Woda siarczkowa

Woda siarczkowa (woda siarczkowo-siarkowodorowa^[1]) – woda swoista zawierająca siarkę – w postaci siarkowodoru (H₂S), jonu wodorosiarczkowego (HS₋), jonu siarczkowego (S²⁻), jonu tiosiarczanowego (S₂O2−3) lub polisulfanów (H₂S_n; n = 2–6) – której zawartość oznaczana metodą jodometryczną wynosi minimalnie 1 mg/dm³^[2]^[3]. Stosowana w leczeniu chorób dermatologicznych^[1]. Zawarty w wodzie disulfan (H₂S₂) odpowiada za terapeutyczne działanie tej wody^[3].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Maria Juszkiewicz-Borowiec, Grażyna Chodorowska, Dorota Wojnowska. Wody siarczkowo-siarkowodorowe słone ze źródeł mineralnych uzdrowiska Busko-Solec w leczeniu łuszczycy skóry owłosionej głowy i łojotokowego zapalenia skóry głowy. „Balneologia Polska”. 3–4, s. 84–87, 2005. [dostęp 2012-02-23]. (pol.).
↑ Słownik hydrogeologiczny. Warszawa: Państwowy Instytut Geologiczny, 2002, s. 290. ISBN 83-86986-57-3. [dostęp 2012-02-22]. (pol.).
↑ ^a ^b Lucyna Rajchel. The Occurences of Sulphurous Waters in the Polish Carpathians. „Geologica Carpathica”. 53, 2002. [dostęp 2012-02-23]. (ang.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[BP-1] Maria Juszkiewicz-Borowiec, Grażyna Chodorowska, Dorota Wojnowska. Wody siarczkowo-siarkowodorowe słone ze źródeł mineralnych uzdrowiska Busko-Solec w leczeniu łuszczycy skóry owłosionej głowy i łojotokowego zapalenia skóry głowy. „Balneologia Polska”. 3–4, s. 84–87, 2005. [dostęp 2012-02-23]. (pol.).

[SHG-2] Słownik hydrogeologiczny. Warszawa: Państwowy Instytut Geologiczny, 2002, s. 290. ISBN 83-86986-57-3. [dostęp 2012-02-22]. (pol.).

[GC-3] Lucyna Rajchel. The Occurences of Sulphurous Waters in the Polish Carpathians. „Geologica Carpathica”. 53, 2002. [dostęp 2012-02-23]. (ang.).

[1]

[2]

[3]