Wybory parlamentarne na Tonga w 2002 roku

Wybory parlamentarne na Tonga w 2002 odbyły się 6 i 7 marca. Wybierano 9 przedstawicieli ludu i 9 przedstawicieli szlachty do 30-osobowego Zgromadzenia Ustawodawczego na trzyletnią kadencję. Wybory były sukcesem Ruchu na rzecz Praw Człowieka i Demokracji, który zdobył 7 na 9 możliwych miejsc.

Tonga Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Tonga Ustrój polityczny Ustrój polityczny Tonga Konstytucja Konstytucja Tonga Władza ustawodawcza Zgromadzenie Ustawodawcze Tuʻivakanō Monarcha Król Tupou VI Władza wykonawcza Premier ʻAkilisi Pohiva Rząd Rząd ʻAkilisi Pohivy Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Sąd Najwyższy Prokurator generalny Kontrola państwowa Kontrola państwowa Audytor Generalny Finanse Narodowy Bank Tonga Samorząd terytorialny Podział administracyjny Tonga Samorząd terytorialny Partie polityczne Partie polityczne Demokratyczna Partia Wysp Przyjaznych Wybory Wybory parlamentarne: 2017 Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych Tonga minister: ʻAkilisi Pohiva Wikiprojekt Polityka

System wyborczy

Prawo do głosowania na przedstawicieli ludu mieli wszyscy obywatele Tonga mający ukończone 21 lat, piśmienni i (w przypadku mężczyzn) nienależący do szlachty. Kandydować na przedstawicieli ludu w Zgromadzeniu mogły osoby posiadające czynne prawo wyborcze i nieposiadające długów wyższych niż pozwalał próg określony w prawie. Kraj został podzielony na pięć okręgów wyborczych. Kandydaci musieli przedstawić podpisy poparcia 50 wyborców z własnego okręgu i wpłacić depozyt wysokości 100 $T, który odzyskiwali, jeśli zdobyli określony odsetek głosów (6,3% lub 10%, w zależności od okręgu).

Oprócz przedstawicieli ludu i szlachty w Zgromadzeniu Ustawodawczym zasiedli z urzędu członkowie mianowanej przez króla Tajnej Rady (10 ministrów) oraz dwóch gubernatorów.

Kampania i wyniki

O dziewięć mandatów przypadających przedstawicielom ludu ubiegało się 52 kandydatów. Demokraci, startujący pod szyldem Ruchu na rzecz Praw Człowieka i Demokracji (HRDM), zdobyli 7 mandatów.

Wszyscy wybrani posłowie byli mężczyznami.

Następstwa

Po wyborach Ruch na rzecz Praw Człowieka i Demokracji, ośmielony wyborczym sukcesem, rozpoczął intensywną kampanię na rzecz reformy systemu politycznego poprzez wydzielenie izby wyższej, złożonej ze szlachty, podczas gdy izba nisza byłaby w całości wybierana przez lud.

Wkrótce po wyborach lider demokratów ʻAkilisi Pohiva wraz z dwiema innymi osobami – synem oraz 'Isileli Pulu (również posłem do Zgromadzenia) – zostali aresztowani pod zarzutem podżegania do zamieszek i fałszerstwa. Przyczyną aresztowania było opublikowanie w biuletynie HRDM pochodzącego z 1991 dokumentu dotyczącego rzekomego trzymania przez króla pieniędzy w rajach podatkowych. W maju 2003 oskarżeni zostali uwolnieni przez sąd od zarzutów.

Źródło

• Historical Archive of Parliamentary Election Results (2002). Inter-Parliamentary Union. [dostęp 2016-08-04]. (ang.).