Znak Zrywu Robotniczego
Znak Zrywu Robotniczego (inna nazwa: Kolebka Portowej „Solidarności”) – pomnik w Szczecinie, upamiętniający wkład szczecińskich portowców w walkę o powstanie NSZZ "Solidarność" i zmiany społeczno-polityczne w Polsce.
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce |
na Łasztowni, przy ul. Bytomskiej, obok bramy wjazdowej do szczecińskiego portu |
| Data odsłonięcia |
30 sierpnia 1992 |
.jpg)
Pomnik znajduje się na Łasztowni, przy ul. Bytomskiej, obok bramy wjazdowej do szczecińskiego portu.
Inicjatorem powstania pomnika był pracownik szczecińskiego portu Tadeusz Olczak[1]. Projekt wykonał Eugeniusz Krupa[1] – również portowiec. Monument wykonano w Szczecińskiej Stoczni Remontowej "Gryfia"[1]. Pomnik odsłonięto 30 sierpnia 1992[2] – w dwunastą rocznicę zakończenia szczecińskich strajków w 1980 r. Odsłonięcia dokonał Tadeusz Olczak[2] – lider portowego podziemia w latach osiemdziesiątych XX w. Monument poświęcił ks. abp Marian Przykucki[2].
Pomnik ma charakter symboliczny. Na niewysokim, okrągłym postumencie, pomiędzy dwoma ramionami kotwicy, osadzony został, abstrakcyjnie opracowany, wykonany ze stalowej blachy, zarys twarzy robotnika. Nad konturem twarzy umiejscowiono podłużny, poziomy znicz z przytwierdzonymi tabliczkami z datami robotniczych zrywów: "1970". "1980", "1988". Podpory podtrzymujące znicz, ustawione ukośnie, tworzą znak "V" - symbol zwycięstwa.
Na postumencie osadzono niewielką tabliczkę z napisem: "Solidarność" oraz cytatem z Joanny Kulmowej :"Chwała tym, którzy zło przetrzymują z nadzieją. Którzy dobro przetrzymać chcą tylko – próżno istnieją".