Wrony (film)
Wrony – polski film psychologiczny z 1994 roku w reżyserii i według scenariusza Doroty Kędzierzawskiej. Tematem filmu są losy dziewczynki imieniem Wrona (Karolina Ostrożna), która dręczona poczuciem niższości wobec koleżanek oraz potrzebą miłości porywa trzyletnią dziewczynkę (Kasia Szczepanik).
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji |
1994 |
Data premiery | |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
63 min |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Dorota Kędzierzawska |
Główne role |
Karolina Ostrożna |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Kostiumy |
Magdalena Biedrzycka |
Montaż |
Dorota Kędzierzawska |
Produkcja |
Fabuła edytuj
Wrona, dziewczynka w wieku około dziesięciu lat, mieszka z matką w zaniedbanej kamienicy w mieście na wybrzeżu. Nie jest akceptowana przez rówieśników, a matka ją zaniedbuje. Na lekcji wychowania fizycznego dziewczynka pojawia się bez wymaganego kostiumu. Nauczycielka zmusza ją, by rozebrała się do bielizny i tak przystąpiła do ćwiczeń, co budzi śmiech koleżanek. Ośmieszone dziecko sięga po przekleństwo, którym obrzuca nauczycielkę[1].
Wrona, wiedząc, że matka nie okazuje jej jakiejkolwiek czułości, ucieka w świat wyobraźni. Błądząc po malowniczym mieście, zagląda między innymi do okien willi, w której zauważa małżeństwo opiekujące się trzyletnią córeczką. Po godzinach spędzonych na mieście dziewczynka orientuje się jednak, że nic w jej życiu się nie zmieniło. Ucieka z domu, po czym odnajduje willę, gdzie znajdowało się trzyletnie dziecko. Korzystając ze stosownej chwili, Wrona porywa małą dziewczynkę z ogrodu. Stara się troszczyć o nią najlepiej jak umie, udając matczyną więź[1].
Dziewczynki udają się nad brzeg morza, a podczas wędrówki Wrona dzieli się z małą marzeniami o ucieczce. Gdy obie docierają na kuter rybacki, planuje odcumować i ruszyć w morze. Nieopatrznie jednak wpycha dziewczynkę do wody, po czym natychmiast rusza na ratunek. W poczuciu winy Wrona zabiera trzyletnią dziewczynkę z powrotem do willi tejże, po czym wraca do domu. Gdy matka się budzi, znajduje skuloną córkę, po czym odzywa się do niej słowami: „Co ty wyrabiasz, dziewczyno?". Wrona kilkakrotnie powtarza: „Mamo, przytul”, nie uzyskuje jednak odpowiedzi[1].
Obsada edytuj
- Karolina Ostrożna – jako Wrona
- Kasia Szczepanik – jako Maleństwo
- Anna Prucnal – jako nauczycielka wf-u
- Małgorzata Hajewska-Krzysztofik – jako matka Wrony
- Ewa Bukowska – jako matka Maleństwa
- Krzysztof Grabarczyk – jako ojciec Maleństwa
- Agnieszka Pilaszewska – jako matka Piotrusia
- Antoni Majak – jako starszy pan
- Paul Verkade – jako cudzoziemiec
- Bartłomiej Topa – jako policjant
- Marek Bukowski – jako pan młody
- Katarzyna Gajewska – jako piekareczka
- Kazimierz Rabski – jako mężczyzna
Produkcja i odbiór edytuj
Wrony powstały w Studiu Filmowym „Oko” pod kierownictwem Tadeusza Chmielewskiego[2]. Reżyserką Wron była Dorota Kędzierzawska, która przedtem zadebiutowała filmem Diabły, diabły (1991)[3]. Zdjęcia do Wron zostały nakręcone w Toruniu. Operator zdjęć Artur Reinhart korzystał z takich technik filmowych jak długie ujęcia, oświetlenia o efekcie chiaroscuro i ograniczona paleta kolorów, oparta na odcieniach szarości i brązu[4].
Wrony z powodu swej epizodycznej struktury i skupienia się na losach dziecięcych postaci spotkały się z umiarkowanym odbiorem ze strony polskich krytyków, miały też ograniczoną dystrybucję[5]. Film w związku z tym w Polsce okazał się klęską komercyjną, choć odnosił sukcesy na międzynarodowych festiwalach[6].
Nagrody filmowe edytuj
Rok | Festiwal/instytucja | Nagroda | Odbiorca |
---|---|---|---|
1994 | Festiwal Polskich Filmów Fabularnych | Nagroda Specjalna Jury | Dorota Kędzierzawska |
Nagroda Publiczności | |||
Nagroda Dziennikarzy | |||
Don Kichot | |||
Nagroda „Non Stop Serwis” za zdjęcia | Artur Reinhart | ||
Camerimage | Złota Żaba w konkursie głównym | ||
Festiwal Filmów dla Dzieci i Młodzieży w Bellinzonie | Grand Prix Bronze | Dorota Kędzierzawska | |
Międzynarodowy Festiwal Filmów Komediowych w Vevey | Charlie Chaplin | ||
Festiwal Filmowy w Cannes | Nagroda „Coup de Coeur” | ||
1995 | Lubuskie Lato Filmowe | Dyplom Stowarzyszenia Filmowców Polskich | |
1996 | Międzynarodowy Festiwal Filmów Młodego Widza "Ale Kino!" | Złote Koziołki | |
Poznańskie Koziołki za zdjęcia | Artur Reinhart | ||
Poznańskie Koziołki za muzykę | Włodzimierz Pawlik | ||
Poznańskie Koziołki dla najlepszego odtwórcy roli dziecięcej | Karolina Ostrożna | ||
Nagroda CIFEJ (Międzynarodowe Centrum Filmu dla Dzieci i Młodzieży) | |||
Poznańskie Koziołki dla najlepszego filmu aktorskiego | |||
Poznańskie Koziołki za reżyserię | Dorota Kędzierzawska | ||
Nagroda Jury Dziecięcego "Marcinek" | Karolina Ostrożna
Katarzyna Szczepanik |
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Ewa Nawój , Wrony [online], Culture.pl, lipiec 2011 [dostęp 2022-06-12] (pol.).
- ↑ Hollender 2014 ↓, s. 278.
- ↑ Mazierska 2004 ↓, s. 218.
- ↑ Mazierska 2004 ↓, s. 224.
- ↑ Mazierska 2004 ↓, s. 225.
- ↑ Hollender 2014 ↓, s. 278–279.
- ↑ Wrony w bazie filmpolski.pl
Bibliografia edytuj
- Barbara Hollender , Od Wajdy do Komasy, Warszawa: Prószyński i S-ka, 2014, ISBN 978-83-7961-010-5 .
- Ewa Mazierska , Dorota Kędzierzawska – Diabły, wrony, kobiety: kobiece kontrkino, [w:] Grażyna Stachówna, Joanna Wojnicka (red.), Autorzy kina polskiego, t. 1, Kraków: Rabid, 2004, s. 215–230, ISBN 978-83-88668-81-4 .
Linki zewnętrzne edytuj
- Plakat
- Wrony w bazie IMDb (ang.)
- Wrony w bazie Filmweb
- Wrony w bazie filmpolski.pl
- Zdjęcia z filmu Wrony w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”