Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii
Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii im. gen. J. Bema (WSOWRiA) – uczelnia wojskowa Sił Zbrojnych PRL i III RP w Toruniu.
 Biuro przepustek, widok współczesny | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1965 |
| Rozformowanie |
1994 |
| Patron | |
| Tradycje | |
| Rodowód |
Oficerska Szkoła Wojsk Rakietowych i Artylerii |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
płk mgr Ludwik Stefaniszyn |
| Ostatni |
gen. bryg. Andrzej Piotrowski |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
| Rodzaj wojsk |
wojska rakietowe i artylerii |
Formowanie
edytujNa podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z 23 marca 1967 w sprawie utworzenia wyższych szkół oficerskich[1] Oficerska Szkoła Wojsk Rakietowych i Artylerii w Toruniu otrzymała status wyższej uczelni zawodowej. Utworzenie Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Rakietowych i Artylerii im. gen. J. Bema przyniosło gruntowne zmiany w systemie kształcenia podchorążych i doskonalenia kadr oficerskich. Uczelnia rozpoczęła kształcenie dowódców-inżynierów na potrzeby jednostek rakietowych i artyleryjskich oraz realizowała zadania naukowo-badawcze. Podchorążowie kończyli kurs samochodowy i uzyskiwali prawo jazdy kategorii „B”[2].
Na mocy Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 czerwca 1994 w sprawie zniesienia dotychczasowych wyższych szkół oficerskich oraz utworzenia wyższych szkół oficerskich[3], w miejsce Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Rakietowych i Artylerii powstała Wyższa Szkoła Oficerska im. gen. Józefa Bema. Od października 2002 zamiast tej szkoły utworzono Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia, które szkoliło kadry podoficerskie.
Kształcenie oficerów dla potrzeb wojsk rakietowych i artylerii przejęła Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych we Wrocławiu[4]
Rodowód WSOWRiA
edytuj- Szkoła Podchorążych Artylerii – ZSRR (1944)
- Oficerska Szkoła Artylerii nr 1 – Chełm (1944-1945)
- Oficerska Szkoła Artylerii nr 2 – Toruń (1945-1946)
- Oficerska Szkoła Artylerii – Toruń (1946–1949)
- Oficerska Szkoła Artylerii nr 1 – Toruń (1949–1956)
- Oficerska Szkoła Artylerii – Toruń (1956–1965)
- Oficerska Szkoła Wojsk Rakietowych i Artylerii – Toruń (1965-1967)
Kierunki kształcenia
edytujWSOWRiA kształciła oficerów – dowódców pododdziałów wojsk rakietowych i artylerii na poziomie studiów inżynierskich w specjalnościach artyleria klasyczna i wojska rakietowe.
Komendanci
edytuj- płk mgr Ludwik Stefaniszyn (1967–1971)
- płk dr Ryszard Urliński (1971–1975)
- gen. bryg. dr Stanisław Żak (1975–1978)
- gen. bryg. Kazimierz Chudy (1978–1991)
- gen. bryg. Andrzej Piotrowski (1991–1994)
Absolwenci
edytujPromocje
edytujW Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Rakietowych i Artylerii im. gen. Józefa Bema odbyły się łącznie 24 promocje na pierwszy stopień oficerski. Promowano w sumie 4019 podporuczników[5]:
| Nr promocji | Data | Prymus | Promujący | Liczba promowanych |
|---|---|---|---|---|
| 1/38 | 12.09.1971 | Kazimierz Miałkowski | gen. broni Wojciech Jaruzelski | 183 |
| 2/39 | 10.09.1972 | Kazimierz Kruk | gen. dyw. Bolesław Chocha | 192 |
| 3/40 | 9.09.1973 | Kazimierz Krauze | gen. dyw. Tadeusz Tuczapski | 169 |
| 4/41 | 1.09.1974 | Wiktor Matczyński | gen. dyw. Eugeniusz Molczyk | 174 |
| 5/42 | 31.08.1975 | Roman Czaplewski | gen. dyw. Wojciech Barański | 176 |
| 6/43 | 29.08.1976 | Sławomir Wilk | gen. dyw. Ignacy Szczęsnowicz | 180 |
| 7/44 | 28.08.1977 | Franciszek Kochanowski | gen. broni Florian Siwicki | 179 |
| 8/45 | 3.09.1978 | Grzegorz Konkol | gen. broni Tadeusz Tuczapski | 174 |
| 9/46 | 2.09.1979 | Roman Latosiński | gen. broni Tadeusz Tuczapski | 182 |
| 10/47 | 7.09.1980 | Grzegorz Kobusiński | gen. dyw. Wojciech Barański | 184 |
| 11/48 | 30.08.1981 | Roman Pęczek | gen. dyw. Józef Baryła | 177 |
| 12/49 | 29.08.1982 | Paweł Stochmal | gen. bryg. Ryszard Kubiczek | 182 |
| 13/50 | 28.08.1983 | Jerzy Kociałkowski | gen. broni Tadeusz Tuczapski | 181 |
| 14/51 | 2.09.1984 | Krzysztof Bugno | gen. armii Wojciech Jaruzelski | 180 |
| 15/52 | 1.09.1985 | Wiesław Lis | gen. broni Wojciech Barański | 178 |
| 16/53 | 31.08.1986 | Roman Ćwikliński | gen. armii Florian Siwicki | 175 |
| 17/54 | 30.08.1987 | Cezary Stajniak | gen. dyw. Zbigniew Blechman | 191 |
| 18/55 | 4.09.1988 | Jacek Noculak | gen. broni Jerzy Skalski | 185 |
| 19/56 | 27.08.1989 | Michał Gawlik | gen. dyw. Stanisław Żak | 183 |
| 20/57 | 1.09.1990 | Dariusz Siekiera | gen. dyw. Henryk Szumski | 172 |
| 21/58 | 31.08.1991 | Rajmund Zieliński | wadm. Piotr Kołodziejczyk | 179 |
| 22/59 | 1.09.1992 | Krzysztof Kazimierczak | wadm. Piotr Kołodziejczyk | 69 |
| 23/60 | 28.08.1993 | Janusz Warmiński | gen. dyw. Zbigniew Zalewski | 67 |
| 24/61 | 18.06.1994 | Sławomir Krzyżanowski | gen. bryg. Roman Harmoza | 107 |
Przypisy
edytuj- ↑ Dz.U. 1967 nr 15 poz. 65.
- ↑ Jagielski 1987 ↓, s. 166.
- ↑ Dz.U. 1994 nr 71 poz. 311.
- ↑ Dz.U. 2002 nr 1 poz. 4.
- ↑ Piotrowski i Giętkowski 2007 ↓, s. 191–192.
Bibliografia
edytuj- Bolesław Jagielski: Droga do gwiazdek. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07386-4.
- Andrzej Piotrowski, Mirosław Giętkowski (red.): 90-lecie utworzenia Oficerskiej Szkoły Artylerii. Toruń: 2013. ISBN 978-83-931251-8-0.
- Stanisław Rutkowski, Zarys dziejów polskiego szkolnictwa wojskowego, Wydawnictwo MON, Warszawa 1970.
- Zenon Słomczyński (red.),Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii im. gen. Józefa Bema. Zarys historii, Wyd. MON, Warszawa 1974.