Zespół Benedikta
Zespół Benedikta (zespół jądra czerwiennego, ang. Benedikt syndrome) – pniowy zespół naprzemienny charakteryzujący się porażeniem nerwu okoruchowego po stronie ogniska z rozszerzeniem źrenicy i pobudzeniem ruchowym pod postacią ruchów pląsawiczych, atetotycznych i drżenia po stronie przeciwnej w następstwie uszkodzenia jądra czerwiennego. Po stronie pobudzenia ruchowego (hiperkinez) występuje też, w wyniku uszkodzenia wstęgi przyśrodkowej zmniejszenie czucia dotyku, ułożenia i wibracji oraz różnicowania bodźców. Najczęstsze przyczyny to zawał mózgu zlokalizowany w śródmózgowiu w wyniku zakrzepu gałęzi międzykonarowych tętnicy tylnej mózgu[1] lub tętnicy podstawnej.
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 |
G46.3 |
|---|---|
Przypisy Edytuj
- ↑ Akdal G., Kutluk K., Men S., Yaka E. Benedikt and "plus-minus lid" syndromes arising from posterior cerebral artery branch occlusion.. „Journal of the neurological sciences”. 1 (228), s. 105–7, styczeń 2005. DOI: 10.1016/j.jns.2004.09.029. PMID: 15607218.
Bibliografia Edytuj
- Peter Duus, Rolf Hassler: Diagnostyka topograficzna w neurologii: anatomia, fizjologia, klinika. Warszawa: Państ. Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1989, s. 207-208. ISBN 83-200-1444-1.
