Tonga

Tonga, Królestwo Tonga (tongański Puleʻanga Tonga, ang. Kingdom of Tonga) – państwo leżące na archipelagu o tej samej nazwie, w Polinezji na południowym Pacyfiku, położone w jednej trzeciej drogi pomiędzy Nową Zelandią a Hawajami, na południe od Samoa, na zachód od Niue i na wschód od Fidżi. Jedno z nielicznych państw pozaeuropejskich, które nigdy nie utraciły suwerenności.

Puleʻanga Tonga Kingdom of Tonga Królestwo Tonga
Flaga Tonga Herb Tonga
Dewiza: (tonga) Ko e Otua mo Tonga ko hoku tofiʻa (Bóg i Tonga są moim dziedzictwem)
Hymn: (tonga) Ko e fasi ʻo e tuʻi ʻo e ʻOtu Tonga (Pieśń króla wysp Tonga)
Język urzędowy	tonga, angielski
Stolica	Nukuʻalofa
Ustrój polityczny	monarchia konstytucyjna
Typ państwa	państwo unitarne
Głowa państwa	król Tupou VI
Szef rządu	premier Pōhiva Tuʻiʻonetoa
Powierzchnia  • całkowita  • wody śródlądowe	173. na świecie 748 km² 0%
Liczba ludności (2017)  • całkowita   • gęstość zaludnienia	193. na świecie 106 479 142 osób/km²
PKB (2013)  • całkowite   • na osobę	0,477 mld USD 4605 USD
PKB (PSN) (2013)  • całkowite   • na osobę	0,847 mld dolarów międzynar. 8168 dolarów międzynar.
waluta	paʻanga (TOP)
Niepodległość	od Wielkiej Brytanii 4 czerwca 1970
Religia dominująca	protestantyzm
Strefa czasowa	UTC +13
Kod ISO 3166	TO
Domena internetowa	.to
Kod samochodowy	TON
Kod samolotowy	A3
Kod telefoniczny	+676

Geografia

Tonga od północy graniczy z Samoa, od północnego zachodu z Wallis i Futuną, od zachodu z Fidżi, od wschodu z Niue, a od północnego wschodu z Samoa Amerykańskim. Archipelag Tonga składa się z ok. 170 wysp, podzielonych na 3 główne grupy: Tongatapu, Haʻapai, Vavaʻu. Wyspy Tonga są przeważnie niskimi, koralowymi atolami, jedynie nieliczne są pochodzenia wulkanicznego z czynnymi wulkanami. Najwyższy szczyt na wyspie Kao – 1030 m n.p.m. Klimat podrównikowy wilgotny. Średnia temperatura powietrza to w styczniu +30 °C i w lipcu +25 °C. Często występują cyklony tropikalne. Lasy pokrywają 11% powierzchni kraju. Żyją tu, m.in., największy na świecie nietoperz – rudawka pacyficzna, a także wiele gatunków ptaków.

Historia

Znaleziska archeologiczne dowodzą, że pierwsi osadnicy na Tonga pojawili się ok. 3100 lat temu. Byli to Austronezyjczycy reprezentujący kulturę Lapita. Kolejna fala migracji dotarła na wyspy ok. 2 tysiące lat temu, gdy osiedlili się przedstawiciele kultury Vava’u.

Nie później niż w połowie X wieku rozwinęła się tongijska monarchia, a pierwszym znanym z imienia królem był ‘Aho’eitu. Władcy, znani jako Tu’i Tonga, stworzyli silne państwo określane niekiedy jako Imperium Tonga, które przez 400 lat podbijało i kolonizowało nowe tereny, w tym wschodnie Fidżi, Niue, Samoa, czy Tokelau. Około 1470 roku władzę przejęła boczna linia dynastii, Tu’i Ha’a Takalaua, która po około 130 latach musiała ustąpić władzę trzeciej linii, Tu’i Kanokupolu.

Niedługo później nastąpił pierwszy kontakt między Europejczykami a Tongijczykami. W 1616 roku holenderscy żeglarze Willem Schouten i Jacob Le Mairie dotarli do wysp Niua na północy kraju. Przez kolejne dwa stulecia okazjonalnie kolejni Europejczycy docierali do Tonga, w tym Abel Tasman i James Cook. W granicach państwa miał też miejsce słynny bunt na Bounty. Pojmany w 1806 roku William Mariner nauczył się lokalnego języka i opublikował książkę „An Account of the Natives of the Tongan Islands”, będącą cennym źródłem o kulturze ówczesnych mieszkańców kraju.

Okres między 1799 a 1852 rokiem był czasem chaosu i wojen domowych. Wówczas nastąpiło kilka kluczowych zmian w państwie. W 1826 roku misjonarze metodystyczni i w 1842 roku katoliccy udanie wprowadzili chrześcijaństwo. Wówczas też władzę zdobył król Taufa’ahau, który przyjął w 1831 roku chrzest, a w 1845 roku skonsolidował władzę jako król Jerzy Tupou I. Skodyfikował on prawo, nadał konstytucję w 1875, podpisał międzynarodowe traktaty z Niemcami (1876), Wielką Brytanią (1879) i Stanami Zjednoczonymi (1888), które uznawały niepodległość państwa. Za jego rządów królestwo przyjęło współczesne symbole: flagę, herb i hymn.

Jego następca, Jerzy Tupou II objął władzę w 1893. W wyniku rosnących napięć między europejskimi potęgami zdecydował się na podpisanie traktatu przyjaźni z Wielką Brytanią w 1900, jaki nadawał królestwu tytuł „chronionego państwa” (ang. protected state). W jego wyniku ustrój Tonga był utrzymany i rząd miał pełnię władzy na terytorium kraju, ale politykę zagraniczną prowadziła Wielka Brytania (choć wymagane były konsultacje z władzami Tonga).

Taki stan trwał do 1970 roku, gdy Tonga wypowiedziało traktat przyjaźni i odzyskało pełnię suwerenności, jednocześnie wstępując do Brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Znacznie później, w 1999 królestwo wstąpiło w poczet krajów zrzeszonych w ONZ.

W ciągu swego 41-letniego panowania król Taufaʻahau Tupou IV, który objął władzę w 1965, był wielokrotnie atakowany za zbyt silny ucisk obywateli. Pod koniec lat 80. uformował się na wyspach opozycyjny Ruch na rzecz Demokracji, który w wyborach w lutym 1993 zdobył 6 mandatów (z 9 możliwych) w 23-osobowym parlamencie.

W sierpniu i wrześniu 2005 królestwem wstrząsnął strajk 3 tys. pracowników sektora publicznego, którzy domagali się podwyżek płac i poprawy warunków pracy. Po 44 dniach negocjacji żądania zostały spełnione. Opozycja wykorzystała jednak „bojowe” nastroje w społeczeństwie i wysunęła postulaty polityczne dotyczące demokratyzacji kraju. Po demonstracjach pod pałacem królewskim i naciskach ze strony części parlamentarzystów, król zgodził się powołać niezależną komisję, która zaproponowała zmiany ustrojowe w celu większej demokratyzacji kraju. Obecnie trwają prace nad zmianą konstytucji według projektu przedstawionego przez komisję.

29 lipca 2008 Pałac poinformował, że nowy król Jerzy Tupou V będzie rezygnował z atrybutów władzy absolutnej i przekaże część obowiązków premierowi. Podkomorzy królewski powiedział, że ma to na celu przygotowania monarchii do wyborów w 2010. Jednakże władca zmarł w 2012, a jego następca Tupou VI postanowił zatrzymać proces reform.

29 sierpnia 2016 Polska nawiązała stosunki dyplomatyczne z Królestwem Tonga.

Etymologia nazwy

W wielu językach polinezyjskich słowo „Tonga” oznacza „południe”. Nazwa kraju pochodzi od słowa „Tongahahake” tłumaczenie „południowo”, pierwotnie oznaczało, że „wiatr wieje z południowo-wschodniej części kraju”.

Polityka

Budynek parlamentu w Nukuʻalofa

Tonga jest jedyną monarchią na Pacyfiku (poza monarchiami pozostającymi w unii personalnej z Wielką Brytanią), a także jedyną należącą do brytyjskiej Wspólnoty Narodów (poza Zjednoczonym Królestwem). Władza królewska jest znacznie większa niż w monarchiach europejskich, a szacunek dla króla jest tak samo duży jak przed stuleciami i jest ściśle powiązany z tongijską tradycją.

Głową państwa jest król, w latach 2006–2012 był nim Jerzy Tupou V, od 2012 r. królem jest jego młodszy brat Tupou VI. Król mianuje premiera i ministrów, często na dożywotnią kadencję (w praktyce ministrowie pracują do czasu osiągnięcia wieku emerytalnego co gwarantuje stabilność i ciągłość prac rządu). Częścią systemu politycznego Tonga jest również parlament. Jednak jego demokratyczna legitymizacja jest ograniczona. Obywatele mogą wybierać 9 spośród 23 deputowanych. Reszta jest wybierana spośród członków prominentnych rodów i nominowana przez króla. W Tonga nie działają partie polityczne w zwyczajowym rozumieniu tego słowa, w końcu lat 80. powstał jednak opozycyjny ruch obywatelski domagający się demokratyzacji kraju.

11 lutego 2006 ze stanowiska premiera niespodziewanie zrezygnował brat króla i ówczesny następca tronu, książę Ulukalala Lavaka Ata, pół roku po serii demonstracji domagających się demokratyzacji państwa. Jego następca, Feleti Sevele, był pierwszym premierem w historii niebędącym członkiem rodziny królewskiej.

System szkolnictwa na Tonga jest darmowy i obowiązkowy dla dzieci do dwunastego roku życia, oparty na symbolicznych opłatach za edukację średnią i systemie stypendiów zagranicznych na studia wyższe.

W 2011 roku w przypadku 99% młodzieży w wieku 10–14 lat potrafiło czytać i pisać w języku tonga. Wraz z wiekiem wzrastał odsetek analfabetów w grupie osób posługujących się językiem tonga, lecz nadal czytać i pisać potrafiło ponad 90% respondentów. Jednak w przypadku osób posługujących się językiem angielskim wraz z wiekiem znacznie (do nieco ponad 50% u kobiet i niecałych 65,5% u mężczyzn) malał odsetek piśmiennych.

Dostęp do opieki medycznej jest nieograniczony. Jeśli chodzi o prawo posiadania ziemi, jest ono konstytucyjnie chronione – zakazana jest sprzedaż ziemi cudzoziemcom (choć może ona być im dzierżawiona). Na zurbanizowanych terenach głównej wyspy archipelagu, Tongatapu, gdzie zamieszkuje 60% populacji tongijskiej, ziemi jest stosunkowo niewiele. Ziemia uprawna jest jednak dostępna na innych wyspach, o charakterze bardziej rolniczym. Większość ludności utrzymuje się z produkcji żywności – rolnictwa, rybołówstwa i hodowli, co pokrywa ok. połowy potrzeb żywnościowych kraju. Kobiety i mężczyźni mają równy dostęp do edukacji i opieki zdrowotnej. Stosunkowe równouprawnienie występuje także w sferze zatrudnienia, jednak kobiety są dyskryminowane w kwestii posiadania ziemi i polityki, często ma też miejsce przemoc domowa. Wskaźniki przestępczości są dość niskie, lecz wzrastają, co jest przypisywane powrotowi rodowitych Tongijczyków z zagranicy, np. w wyniku deportacji.

Na Tonga występują tendencje prodemokratyczne, kładące nacisk na potrzebę reform i lepszej reprezentacji większości w parlamencie. Mimo to monarchia nadal cieszy się poparciem społecznym.

Religia

Struktura religijna kraju w 2016 roku według CIA:

• protestanci – 64,1%:
  • metodyści (Wolny Kościół Weslejański, Wolny Kościół Tonga i Kościół Tonga) – 53,7%,
  • zielonoświątkowcy – 4,6%,
  • adwentyści dnia siódmego – 2,2%,
• mormoni – 18,6%,
• katolicy – 14,2%,
• inne religie – 2,4% (w tym bahaiści, świadkowie Jehowy, buddyści i hinduiści),
• brak religii – 0,5%.

Gospodarka

Gospodarka Tonga należy do najbardziej zróżnicowanych w Oceanii. Jej podstawą jest rolnictwo, które zatrudnia 65% ludności czynnej zawodowo. Na eksport przeznacza się orzechy kokosowe i banany, oraz wanilię w której uprawie i eksporcie kraj ten zajmuje 7 miejsce na świecie. Wiele małych przedsiębiorstw, szczególnie w handlu detalicznym, jest obecnie zdominowanych przez chińskich imigrantów. Sektor produkcyjny składa się z rzemiosła i kilka innych bardzo małych branż, które tworzą tylko 3% PKB. We wrześniu 1974 otwarty został Bank of Tonga. Kraj musi importować dużą część swojej żywności, głównie z Nowej Zelandii. Sektor przemysłowy stanowi zaledwie 10% PKB. Kraj pozostaje uzależniony od pomocy zewnętrznej. Rząd podkreśla konieczność rozwoju sektora prywatnego, w szczególności wspiera inwestycje. Głównymi partnerami handlowymi Tonga są: Australia, Nowa Zelandia, Japonia i Fidżi.

Energia elektryczna

Produkcja	41 GW h
Zużycie	38,13 GW h
Eksport	0 kW h
Import	0 kW h

Trzęsienia ziemi

Trzęsienia ziemi w Tonga występują sporadycznie, są spowodowane przez erupcje wulkanu Hunga Tonga.

Data	Siła (w skali Richtera)	Ofiary
4 maja 2006	7,9	Nie było doniesień o śmierci lub uszkodzeniach ciała
9 grudnia 2007	7,9	Nie było doniesień o śmierci lub uszkodzeniach ciała
19 marca 2009	7,6	Trzęsienie ziemi było odczuwalne w Nowej Zelandii i North Island, jednak oficjalnych ofiar nie ma.

Media

Prasa

Światowa dystrybucja	„The Daily Tongan”
Regionalna dystrybucja	„Taimi o Tonga” – Tonga, Nowa Zelandia, Australia, Stany Zjednoczone
Krajowa dystrybucja	„Kele'a”, „Talaki”, „Kalonikali”, „Tau'ataina”

Telewizja

Tonga Broadcasting Comission (Telewizja Tonga 1, Telewizja Tonga 2).

Radio

• Tonga Radio 1,
• Tonga Radio 2.

Dotychczasowi monarchowie Tonga

• 1875–1893 Jerzy Tupou I
• 1893–1918 Jerzy Tupou II
• 1918–1965 Salote Tupou III (królowa)
• 1965–2006 Taufaʻahau Tupou IV
• 2006–2012 Jerzy Tupou V (koronowany 6 sierpnia 2008)
• od 2012 Tupou VI

Zdrowie

Występuje wirusowe zapalenie wątroby typu A, istnieje też zagrożenie infekcjami bakteryjnymi. Od osób, które przed przyjazdem do Tonga przebywały w regionie dotkniętym żółtą febrą i cholerą, wymaga się zaświadczenia o szczepieniach przeciwko tym chorobom. Występuje wiele gatunków komarów. Opieka zdrowotna jest na bardzo niskim poziomie, brak nawet lekarstw. Poza stolicą i Neiafu nie ma ośrodków opieki medycznej; poważniejsze przypadki wymagają przetransportowania za granicę.

Tonga jest jednym z krajów, gdzie najczęściej występuje nadwaga u osób dorosłych.

Linki zewnętrzne

• Strona monarchii Tonga
• Strona rządowa Tonga
• Strona Tonga Broadcasting Comission