Wojciech Rowiński

lekarz polski, chirurg, transplantolog

Wojciech Andrzej Rowiński (ur. 11 grudnia 1935 w Warszawie, zm. 14 marca 2014 tamże) – polski lekarz, chirurg, transplantolog, profesor. Brał udział w pierwszym udanym przeszczepieniu nerki w Polsce w 1966 roku[1].

Wojciech Rowiński
Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1935
Warszawa

Data i miejsce śmierci

14 marca 2014
Warszawa

profesor nauk medycznych
Specjalność: chirurgia, transplantologia
Alma Mater

Akademia Medyczna w Warszawie

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Grób Wojciecha Rowińskiego

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie Ksawerego, lekarza radiologa, i Izabeli z domu Klinger, nauczycielki matematyki. Podczas II wojny światowej mieszkał z rodziną w Warszawie. Po wojnie przebywali w Gdańsku, a po trzech latach powrócili do Warszawy. Ukończył XIV Liceum Ogólnokształcące im. Klementa Gottwalda w Warszawie (matura 1952)[2][3] i Wydział Lekarski Akademii Medycznej w Warszawie (dyplom 1958). Po studiach pracę lekarską rozpoczął dwuletnim stażem podyplomowym w Instytucie Hematologii w Warszawie, w 1960 rozpoczął staż chirurgiczny w Royal Wolverhampton Hospital w Wielkiej Brytanii. Po powrocie do Polski podjął pracę kliniczną w I Klinice Chirurgii Ogólnej Akademii Medycznej w Warszawie oraz eksperymentalną w Zakładzie Chirurgii Doświadczalnej Centrum Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej Polskiej Akademii Nauk. W 1964 wyjechał na roczny staż do ośrodka przeszczepiania nerek w Peter Bent Brigham Hospital na Uniwersytecie Harvarda w Bostonie. 26 stycznia 1966 w Warszawie wspólnie z prof. Janem Nielubowiczem i członkami zespołu, dokonał pierwszego w Polsce udanego przeszczepienia nerki u młodej pielęgniarki Danuty Milewskiej. W 1974 uzyskał doktorat w Akademii Medycznej w Warszawie[4].

Kierownik Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej Akademii Medycznej w Warszawie w Szpitalu Dzieciątka Jezus w Warszawie (d. PSK nr 1) w latach 19802006. W okresie 19952004 dyrektor Instytutu Transplantologii AM[5][6]. Stworzył oddział transplantacji nerek w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Olsztynie[7].

Autor ponad 300 publikacji naukowych i 50 rozdziałów w podręcznikach medycznych. Współautor monografii Metody badań doświadczalnych. Redaktor naukowy, autor rozdziałów, monografii lub podręczników: Niewydolność nerek w chirurgii (3 wydania), Chirurgia dla pielęgniarek (4 wydania), Zarys chirurgii transplantacyjnej, Chirurgiczne aspekty przeszczepiania nerek, Transplantologia kliniczna, Chirurgia dla stomatologów. Współzałożyciel i redaktor naczelny 19962007 kwartalnika „Annals of Transplantation”.

Członek Komitetów Patofizjologii Klinicznej i Terapii Polskiej Akademii Nauk.

Członek towarzystw naukowych:

  • Międzynarodowego Towarzystwa Transplantologicznego (ITS),
  • Międzynarodowego Towarzystwa Wymiany Narządów (SOS),
  • Międzynarodowego Towarzystwa Przeszczepiania Trzustki (IPITA),
  • Amerykańskiego Towarzystwa Chirurgów Transplantacyjnych (członek zagraniczny z wyboru) (ASTS/AST),
  • Europejskiego Towarzystwa Przeszczepiania Narządów (ESOT – prezydent 2001–2003),
  • Europejskiego Towarzystwa Badań Chirurgicznych (ESSR) do 1992 roku,
  • Towarzystwa Chirurgów Polskich (w latach 19931997 członek Zarządu Głównego),
  • Polskiego Towarzystwa Transplantacyjnego (w latach 19931997 członek Zarządu Głównego, prezes 2007–2009),
  • Polskiego Towarzystwa Nefrologicznego (członek honorowy),
  • członek korespondent Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.

Ponadto pełnił funkcję przewodniczącego Krajowej Rady Transplantacyjnej (19952006) oraz przez wiele lat Konsultanta Krajowego w dziedzinie Transplantologii Klinicznej. Był członkiem Komitetu Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) i Komisji do spraw Transplantacji Narządów, członkiem Senackiej Komisji do spraw Oceny Profesorów i Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia, członkiem założycielem Fundacji Centrum Rozwoju Medycyny, współzałożycielem i prezesem stowarzyszenia Polskiej Unii Medycyny Transplantacyjnej.

W 2005 został laureatem organizowanego przez wydawnictwo Termedia konkursu Sukces Roku w Ochronie Zdrowia, uzyskując tytuł Lidera Roku w kategorii Zdrowie Publiczne[8].

Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera F IV-Tuje-15)[9].

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Pierwszy przeszczep nerki w Polsce [online], www.oil.org.pl [dostęp 2017-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24].
  2. Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906–1950.
  3. Znani absolwenci XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Warszawie [dostęp 2023-10-12].
  4. Janusz Ostrowski, Bolesław Rutkowski. Poczet Członków Honorowych Polskiego Towarzystwa Nefrologicznego. Część XVII - Profesor Wojciech Rowiński. „Forum Nefrologiczne”. Tom 10, nr 1, s. 85–89, 2017. Gdańsk: Wydawnictwo Via Medica. ISSN 1899-3338. 
  5. Historia Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej Instytutu Transplantologii WUM (1982–2006) cz.1 [online], www.oil.org.pl [dostęp 2017-07-18].
  6. Historia Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej Instytutu Transplantologii WUM (1982–2006) [online], www.oil.org.pl [dostęp 2017-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-01].
  7. Wojciech Rowiński : Nekrologi [online] [dostęp 2017-07-18] (pol.).
  8. Nie żyje profesor Wojciech Rowiński [online], www.termedia.pl [dostęp 2023-10-12] (pol.).
  9. Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2023-10-12].
  10. M.P. z 2001 r. nr 39, poz. 641 „za wybitne zasługi dla medycyny polskiej, za osiągnięcia w pracy naukowej i dydaktycznej”.
  11. M.P. z 1996 r. nr 15, poz. 192 „za wybitny wkład w rozwój nauk medycznych, za osiągnięcia w pracy naukowo-badawczej”.
  12. Medale Gloria Medicinae dla wyjątkowych lekarzy [online], www.money.pl, 24 października 2003 [dostęp 2023-10-12] (pol.).

Bibliografia

edytuj