Zabogoniki
Zabogoniki (biał. Забагонікі, Zabahoniki; ros. Забогоники, Zabogoniki) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie grodzieńskim, w sielsowiecie Wiercieliszki.
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego | |
53°42′31″N 24°05′40″E/53,708611 24,094444 |
Historia
edytujDo końca XVIII wieku miejscowość należała do ekonomii grodzieńskiej w województwie trockim Wielkie Księstwa Litewskiego. W XIX wieku leżała w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej[2]. W latach 1921–1939 wieś leżała w Polsce, w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Wiercieliszki[3][4].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku w 21 budynkach mieszkalnych zamieszkiwały 103 osoby, 4 było wyznania rzymskokatolickiego, 100 prawosławnego. Jednocześnie 3 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 100 białoruską[3]..
Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Jeziorach i prawosławnej w Wiercieliszkach. Podlegała pod Sąd Grodzki i Okręgowy w Grodnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Wiercieliszkach[5].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją radziecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego[6]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 r. włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy[7]. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska radzieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR.
Od 1991 wchodzi w skład Białorusi.
Przypisy
edytuj- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Bojary, pow. grodzieński, gm. Wiercieliszki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 187 .
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 42 .
- ↑ Mapa Administracyjna Rzeczypospolitej Polskiej 1:300 000, Województwo Białostockie, GUS, Warszawa 1937
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1937 .
- ↑ Карманный атлас СССР. 11-е изд. – Ленинград: ГУГК при СНК СССР, 1940, karta 39
- ↑ Bezirk Bialystok [online], www.territorial.de [dostęp 2020-04-02] .
Bibliografia
edytuj- Witold Sienkiewicz, Elżbieta Olczak: Dzieje Polski. Atlas ilustrowany. Warszawa: Demart SA, 2007. ISBN 978-83-7427-363-3.
Linki zewnętrzne
edytuj- Zabogoniki, Zabohonniki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 193 .
- Zabohonniki na mapie WIG