Zamek w Sobowidzuzamek krzyżacki w miejscowości Sobowidz w województwie pomorskim, po którym obecnie pozostały niewielkie relikty.

Zamek w Sobowidzu
Symbol zabytku nr rej. 1148 z 01.04.1996[1]
Ilustracja
Budynek wzniesiony na fundamentach rozebranego zamku
Państwo

 Polska

Miejscowość

Sobowidz

Ukończenie budowy

1-sza połowa XIV wieku

Zniszczono

1454, połowa XVII wieku

Pierwszy właściciel

Zakon krzyżacki

Położenie na mapie gminy Trąbki Wielkie
Mapa konturowa gminy Trąbki Wielkie, po prawej nieco na dole znajduje się ikonka zamku z wieżą z opisem „Zamek w Sobowidzu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się ikonka zamku z wieżą z opisem „Zamek w Sobowidzu”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo znajduje się ikonka zamku z wieżą z opisem „Zamek w Sobowidzu”
Położenie na mapie powiatu gdańskiego
Mapa konturowa powiatu gdańskiego, na dole znajduje się ikonka zamku z wieżą z opisem „Zamek w Sobowidzu”
Ziemia54°08′41,10″N 18°35′43,22″E/54,144750 18,595339

Historia edytuj

Zamek wzniesiony został w drugiej ćwierci XIV wieku[a] jako siedziba wójta[b]. Zlokalizowany został na półwyspie jeziora Sobowidzkiego, przy starym trakcie Gdańsk-Starogard. W czasie wielkiej wojny Polski z Zakonem (1409-1411) zamek zajęli Polacy, po czym powrócił do Zakonu. W 1456 na zamku rezydował wójt Vogt von Slubitz. Podczas wojny trzynastoletniej (1454-1466), pomiędzy 10 a 20 lutego 1454 roku Krzyżacy poddali go wojskom Gdańska, które następnie go spaliły. Po zakończeniu wojny odbudowano jedynie dwór mieszkalny, w którym mieszkał starosta sobowidzki.

Na początku XVI wieku właścicielem zamku został Jerzy Bażyński, wojewoda malborski i prawdopodobnie doszło do rozbudowy według projektu Michała Enkingera. Inwestycja ta spowodowała spór z gdańszczanami. Zamek posiadał kolejnych dzierżawców i w XVII wieku pełnił funkcję starostwa niegrodowego z kaplicą. Ostatnim polskim dzierżawcą był Szymon Kicki. Zamek uległ zniszczeniom w XVII wieku w czasie potopu szwedzkiego i został rozebrany w XIX wieku. Na jego miejscu w XIX wieku wybudowano budynek z nieotynkowanej czerwonej cegły.

Zachowały się częściowo gotyckie piwnice, fosy i mur skarpy. W 1996 ruiny zamku zostały wpisane do rejestru zabytków.

 

Przypisy edytuj

Uwagi edytuj

  1. Spotykana jest w źródłach data 1309.
  2. Spotykana jest w źródłach data 1357.

Bibliografia edytuj

  • Sobowidz. W: Leszek Kajzer, Stanisław Kołodziejski, Jan Salm: Leksykon zamków w Polsce. Warszawa: Arkady, 2001, s. 462. ISBN 83-213-4158-6. (pol.).
  • Mieczysław Haftka: Zamki krzyżackie w Polsce. Malbork: Muzeum Zamkowe w Malborku, 1999. ISBN 83-86-206-27-6.