Wyłudzanie domeny internetowej (ang. reverse domain hijacking) – praktyka, która polega na próbie przejęcia środkami prawnymi atrakcyjnej domeny internetowej, powołując się na swoje prawa do znaku towarowego/zastrzeżonej nazwy i oskarżając pierwotnego jej właściciela o naruszenie tych praw.

Przykłady edytuj

Niemcy edytuj

Przykładem wyłudzania domeny jest akcja stacji telewizyjnej Deutsche Welle, która chciała uzyskać domenę dw.com od firmy Diamond Ware. To jednak jej się nie udało – WIPO napiętnowała tę próbę właśnie jako „reverse domain hijacking”.

Polska edytuj

W Polsce Krakowska Fabryka Armatur chciała uzyskać domenę armatura.pl od firmy Venga. Była to próba nieudana, a Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji zwróciła uwagę, że sporne słowo jest używane w języku potocznym i kojarzy się z wyposażeniem łazienek, a zatem nie może być kojarzone tylko z jednym podmiotem[1].

Kolejnym przykładem jest próba wyłudzania domeny oferta.eu od firmy TechVenture, przez abonenta domeny Oferta.pl (Wydawnictwo Prasowe A. Jezierskiego). W tym wypadku instytucją rozstrzygającą był ADR, którego orzeczenie ponownie wskazało na fakt próby zawłaszczenia słowa używanego w potocznym języku[2].

Następnym przykładem jest wyrok w sprawie domeny friko.pl[3]. Powodem w sprawie była firma Onet.pl S.A., pozwanym Jarosław Krawczyk, Ósemka Internet Media. W tym przypadku próba wyłudzenia domeny także zakończyła się oddaleniem powództwa, a Sąd Polubowny ds. Domen Internetowych przy Polskiej Izbie Informatyki i Telekomunikacji w uzasadnieniu potwierdził m.in. że słowo „friko”, które weszło do języka potocznego jest wykorzystywane przez pozwanego w charakterze oznaczenia opisowego, wskazującego na bezpłatny charakter tego, do czego się ono odnosi.

Przypisy edytuj

  1. Wyrok, sygn. akt 20/07/PA. piit.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-05)].
  2. ADR, sprawa 4996
  3. Wyrok, sygn.akt 17/05/PA. piit.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-05)].