Ząb dodatkowy (dens supplementarius) – u człowieka ząb nadmiarowy (poza typowymi 32 zębami) o prawidłowej budowie (zbliżonej do zębów z nim sąsiadujących), powstający w wyniku zaburzeń w rozwoju listewki zębowej. Częściej występuje w szczęce i zazwyczaj między siekaczami (jako tzw. mesiodens)[1].

Zazwyczaj zęby dodatkowe usuwa się, gdyż są przeszkodą w wyrzynaniu się pozostałych zębów stałych[1].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Stanisław B. Bartkowski: Chirurgia szczękowo-twarzowa. Podręcznik dla studentów i lekarzy. Wyd. 3. Kraków: Collegium Medicum UJ, 1996, s. 141. ISBN 83-86101-42-3.