Zadnia Żółta Szczerbina
Zadnia Żółta Szczerbina (słow. Zadná žltá štrbina, niem. Hintere Gelbe Scharte, Hintere Gelbseescharte, węg. Hátsó-Sárgatavi-rés[1]) – przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w górnym fragmencie Koziej Grani – południowo-wschodniej grani Jagnięcego Szczytu. Oddziela Skrajną Jagnięcą Kopkę na północnym zachodzie od Zadniej Żółtej Kopki na południowym wschodzie[2].
 Zadnia Żółta Szczerbina między podpisanymi Zadnią Żółtą Kopką i Skrajną Jagnięcą Kopką | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°13′04,6″N 20°12′42,2″E/49,217944 20,211722
| |
Stoki północno-wschodnie opadają z przełęczy do Doliny Białych Stawów, południowo-zachodnie – do Doliny Jagnięcej[2].
Na Zadnią Żółtą Szczerbinę, podobnie jak na inne obiekty w Koziej Grani, nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Najdogodniejsza droga dla taterników wiedzie na siodło mniej więcej granią od południowego wschodu z Zadniej Koziej Szczerbiny[2].
Pierwsze wejścia:
- letnie – Imre Barcza i Tihamér Szaffka, 10 lipca 1910 r., przy przejściu granią,
- zimowe – László Jurán, V. Jurán i Ernő Piovarcsy, 24 marca 1929 r., przy przejściu granią[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2014-01-25].
- ↑ a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIV. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą. Warszawa: Sport i Turystyka, 1984, s. 146–147, 187–188. ISBN 83-217-2472-8.