Wołodymyr Piatenko

ukraiński piłkarz

Wołodymyr Mykołajowycz Piatenko, ukr. Володимир Миколайович Пятенко, ros. Владимир Николаевич Пятенко, Władimir Nikołajewicz Piatienko (ur. 9 września 1974 w obwodzie kemerowskim, Rosyjska FSRR) – ukraiński piłkarz pochodzenia rosyjskiego, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Wołodymyr Piatenko
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Wołodymyr Mykołajowycz Pjiatenko

Data i miejsce urodzenia

9 września 1974
obwód kemerowski

Wzrost

194 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1991–1992 Okean Kercz 27 (0)
1992–1995 Tawrija Symferopol 55 (1)
1995–1997 Szachtar Donieck 28 (1)
1996–1997 Szachtar-2 Donieck 11 (0)
1998–1999 Metalist Charków 48 (1)
1998–1999 Metalist-2 Charków 5 (0)
1999–2002 Metałurh Donieck 34 (2)
2001–2002 Metałurh-2 Donieck 18 (1)
2002 Worskła Połtawa 2 (0)
2003–2004 SKA-Eniergija Chabarowsk 57 (4)
2005 Nywa Winnica 12 (0)
W sumie: 297 (10)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1994–1995  Ukraina U-21 8 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2008–2010 Metałurh Donieck (asystent)
2010 Metałurh Donieck (p.o.)
2011–2012 Metałurh Donieck (p.o.)
2013 Bananc Erywań
2013 Metałurh Donieck (p.o.)
2014–2015 Metałurh Donieck
2017 Krumkaczy
2018 Obołoń-Browar Kijów
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska

edytuj

Kariera klubowa

edytuj

W 1991 rozpoczął karierę piłkarską w klubie Okean Kercz, skąd latem 1992 roku przeniósł się do Tawrii Symferopol. 4 października 1992 roku debiutował w Wyszczej Lidze w meczu z Weresem Równe (3:2). W lipcu 1995 został zaproszony do Szachtara Donieck. Na początku 1998 przeszedł do Metalista Charków, któremu pomógł powrócić do Wyszej Lihi. W latach 1999–2002 bronił barw Metałurha Donieck. W lipcu 2002 został wypożyczony do Worskły Połtawa. Na początku 2002 wyjechał do Rosji, gdzie dwa lata występował w rosyjskim SKA-Eniergija Chabarowsk[1]. W 2005 zakończył karierę piłkarską w zespole Nywa Winnica.

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W latach 1994–1995 występował w młodzieżowej reprezentacji Ukrainy.

Kariera trenerska

edytuj

Po zakończeniu kariery piłkarską w 2008 rozpoczął pracę trenerską w klubie Metałurh Donieck. Najpierw pomagał szkolić piłkarzy, a od 12 listopada 2010 po dymisji Nikołaja Kostowa pełnił obowiązki głównego trenera[2]. W styczniu 2011 zmienił go na tym stanowisku Andriej Gordiejew, ale po jego dymisji w maju 2011 ponownie objął stanowisko głównego trenera. 23 sierpnia 2012 podał się do dymisji[3]. W marcu 2013 rozpoczął pracę jako główny trener ormiańskiego Bananca Erywań[4]. Wynik pracy był bardzo zły, klub pod jego kierownictwem zajął ostatnie miejsce w mistrzostwach Armenii i spadł do drugiej ligi, po czym trener został zwolniony z zajmowanego stanowiska. 5 sierpnia 2013 powrócił do prowadzenia Metałurha Doniecka jako pełniący obowiązki trenera[5]. 16 czerwca 2014 roku po raz kolejny stał na czele Metałurha Doniecka[6]. 1 lutego 2017 został mianowany na stanowisko głównego trenera Krumkaczy[7]. 23 maja 2017 z przyczyn rodzinnych opuścił białoruski klub[8]. 12 stycznia 2018 stał na czele klubu Obołoń-Browar Kijów[9], którym kierował do końca maja 2018.

Sukcesy i odznaczenia

edytuj

Sukcesy klubowe

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj