Wyspy Pakri

archipelag należący do Estonii

Archipelag Pakri (est. Pakri saared, szw. Rågöarna) – archipelag należący do Estonii, składający się z dwóch niewielkich wysp: Suur-Pakri i Väike-Pakri, położonych w Zatoce Fińskiej, ok. 3 km na zachód od miasta Paldiski. Wyspy od średniowiecza do II wojny światowej zamieszkane były przez Estońskich Szwedów przybyłych z płn.-zach. Estonii. Obecnie wyspy nie mają stałej ludności.

  • Suur-Pakri (szw. Stora Rågö, dosłownie Duża Pakri) – 11,6 km², położona bardziej na zachód
Wyspy Pakri
Parki saared
Ilustracja
Położenie archipelagu
Kontynent

Europa

Państwo

 Estonia

Akwen

Zatoka Fińska

Wyspy

Väike-Pakri i Suur-Pakri

Liczba wysp

2

Powierzchnia

24,5 km²

Populacja (2017)
• liczba ludności


5

• gęstość

0,2 os./km²

Mapa
Położenie na mapie
Wyspy Pakri
Położenie na mapie Estonii
Mapa konturowa Estonii, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Wyspy Pakri”
Ziemia59°20′N 23°57′E/59,333333 23,950000
  • Väike-Pakri (szw. Lilla Rågö, dosłownie Mała Pakri) – 12,9 km², położona bliżej wybrzeża

Wyspy zostały zasiedlone przez Szwedów w 1345 roku. W 1934 liczba ludności obu wysp wynosiła ok. 350. Na mocy paktu Ribbentrop-Mołotow w 1940 roku większość mieszkańców wyspy została deportowana, a wyspy stały się bazą Armii Czerwonej. Po II wojnie światowej na Väike-Pakri żyło jeszcze ok. 20 osób, ale ostatnie rodziny wyprowadziły się w 1965. Na kolejne kilkadziesiąt lata wyspy stały się radzieckim poligonem. Pozostawione przez Rosjan zanieczyszczenia i niewypały są obecnie największym problemem uniemożliwiającym ponowne zasiedlenie wysp.

Na północnym wybrzeżu występują wapienne klify i nadbrzeżne łąki. Po stronie południowej dominuje krajobraz porolniczy ze śladami użytkowania agrarnego, ruinami gospodarstw i kaplic. Wyspy są połączone kamienną tamą, zbudowaną przez sowieckich żołnierzy.

Wsie edytuj

Przed II wojną światową wyspy miały 5 wsi, 3 na Suur-Pakri i dwie na Väike-Pakri[1].

Suur-Pakri

  • szw. Storbyn (est. Suurküla) (100 mieszkańców w 1935)
  • szw. Strandbyn lub Åsbyn (est. Rannaküla) (59)
  • szw. Bisagidbyn (est. Lepiku küla) (38)

Väike-Pakri

  • szw. Storbyn (est.Suurküla) (88)
  • szw. Lillbyn (est.Väikeküla) (72)
     
    Storbyn na Väike-Pakri w latach 30. XX w.

Przypisy edytuj

  1. Söderbäck, Per (1940). Rågöborna. Stockholm: Fritzes Kungl. Hovbokhandel.