Zasada odroczonego pomiaru
Zasada odroczonego pomiaru to fundamentalna zasada obliczeń kwantowych; zasada ta głosi, że przesunięcie pomiarów na kubitach do końca obliczeń kwantowych nie wpływa na rozkład prawdopodobieństwa wyników.
Konsekwencją tej zasady jest np. iż pomiary są przemienne z operacjami unitarnymi U, warunkowanymi stanami innych kubitów. Wybór, czy najpierw mierzyć stan kubitu, czy na końcu, a nawet w trakcie operacji U nie będzie miała żadnego wpływu na rozkład prawdopodobieństwa na końcu obwodu kwantowego.
Dzięki zasadzie odroczonego pomiaru, pomiary w obwodzie kwantowym mogą być przesuwane tak, aby odbywały się w najlepszych momentach. Na przykład, pomiar kubitów tak wcześnie, jak to możliwe, może zmniejszyć maksymalną liczbę jednocześnie przechowywanych kubitów, umożliwiając uruchomienie algorytmu na komputerze kwantowym o mniejszej liczbie kubitów. Alternatywnie, odroczenie wszystkich pomiarów do końca obwodu kwantowego pozwala na ich analizę przy użyciu tylko czystych stanów.
Zasada ta umożliwia też bardziej wydajną symulację, upraszczając obliczenia.
Bibliografia
edytuj- Nielsen, Michael A.; Chuang, Isaac (2010). Quantum Computation and Quantum Information. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 26–28. ISBN 978-1-10700-217-3. OCLC 43641333.
- Michael A. Nielsen; Isaac L. Chuang (9 December 2010). "4.4 Measurement". Quantum Computation and Quantum Information: 10th Anniversary Edition. Cambridge University Press. p. 186. ISBN 978-1-139-49548-6.
- Odel A. Cross (5 November 2012). "5.2.2 Deferred Measurement". Topics in Quantum Computing. O. A. Cross. p. 348. ISBN 978-1-4800-2749-7.