Wjaczesław Semenow

piłkarz ukraiński, trener

Wjaczesław Mychajłowycz Semenow (ukr. В´ячеслав Михайлович Семенов, ros. Вячеслав Михайлович Семёнов, Wiaczesław Michajłowicz Siemionow; ur. 18 sierpnia 1947 w Kijowie, zm. 12 sierpnia 2022[1]) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji napastnika, a wcześniej pomocnika, reprezentant ZSRR, trener piłkarski.

Wjaczesław Semenow
В´ячеслав Семенов
Pełne imię i nazwisko

Wjaczesław Mychajłowycz Semenow

Data i miejsce urodzenia

18 sierpnia 1947
Kijów

Data śmierci

12 sierpnia 2022

Wzrost

175 cm

Pozycja

napastnik/pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Dynamo Kijów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1966–1969 Dynamo Kijów 3 (0)
1969–1972 Zoria Ługańsk 106 (23)
1973–1974 Dynamo Kijów 22 (0)
1975 Dnipro Dniepropetrowsk 11 (1)
1976–1977 Zoria Ługańsk 40 (9)
1978 SKA Kijów (grający trener) ? (?)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1972  ZSRR 6 (1)
1972  ZSRR olimpijska 5 (3)
W sumie: 11 (4)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1978 SKA Kijów (asystent)
1978 SKA Kijów
1979– / DJuFSz Dynamo Kijów (trener)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
brąz Monachium 1972 piłka nożna

Kariera piłkarska edytuj

Kariera klubowa edytuj

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej Dynama Kijów. Pierwszy trener Jewhen Łemeszko. W 1966 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie rezerwowej Dynama, a w następnym roku debiutował w podstawowej jedenastce. W maju 1969 przeszedł do Zorii Ługańsk. W 1973 powrócił do Dynama. Po sezonie 1975, w którym bronił barw Dnipra Dniepropetrowsk, powrócił do Zorii. W 1978 został piłkarzem SKA Kijów, w którym pełnił również funkcje trenera.

Kariera reprezentacyjna edytuj

29 czerwca 1972 debiutował w reprezentacji ZSRR w meczu towarzyskim z Urugwajem, wygranym 1:0. Również w 1972 występował w składzie olimpijskiej reprezentacji ZSRR w turnieju finałowym Letnich Igrzysk Olimpijskich w Monachium.

Kariera trenerska edytuj

Jeszcze będąc piłkarzem SKA Kijów rozpoczął karierę trenerską, łącząc funkcje piłkarskie i trenerskie. Po rundzie wiosennej został asystentem trenera, a potem po miesiącu już pracował na stanowisku głównego trenera. Kiedy w grudniu poszedł na urlop, został zmieniony przez Aleksiej Mamykin. Od 1978 pomagał trenować dzieci w Szkole Piłkarskiej Dynama Kijów[2].

Sukcesy i odznaczenia edytuj

Sukcesy klubowe edytuj

  • mistrz ZSRR: 1967, 1968, 1972

Sukcesy reprezentacyjne edytuj

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj