Znamię łojowe Jadassohna

Znamię łojowe Jadassohna (znamię łojowe, łac. nevus sebaceus Jadassohn) – zmiana wrodzona skóry o charakterze hamartoma. Ma postać pojedynczego, owalnego lub linijnego ogniska na skórze głowy lub szyi, w okresie dojrzewania przybiera brodawkujący wygląd. W wieku dojrzałym w jego obrębie mogą rozwinąć się zmiany guzkowe lub guzy, istnieje ryzyko zezłośliwienia zmiany. Rozległe zmiany typu znamienia łojowego w połączeniu z innymi zaburzeniami rozwoju dają obraz zespołu Schimmelpenninga-Feuersteina-Mimsa. Chorobę opisał w 1895 roku niemiecki dermatolog Josef Jadassohn[1].

Epidemiologia

edytuj

Częstość z jaką zmiana spotykana jest w populacji wynosi około 1:300. Nie stwierdzono predylekcji w zależności od rasy czy płci.

Różnicowanie

edytuj

Diagnostyka różnicowa znamienia łojowego Jadassohna obejmuje:

  • znamię naskórkowe
  • wrodzoną hipoplazję skóry
  • wrodzone łysienie trójkątne
  • infekcje bakteryjne i wirusowe skóry.

Leczenie

edytuj

Zaleca się chirurgiczne usunięcie zmiany przed okresem dojrzewania.

Przypisy

edytuj
  1. J. Jadassohn: Bemerkungen zur Histologie der systematisierten Naevi und über "Talgdrüsen-Naevi." Archiv für Dermatologie und Syphilis, Berlin, 1895; 88: 355-394.

Bibliografia

edytuj
  • Susan Bayliss Mallory, Alanna Bree, Peggy Chern: Dermatologia pediatryczna. Diagnostyka i leczenie. Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2007, s. 19-20, 309-310. ISBN 978-83-60608-31-9.

Linki zewnętrzne

edytuj