Zajazd w Sanoku (ul. Romualda Traugutta 3)
Zajazd w Sanoku przy ul. Traugutta 3 – XVIII-wieczny budynek położony przy ul. Romualda Traugutta 3 w Sanoku.
nr rej. A-218 z 10.02.1958[1] | |
Widok budynku od ulicy Traugutta | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | |
Typ budynku | |
Rozpoczęcie budowy | |
Ważniejsze przebudowy |
1962-1972 |
Właściciel | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu sanockiego | |
Położenie na mapie Sanoka | |
49°33′57,4″N 22°12′04,0″E/49,565944 22,201111 |
Został wybudowany w trzeciej ćwierci XVIII wieku[2]. Pierwotnie budynek stworzono jako zajazd położony przy drodze wiodącej do Mrzygłodu.
Na początku XIX wieku mieścił się w budynku szynk „Bacówka”.
W latach 1962–1972 przeprowadzono remont i restaurację budynku[3]. Pod koniec XX wieku do budynku zostały wstawione nowe drzwi wejściowe[4].
Pod koniec lat 60. pod adresem ul. Romualda Traugutta 1 istniał Dom Wycieczkowy PTTK[5]. W gmachu budynku w 1960 została ulokowana siedziba dyrekcji Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku[6]. Na poddaszu budynku zamieszkiwał twórca i pierwszy dyrektor MBL, Aleksander Rybicki[7][8][9]. Dokonał on zakupienia tego budynku dla MBL, jego remontu i rozbudowy[10]. Nieopodal, w budynku przy ówczesnej ul. M. Nowotki ulokowano pracownię konserwacji zabytków ruchomych)[11].
Budynek został wpisany do wojewódzkiego (1958)[1] oraz do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka[12]. W 1972 obiekt został włączony do uaktualnionego wówczas spisu rejestru zabytków Sanoka[3]. Wynikiem działań Komisji Opieki nad Zabytkami, powstałej przy oddziale PTTK w Sanoku, w 1978 umieszczono na fasadzie budynku tablicę informującą o zabytkowym charakterze obiektu[13]. Do końca życia był domem i pracownią Władysława Szulca, także związanego z MBL.
Zobacz też
edytuj- Zajazd w Sanoku (ul. Zamkowa 2)
- Stadion MOSiR „Wierchy” w Sanoku – położony naprzeciw budynku Zajazdu
- Zabytki Sanoka
- Lista zabytków w gminie Sanok w artykule "Wiki Lubi Zabytki"
Przypisy
edytuj- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 144 [dostęp 2016-10-20] .
- ↑ Ewa Śnieżyńska-Stolot, Franciszek Stolot, Sztuka Sanoka między Sanokiem a Wschodem, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 944.
- ↑ a b Artur Bata. Działalność Powiatowego Konserwatora Zabytków w Sanoku w 1972 r.. „Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku”. Nr 17-18, s. 92, 1973. Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku.
- ↑ Stefan Stefański. Pan Stefański opowiada. Bramy naszych kamieniczek. „Tygodnik Sanocki”. 15 (231), s. 6, 12 kwietnia 1996.
- ↑ Stanisław Kłos: Województwo rzeszowskie. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1969, s. 341.
- ↑ Henryk Olszański. Kronika Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku. „Tygodnik Sanocki”. Nr 41 (361), s. 6, 9 października 1998.
- ↑ Cerkiewka. W: Adolf Jakubowicz: Powroty. Rzeszów: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1980, s. 74.
- ↑ Henryk Olszański. Aleksander Rybicki (wspomnienie). „Tygodnik Sanocki”. Nr 41 (361), s. 7, 9 października 1998.
- ↑ Marian Struś. Pasja według Aleksandra Rybickiego. „Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku”. Nr 37, s. 395, 2008.
- ↑ Cerkiewka. W: Adolf Jakubowicz: Powroty. Rzeszów: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1980, s. 78.
- ↑ Stefan Stefański. Cele i osiągnięcia Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku w latach 1958-1969. „Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku”. Nr 10, s. 22, 1969.
- ↑ Zarządzenie Burmistrza Miasta Sanoka nr 42/2015 z 9 marca 2015. bip.um.sanok.pl, 2015-03-09. s. 3. [dostęp 2016-10-20].
- ↑ Krzysztof Prajzner. Pamiątkowa tablica znów na fasadzie budynku. „Tygodnik Sanocki”. Nr 12 (1315), s. 4, 24 marca 2017.