Zhao Yiman

chińska partyzantka

Zhao Yiman (chiń. 赵一曼; pinyin Zhào Yīmàn; ur. 1905 w Yibin, zm. 1936 w Zhuhe) – chińska partyzantka, działaczka KPCh, bohaterka ruchu oporu przeciw japońskiej okupacji[1][2].

Zhao Yiman
赵一曼
Ilustracja
Imię i nazwisko urodzenia

Li Kuntai (李坤泰)

Data i miejsce urodzenia

1905
Yibin

Data i miejsce śmierci

2 sierpnia 1936
Zhuhe

Przyczyna śmierci

rozstrzelanie przez Japończyków

Zawód, zajęcie

działaczka polityczna,
partyzantka

Alma Mater

Uniwersytet Sun Jat-sena w Moskwie

Partia

KPCh (od 1926)

Życiorys

edytuj

Urodziła się w październiku 1905 roku pod imieniem Li Kuntai (李坤泰) w Yibin w Syczuanie[2][3]. Była siódmym dzieckiem Li Hongxu, który zginął podczas Rewolucji Xinhai (1911)[2]. Od 1926 uczyła się w gimnazjum żeńskim w Yibin, a po kilku miesiącach przyjęto ją do filii Akademii Whampoa w Wuhanie, gdzie była jedną z pierwszych kobiet[2][3].

Nabyła swoje przekonania ideowe podczas antykolonialnych demonstracji Ruchu 4 Maja (1919), zaś aktywnie uczestniczyła w Ruchu 30 Maja (1925) w Yibin[2]. Z rekomendacji Zheng Youzhi[2] w 1923 wstąpiła do Socjalistycznej Ligi Młodzieży Chin[1], a w 1926 została członkinią KPCh[3].

We wrześniu 1927 wyjechała do ZSRR, gdzie uczęszczała na Uniwersytet Sun Jat-sena w Moskwie[1]. Tam poznała Chen Dabanga i wyszła za mąż[2]. Po powrocie do kraju prowadziła działalność polityczną w Yichangu, Szanghaju i prowincji Jiangxi[3]. Po incydencie mukdeńskim (1931) została skierowana do zajętej przez japońskich okupantów Mandżurii; wtedy zmieniła imię i nazwisko obawiając się o bezpieczeństwo rodziny[3].

Od 1934 walczyła w oddziale partyzantów, w 1935 została wybrana komisarzem pułku[2]. Gdy w listopadzie 1935 jej oddział został otoczony przez przeciwnika, Zhao poderwała partyzantów do wyrwania się z okrążenia[1][4], lecz została ranna w boju i uwięziona przez Japończyków[3]. Z uwagi na pogarszający się stan zdrowia została przeniesiona do szpitala, gdzie przekonała pielęgniarkę Han Yongyi i ochroniarza Dong Xianxuna by pomogli jej uciec; jednakże została ponownie zatrzymana dwa dni później[2], a za pomoc jej również Dong Xianxun został uwięziony i zamordowany przez Japończyków[3]. 2 sierpnia 1936 Zhao Yiman zginęła przez rozstrzelanie w miejscowości Zhuhe[3].

Upamiętnienie

edytuj
 
List pożegnalny Zhao Yiman do jej syna. „Mój chłopcze, nie mogę cię już wychowywać słowami, ale za to czynami. Kiedy dorośniesz, nie zapominaj, że twoja matka zginęła za kraj”[2].

W Chinach uchodzi za jedną z najbardziej znanych bohaterek walki narodowowyzwoleńczej. Już w 1946 roku jej imieniem nazwano ulicę w Harbinie[3]. Powstały o niej dwa filmy: z 1950 i 2005 roku[3]. W 2009 roku została zaliczona w poczet „100 bohaterów, który wnieśli szczególny wkład w powstanie Nowych Chin”[3].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Zhao Yiman: A National Heroine in Resistance against Japanese Aggression [online], All-China Women’s Federation, 2 sierpnia 2020 (ang.).
  2. a b c d e f g h i j Zhu YingY., Zhao Yiman: a revolutionary mom [online], Shanghai Daily, 27 maja 2018 (ang.).
  3. a b c d e f g h i j k Они сражались за Родину: Чжао Имань [online], Международное радио Китая, 1 września 2020 [dostęp 2022-04-15] (ros.).
  4. Zhao ChenxiCh., Zhao Yiman, a National Heroine in the Anti-Japanese War [online], All-China Women’s Federation, 20 czerwca 2011 [zarchiwizowane z adresu 2015-05-26] (ang.).