Zielony Krzyż (ZK)
Zielony Krzyż – konspiracyjna służba sanitarna działająca w okresie II wojny światowej.
Zielony Krzyż powstał jako służba sanitarna powołana do opieki nad rannymi i chorymi żołnierzami Batalionów Chłopskich oraz ludnością cywilną. Założony został w 1942 r. w ramach Ludowego Związku Kobiet. Zielony Krzyż liczył około 8 000 członków. Jesienią 1943 r. został podporządkowany szefowi oddziału sanitarnego Komendy Głównej Batalionów Chłopskich. W województwach utworzono inspektoraty, a w powiatach oddziały złożone z 3 do 5 sióstr[1].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Encyklopedia II wojny światowej ↓, s. 771.
BibliografiaEdytuj
- Encyklopedia II wojny światowej. Praca zbiorowa. Warszawa: MON, 1975.
- Mała Encyklopedia Wojskowa – Wydawnictwo MON 1971