Złote binokle (ang. The Adventure of the Golden Pince-Nez) – opowiadanie Arthura Conana Doyle’a o przygodach Sherlocka Holmesa, opublikowane po raz pierwszy w „The Strand Magazine” (lipiec 1904, ilustracje Sidney Paget), później w „Collier’s Weekly” (październik 1904, ilustracje Frederic Dorr Steele), następnie w zbiorze Powrót Sherlocka Holmesa w marcu 1905.

Złote binokle
The Adventure of the Golden Pince-Nez
Ilustracja
Holmes przesłuchuje ochmistrzynię
(ilustracja z „The Strand Magazine”, 1904)
Autor

Arthur Conan Doyle

Typ utworu

kryminał

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Wielka Brytania

Język

angielski

Data wydania

1904

poprzednia
Trzej studenci
następna
Zaginiony sportowiec

Znane też jako Złote pince-nez i Tajemnica złotego pince-nez.

W gabinecie badacza starodawnych manuskryptów schorowanego profesora Corama ginie jego sekretarz Willoughby Smith. Zabójczy cios zadano w szyję nożykiem do otwierania listów, leżącym na biurku profesora. Zabity ściskał w rękach złote binokle. Według zeznania pokojówki ostatnie słowa Smitha brzmiały: professor, it was she (profesorze - to była ona).

Sherlock Holmes z oględzin binokli wnosi, że nosząca je kobieta musi cierpieć na krótkowzroczność, ma oczy wąsko osadzone, szeroki nos, a sądząc po złotej oprawie jest zapewne elegancko ubrana. W biurku koło dziurki od klucza widać świeże zadrapania, ochmistrzyni twierdzi, że poprzedniego dnia powierzchnia była gładka.

Profesor lekceważąco traktuje relację pokojówki: to wiejska dziewucha, a ludzie jej pokroju są ograniczeni, Smith na pewno mruczał coś bez związku, a ona to jeszcze poplątała. Jego zdaniem Smith popełnił samobójstwo, a okulary są bez znaczenia. Zaprzecza, aby z biurka cokolwiek zaginęło.

Ekranizacje:

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj