, że Dobry Artykuł powinien być napisany dobrym językiem. Ten absolutnie nie jest. Wiktoryn <odpowiedź> 01:08, 16 lis 2009 (CET)

link do głosowania i dyskusji nad wyróżnieniem hasła

• Głosy za:

1.  Za TR (dyskusja) 11:27, 16 lis 2009 (CET) . Niestety, ale ten artykuł wymaga w wielu miejscach gruntownego przeredagowania.
2. Kenraiz (dyskusja) 18:16, 16 lis 2009 (CET) Polszczyzna mocno łamana, a źródła trudno dostępne. Trudno byłoby to hasło doraźnie poprawić, tak by oznaczenie DA uratować.

   --Dimkoa (dyskusja) 20:49, 16 lis 2009 (CET) przede wszystkim ten artykuł ciężko fałszuje historię. Wynikło to z oparcia się wyłącznie o źródła anglosaskie. Brytyjczycy byli główną stroną sprawczą tego konfliktu. Więcj piszę w zakładkach "dyskusja" po tamtym artykule i w zakładce na tej stronie brak prawa do głosowania (minimum 100 edycji w przestrzeni głównej) Wiktoryn <odpowiedź> 01:47, 17 lis 2009 (CET)

3.  Za Farary (dyskusja) 07:54, 18 lis 2009 (CET)

• Głosy przeciw:

• Dyskusja:

Zgłaszane zastrzeżenia

Merytoryczne

1. W definicji podano, że wojna domowa w Grecji to starcia zbrojne z lat 1946-1949, natomiast we wstępie opisano trzy jej fazy, w tym jako trzecią tę z lat 1946-1949.

Redakcyjne (cytaty zdań do poprawienia)

1. Na lewicy doszło do wewnątrzpartyjnych konfliktów, wzmocnienia sił prawicowych oraz dalszych lokalnych starć pomiędzy oddziałami zwolenników prawicy oraz lewicy.
2. Siły okupacyjne państw Osi kontrolowały jedynie największe miasta, podczas gdy tereny wiejskie, leśne oraz wysokogórskie należały do najróżniejszej siatki oddziałów partyzanckich.
3. Zatem w 1944 siły EAS i komuniści byli najliczniejszą siłą w Grecji, mając zaplecze polityczne oraz logistyczne, które miało przygotować dojście KKE do władzy.
4. Pod koniec wojny Wielka Brytania widziała w EAM zagrożenie dla demokracji w wyzwolonej Grecji, możliwość dojścia do władzy komunistów z KKE oraz przejścia Grecji pod wpływy ZSRR.
5. Tylko do końca 1942 roku EAM-ELAS zwerbowało ponad 800 oficerów starej monarchistycznej Armii Grecji, a wielu szeregowych żołnierzy zostało poproszonych o wstąpienie w szeregi EAM-ELAS, dzięki czemu zyskała wielu wyszkolonych żołnierzy i pod tym względem przewyższała pozostałe istniejące na terenie Grecji oddziały partyzanckie.
6. W marcu 1944 roku władze greckie na Zachodzie zdementowały pogłoski, że po wojnie rządy Grecji miała objąć PEEA, mimo że wśród żołnierzy oraz części dowódców wojsk w Egipcie oraz na Zachodzie znajdowali się zwolennicy PEEA.
7. W szeregach rządu emigracyjnego oraz w samych siłach zbrojnych na zachodzie doszło do wykluczenia zwolenników Frontu Wyzwolenia Narodowego, czego dokonali Brytyjczycy.
8. Około 8000 zwolenników PEEA wśród żołnierzy greckich w Egipcie zostało wysłanych do obozów jenieckich na terenie Libii, Sudanu oraz Południowej Afryki.
9. Latem 1944 roku było już wiadomo, że Niemcy wkrótce wycofają się z Grecji ze względu na fakt, że odziały radzieckie wkraczały na tereny Bałkanów oraz do Rumunii.
10. W wypadku kiedy padłaby Jugosławia oddziały niemieckie zostałyby odcięte w Grecji, a do tego dowództwo niemieckie nie zamierzało doprowadzić.
11. Grecki rząd na wygnaniu, rządzony przez Jeoriosa Papandreu, przeniósł się z Kairu do Caserty we Włoszech, aby przygotować się do przejęcia władzy w Grecji.
12. EAM sądził, że akt rozbrojenia doprowadzi siły ELAS do bezbronności wobec sił i bojówek prawicowych oraz antykomunistycznej milicji Brygad Bezpieczeństwa. EAM zaproponował całkowite rozbrojenie sił partyzanckich wraz Brygadami Bezpieczeństwa ze względu na trudności doprowadzenia do komunistycznego zamachu stanu, podczas gdy siły prawicowe, antykomunistyczne oraz monarchistyczne będą zdolne do przeciwstawienia się komunistom. Odmówienie przez rząd nakazu powszechnego rozbrojenia doprowadziło do odejścia z rządu dwóch ministrów z EAM.
13. Fakt, że ELAS był powiązany bojowym skrzydłem komunistów z KKE, doprowadził do tego, że komuniści postanowili się przeciwstawić decyzji Scobiego, twierdząc, że ELAS musi kontynuować istnienie i nie można tej organizacji rozwiązać jedną decyzją.
14. Poglądy Tita nie zdobyły aprobaty członków EAM, którzy jako bojowy organ KKE chcieli doprowadzić do bezpośredniej konfrontacji z prozachodnim rządem Grecji oraz w następstwie podporządkowania się wpływom radzieckim.
15. W listopadzie 1944 roku ministrowie z EAM wycofali się z rządu jedności narodowej, większość z nich była członkami KKE.
16. Siły rządowe posiadały słabe uzbrojenie i wyszkolenie oraz składały się głównie z oddziałów policji oraz żandarmerii wojskowej.
17. W odpowiedzi Brytyjczycy używali broni ciężkiej wobec sił ELAS oraz lotnictwa, co powodowało duże starty wśród walczących w Atenach partyzantów ELAS.
18. Oprócz walk grudniowych okres ten należy do bardzo wzmożonych wewnątrz sił ELAS.
19. Widząc tę sytuację, Churchill wypowiedział się, że problem oskarżeń nie leży w jego gestii, przez co on nie będzie się angażował w konflikt pomiędzy bojówkami.
20. Stalin wierzył, że KKE zacznie rosnąć w siłę przez to jego reakcja w sprawach rządu greckiego byłaby uzasadniona.
21. W wypadku gdyby poparcie dla KKE nie osiągnęło charakteru ogólnokrajowego, ZSRR odwołałby się z popierania komunistów a także uzasadniłby i poparł interwencje Wielkiej Brytanii w Grecji, oddając kraj w jej strefę wpływów.
22. 15 stycznia siły ELAS ostatecznie wycofały się z Patrasu i Salonik, a także dokonały częściowego rozbrojenia na terenie Peloponezu. Mimo częściowego rozbrojenia ELAS nie udało się tej organizacji całkowicie zlikwidować.
23. Rok 1945 miał przebiec pod względem klęski politycznej KKE.
24. Czołowi działacze partii trockistów musiało wyjechać zagranicę w strachu przed własnym życiem.
25. Walki na ulicach Aten doprowadziły do zaostrzenia poglądów przez KKE, która teraz zdecydowanie dążyła do objęcia władzy oraz faworyzowała komunistów w strukturach EAM. Doprowadziło to do odejścia głównych niekomunistycznych liderów EAM i znacznego osłabienia zarówno EAM jak i komunistów z KKE.

• Poza tym merytoryczne uwagi Dimkoa na stronie dyskusji artykułu i w tym głosowaniu poważnie niepokoją Farary (dyskusja) 08:10, 18 lis 2009 (CET)