Zamek w Rydze
Zamek Krzyżacki w Rydze (łot. Rīgas pils) – zamek rycerzy inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego w Rydze, nad Dźwiną, pierwotnie gotycki, wzniesiony w latach 1330–1353, główna siedziba zakonu w Inflantach.
| ||
| ||
| Państwo |  Łotwa
| |
| Miejscowość | Ryga | |
| Rozpoczęcie budowy | 1330–1353 | |
| Zniszczono | 1944 | |
Położenie na mapie Rygi  | ||
Położenie na mapie Łotwy  | ||
 56°57′03,42″N 24°06′02,29″E/56,950950 24,100636
| ||
| Strona internetowa | ||
Zamek został zbudowany w 1330 roku poza murami Rygi w pobliżu wcześniej istniejącego szpitala św. Ducha, po tym, gdy mieszczanie zburzyli poprzedni zamek krzyżacki stojący w centrum starego miasta. W 1484 roku mieszczanie zniszczyli także ten zamek. Po porozumieniu w Wolmarze obiecali odbudować zamek w ciągu 6 lat, ale odbudowa ciągnęła się do 1515 roku. Dodano wtedy dwie szerokie okrągłe baszty w narożach. 5 marca 1562 roku Gotard Kettler na zamku złożył hołd przedstawicielowi króla Polski. Zamek do 1621 był rezydencją namiestnika króla Polski i obsadzony był przez polską załogę wojskową. W 1582 roku na zamku rezydował król Stefan Batory. Twierdza została gruntownie odrestaurowana i powiększona pomiędzy XVII a XIX wiekiem. Kolejny remont przeprowadzono w latach 30. XX wieku, którym kierował architekt Eugen Laube. W 1938 roku rząd łotewski ogłosił, że zamek będzie odtąd siedzibą parlamentu.
Od 1995 roku jest rezydencją prezydenta Łotwy oraz siedzibą kilku państwowych muzeów.