Željko Obradović

jugosłowiański koszykarz, olimpijczyk i trener
(Przekierowano z Zeljko Obradović)

Želimir „Željko” Obradović, cyr. Желимир Жељко Обрадовић (ur. 9 marca 1960 w Čačaku, Serbia - daw. Jugosławia[1]) – serbski trener koszykarski, wcześniej reprezentant Jugosławii jako koszykarz występujący na pozycji rozgrywającego, olimpijczyk, po zakończeniu kariery zawodniczej – trener koszykarski, obecnie trener Partizana NIS Belgrad.

Željko Obradović
Ilustracja
Obradović jako trener Fenerbahçe Ülker w 2019.
Partizan NIS Belgrad
Trener
Pełne imię i nazwisko

Želimir "Željko" Obradović

Data i miejsce urodzenia

7 marca 1960
Čačak

Wzrost

184 cm

Kariera
Aktywność

1980–1991

Draft

1982
niewybrany

Kariera zawodnicza

edytuj

Obradović rozpoczął swoją karierę koszykarską, grając w klubie z rodzinnego miasta - Borac Čačak. Spędził tam sześć lat po czym latem 1986 roku odszedł do stołecznego Partizanu. Wraz z nim do klubu trafili 18-letni Vlade Divac, 19-letni Aleksandar Đorđević i 20-letni Žarko Paspalj.

Obradović spędził w Partizanie pięć sezonów, zdobywając w sezonie 1986/87 mistrzostwo Jugosławii i awansował w następnym sezonie do Final Four Pucharu Mistrzów (obecnie Euroliga). W kolejnym sezonie KK Partizan zdobył Puchar Jugosławii i Puchar Koracia, a Obradović stał jednym z najlepszych playmakerów w kraju.

Dobra gra Željko nie pozostała niezauważona i 28-letni koszykarz pojechał z reprezentacją Jugosławii na igrzyska olimpijskie w Seulu w 1988 roku. Tam koszykarze z Bałkanów byli gorsi tylko od ZSRR i zdobyli srebrne medale[2]. Dwa lata później, wciąż z Obradoviciem w składzie, na mistrzostwach Świata w Argentynie Jugosłowianie zrewanżowali się Rosjanom, pokonując ich w finale 92:75 i zdobywając złote medale.

Jego kariera miała kres właśnie po mundialu w Argentynie, gdy został skazany na rok więzienia za potrącenie pieszego w wypadku samochodowym. Karę odbył, ale czynnie do koszykówki nie był w stanie wrócić. W 1991 roku zakończył karierę, z miejsca zostając nowym trenerem Partizanu.

Kariera trenerska

edytuj

Obradović przez niecałe dwadzieścia lat swojej kariery jako trener wypracował sobie rekordowy dorobek. Siedmiokrotnie wygrywał rozgrywki Euroligi i to z czterema różnymi klubami, dwukrotnie Puchar Saporty (z dwoma zespołami), kilkanaście tytułów mistrzowskich, puchary krajów, a w dorobku także złoto i srebro z reprezentacją Jugosławii.

Najwięcej sukcesów odniósł w Panathinaikosie Ateny, którego szkoleniowcem jest nieprzerwanie od lata 1999 roku. Dzięki niemu klub stał się jednym z najlepszych w Europie - PAO pod jego wodzą czterokrotnie sięgnęło po wygraną w Eurolidze, dziesięciokrotnie w lidze Grecji i sześć razy w pucharze kraju.

 
Obradović rozmawia z koszykarzami PAO w przerwie meczu, sezon 2007/08

W 2007 roku po raz drugi w historii wywalczył potrójną koronę, którą określa się Triple Crown. Po raz pierwszy Obradović osiągnął to 15 lat wcześniej, kiedy jego KK Partizan zdobył mistrzostwo i puchar Jugosławii, a na europejskich parkietach nie miał sobie równych w Eurolidze.

Dwa lata później osiągnął to po raz trzeci, a przy okazji sprawił wielką radość sympatykom PAO, gdyż jego zespół nie dość, że sięgnął po potrójną koronę, to na dodatek za każdym razem kosztem rywala zza miedzy - Olympiakosu Pireus. Koniczynki rozprawiły się z koszykarzami z Pireusu w finale mistrzostw i Pucharu Grecji, a w Eurolidze wyeliminowali rywali w półfinale.

25 czerwca 2021 został trenerem Partizana NIS Belgrad[3].

Osiągnięcia

edytuj
 
Obradović jako trener Fenerbahçe Ülker w 2013.
 
Obradović i Aleksandar Đorđević w sierpniu 2015.
 
Obradović, trener Panathinaikosu, w listopadzie 2007.

Stan na 4 czerwca 2021, na podstawie[4][5], o ile nie zaznaczono inaczej.

Zawodnicze

edytuj

Drużynowe

edytuj
  • Mistrz:
  • Wicemistrz Jugosławii (1988, 1989, 1991)
  • Brąz Euroligi (1988)
  • Zdobywca pucharu:

Reprezentacja

edytuj

Trenerskie

edytuj

Drużynowe

edytuj
  • Mistrzostwo:
    • Euroligi (1992, 1994, 1995, 2000, 2002, 2007, 2009, 2011, 2017)
    • Eurocup (1997)
    • Grecji (2000, 2001, 2003–2011)
    • Jugosławii (1992)
    • Turcji (2014, 2016–2018)
    • ligi katalońskiej (1994)
  • Wicemistrzostwo:
    • Euroligi (2001, 2016, 2018)
    • Suproligi (2001)
    • Hiszpanii (1997)
    • Turcji (2019, 2021)
    • Włoch (1999)
    • Grecji (2012)
  • Brąz:
    • Euroligi (1998, 2005)
    • ACB (1995)
    • ligi greckiej (2002)
    • pucharu Hiszpanii (1996)
  • IV miejsce w Eurolidze (1996, 2006, 2012, 2015, 2019)
  • Puchar:
    • Saporty (1997, 1999)
    • Grecji (2003, 2005–2009, 2012)
    • Jugosławii (1992)
    • Turcji (2016, 2019, 2020)
    • prezydenta Turcji (2013, 2016, 2017)
  • Superpuchar Włoch (1997)
  • II miejsce w pucharze:
    • Jugosławii (1993)
    • Włoch (1998)
    • Grecji (2000, 2001, 2010, 2011)
    • Turcji (2015)
    • prezydenta Turcji (2014)

Indywidualne

edytuj

Reprezentacyjne

edytuj

(* – jako asystent)

Przypisy

edytuj
  1. Željko Obradović Biography and Olympic Results [online] [dostęp 2020-08-04] (ang.).
  2. Basketball, Men [online] [dostęp 2020-08-04] (ang.).
  3. Zeljko Obradovic comes back to KK Partizan NiS Beograd after 30 years. eurobasket.com. [dostęp 2021-06-04]. (ang.).
  4. Profil na archive.fiba.com. archive.fiba.com. [dostęp 2018-06-23]. (ang.).
  5. Zeljko Obradovic na euroleague.net. euroleague.net. [dostęp 2018-06-23]. (ang.).
  6. 1988 Olympic Games Tournament for Men - 3 points % - Statistics. fiba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  7. 50 Greatest Euroleague Contributors. euroleague.net. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj