Zdzisław Sochocki
Zdzisław Sochocki (ur. 1896, zm. 21 listopada 1918 we Lwowie) – podporucznik Wojska Polskiego.
 podporucznik
| |
| Data urodzenia |
1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
21 listopada 1918 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
dowódca kompanii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się w 1896[1]. Podczas I wojny światowej walczył w szeregach cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Strzelców Nr 35[2]. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 lutego 1917[3]. Jesienią 1918 został czasowo zwolniony ze służby celem ukończenia studiów uniwersyteckich[4].
U kresu wojny w listopadzie 1918 w stopniu podporucznika brał udział w obronie Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej[1]. Kierował obroną w pododcinku ogród Jezuicki, gdzie zastąpił Mariana Idzika, a potem sam został zastąpiony przez por. Romana Rogozińskiego[5][6][7]. Jako dowódca kompanii został śmiertelnie ranny w trakcie zwycięskiego ataku na Cytadelę 21 listopada 1918 i zmarł tego samego dnia[8][9]. Został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa (kwatera X, miejsce 633)[10][1].
W relacji Adama Świeżawskiego został określony jako wybitny oficer, wzorowy żołnierz[9].
Zarządzeniem prezydenta RP Ignacego Mościckiego z 4 listopada 1933 został odznaczony Krzyżem Niepodległości za pracę w dziele odzyskania niepodległości[11].
Uchwałą Rady Miasta Lwowa z listopada 1938 jednej z ulic we Lwowie nadano imię Zdzisława Sochockiego[12].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Zdzisław Sochocki. nieobecni.com.pl. [dostęp 2019-12-10].
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 358.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 137.
- ↑ Dla Ciebie Polsko. Orlęta Lwowskie. „Panteon Polski”. 16 (20), s. 24, 1925-11-01. Lwów: Zarząd Okręgu Związku Legionistów Polskich we Lwowie.
- ↑ Świeżawski. II odcinek ↓, s. 502.
- ↑ Otto Bisanz: Pododcinek Kraszewskiego. W: Obrona Lwowa. 1–22 listopada 1918. Tom 2. Źródła do dziejów walk o Lwów i województwa południowo-wschodnie 1918-1920. Relacje uczestników. Jarosław Waniorek (red.). Warszawa: 1993, s. 455. ISBN 83-85218-56-4.
- ↑ Czesław Mączyński: Boje lwowskie. Cz. 1. Oswobodzenie Lwowa (1–24 listopada 1918 roku). T. I. Warszawa: 1921, s. 147.
- ↑ Lista strat 1934 ↓, s. 809, tu jako ppor. Legionów Polskich Zdzisław Sochacki.
- ↑ a b Świeżawski. II odcinek ↓, s. 505.
- ↑ W szesnastą rocznicę. Lwów: Towarzystwo Straży Mogił Polskich Bohaterów we Lwowie, 1934, s. 48.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 255, poz. 273.
- ↑ Symboliczne nadanie nazw związanych z Obroną Lwowa szeregowi ulic we Lwowie. „Gazeta Lwowska”. Nr 265, s. 2, 22 listopada 1938.
Bibliografia edytuj
- Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918.
- Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
- Adam Świeżawski: II odcinek w obronie Lwowa. W: Obrona Lwowa. 1–22 listopada 1918. Tom 2. Źródła do dziejów walk o Lwów i województwa południowo-wschodnie 1918-1920. Relacje uczestników. Jarosław Waniorek (red.). Warszawa: 1993. ISBN 83-85218-56-4.