Wiktor Grzesicki
Wiktor Grzesicki (ur. 28 listopada 1859 w Ochotnicy, zm. 28 stycznia 1917 w Lublinie) – Polak, generał major cesarskiej i królewskiej armii.
| |
 generał major
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
20 Pułk Piechoty |
| Stanowiska |
komendant grupy |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
      
| |
.png){kind=small}
Życiorys
edytujLata dziecięce spędził w Biegonicach i Nowym Sączu. W latach 1869–1875 uczył się w I Gimnazjum w Nowym Sączu. 26 listopada 1876 jako szeregowiec rozpoczął służbę wojskową w 20 pułku piechoty. Dwa lata później został zawodowym oficerem armii austriackiej. Całkowicie związany z monarchią Habsburgów, bardziej uważał się za Austriaka.
W czasie I wojny światowej pełnił służbę w sztabie c. i k. 1 Armii. W październiku i listopadzie 1914 roku walczył ochotniczo na froncie, w szeregach macierzystego 20 pułku piechoty. 8 lutego 1915 roku objął komendę nad Grupą Polskich Legionów w Piotrkowie, a następnie w Twierdzy Dęblin. 8 września 1915 roku objął komendę III Brygady Legionów i sprawował ją do 14 lipca 1916 roku. W okresie od 15 kwietnia do 14 maja 1915 roku i od 13 grudnia 1915 do 7 lutego 1916 roku pełnił obowiązki komendanta Legionów Polskich. 7 maja 1916 roku awansował na generała majora ze starszeństwem z 1 maja 1916 roku, i wyznaczony na stanowisko zastępcy Karla Kuka, c. i k. generała-gubernatora w Lublinie. Zmarł 28 stycznia 1917 roku w Lublinie.
Awanse
edytuj- kapitan (hauptmann II kl.) – 1890
- kapitan (hauptmann I kl.) – 1893
- major (major) – 1904
- podpułkownik (oberstleutnant) – 1909
- pułkownik (oberst) – 1912
- generał major – 1 maja 1916
Odznaczenia
edytujOtrzymał austriackie: Krzyż Kawalerski Orderu Franciszka Józefa, Krzyż Zasługi Wojskowej, Medal Zasługi Wojskowej (za służbę w czasie pokoju), Odznakę za Służbę Wojskową (dla oficerów za 25 lat służby), Krzyż Jubileuszowy Wojskowy (1908), Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 1898[1], a także niemiecki Krzyż Żelazny II klasy w 1916[2][3].
Przypisy
edytuj- ↑ Identyfikacja odznaczeń ze zdjęcia w infoboksie
- ↑ Kronika. Wiadomości osobiste. „Głos Rzeszowski”, s. 4, Nr 17 z 16 kwietnia 1916.
- ↑ Adolf Nowaczyński, Dokumenty historyczne z wojny europejskiej, z. 1. Warszawa 1922, s. 42.
Bibliografia
edytuj- H. P. Kosk, Generalicja polska, t. I A-Ł, wyd. Ajaks, Pruszków 1998.
- Jan Dąbrowski, Dziennik 1914-1918, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1977.
- Jan Rydel, W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918, Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001, ISBN 83-7188-235-1, OCLC 830250410.
- Henryk Szewczyk Jerzy Leśniak, Bóg, Honor, Ojczyzna. Sądeccy żołnierze i generałowie w służbie niepodległej Rzeczypospolitej, Nowy Sącz - Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2009, s. 77, ISBN 978-83-7629-075-1, OCLC 750507186.