Wyżnie Szpiglasowe Wrótka
Wyżnie Szpiglasowe Wrótka (słow. Hrubá štrbina, niem. Liptauer Sattel, węg. Felső-Liptói-kapu)[1] – położona na wysokości ok. 2135 m przełęcz w grani głównej Tatr Wysokich, w odcinku zwanym Szpiglasową Granią. Znajduje się w niej pomiędzy południowym wierzchołkiem Szpiglasowego Wierchu (2172 m) a Szpiglasową Czubą (ok. 2160 m). W 1989 r. Krzysztof Łoziński opisywał ją pod nazwą Przełączka nad Szpiglasową Czubą[2].
.jpg) Widok z Dolinki za Mnichem | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 2135 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
| Data zdobycia |
1966 |
| Pierwsze wejście | |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°11′46,5″N 20°02′24,0″E/49,196250 20,040000
| |
Szpiglasową Granią biegnie granica polsko-słowacka. Północno-wschodnie stoki Wyżnich Szpiglasowych Wrótek opadają do polskiej Dolinki za Mnichem, południowo-zachodnie do słowackiej Doliny Ciemnosmreczyńskiej (a dokładniej do kotła Niżnego Stawu Ciemnosmreczyńskiego)[3]. Przełęcz ma dwa siodełka oddzielone turniczką z ostrym czubkiem. Niżej położone jest siodełko południowe[2].
.jpg)
Przejście granią Wyżnich Szpiglasowych Wrótek nie sprawia większych trudności. Trudniejsze jest wejście z Dolinki za Mnichem. Początkowo depresją pod stromy próg, po czym pokonuje się na jego prawej stronie przewieszkę. W skali tatrzańskiej IV, miejscami V stopień trudności. Pierwsze przejście: Łukasz Maciejewski 31 marca 2001 r.
Obecnie Szpiglasowa Grań i jej ściany są wyłączone z uprawiania turystyki i taternictwa[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2018-09-02].
- ↑ a b Władysław Cywiński: Szpiglasowy Wierch. Tatry przewodnik szczegółowy tom 11. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005. ISBN 83-7104-034-2.
- ↑ Tatry Wysokie i Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.
- ↑ Taternictwo powierzchniowe. [dostęp 2018-09-05].