Zofia Koniarkowa
Zofia Koniarkowa (primo voto Kocurkowa, secundo voto Hruszkowa) (ur. 11 maja 1876 w Bogucicach, zm. 10 kwietnia 1963 w Katowicach) – katowicka działaczka społeczna i radna miejska, uczestniczka powstań śląskich.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
lekarz weterynarii |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujByła córką Piotra Wróbla i Franciszki Skiby, a wnuczką Kazimierza Skiby, przedostatniego sołtysa wsi Katowice. Przez całe życie związana była z Bogucicami, dzięki czemu uzyskała przydomek "Królowej" tej dzielnicy. Podczas powstań, prawdopodobnie jako członkini Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska była kurierką i sanitariuszką oraz brała udział w akcjach pomocniczych. Pracowała w Polskim Komisariacie Plebiscytowym, użyczając własnego mieszkania na potrzeby Komitetu. W latach 1929–1939 pełniła funkcję radnej miejskiej. Walczyła m.in. o poprawę losu rodzin, koczujących na hałdzie kopalni "Ferdynand", zarzucając władzom Katowic, że dokonują ich kosztem inwestycji (lodowisko Torkat, kąpielisko na Bugli).
Była członkinią licznych organizacji. m.in. Towarzystwa Śpiewaczego "Lira", Towarzystwa Polek w Katowicach (któremu prezesowała w latach 1918-1921) oraz Katolickiego Towarzystwa Polek w Katowicach (należała do Zarządu Głównego). Była również założycielką Związku Matek Katolickich[1]. W 1930 zorganizowała akcję protestacyjną przeciwko uwięzieniu Wojciecha Korfantego w Brześciu nad Bugiem. W latach II wojny światowej - mimo powstańczej przeszłości - najprawdopodobniej uniknęła aresztowania, władze nałożyły na nią jednak areszt domowy.
Trzykrotnie wychodziła za mąż, z małżeństw miała sześcioro dzieci. Jej wnukiem był Józef Kocurek - samorządowiec i wiceprezydent Katowic w latach 1998-2010.
Została pochowana na cmentarzu w Bogucicach.
Za swe zasługi została odznaczona Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi oraz Gwiazdą Górnośląską.
Upamiętnienie
edytujImieniem Zofii Koniarkowej została nazwana katowicka ulica, położona w dzielnicy Bogucice, łącząca ulice: Walerego Wróblewskiego i Leopolda Markiefki.
Jest jedną z 30 bohaterek wystawy pt. „60 na 100. SĄSIADKI. Głosem Kobiet o powstaniach śląskich i plebiscycie” poświęconej roli kobiet w śląskich zrywach powstańczych i akcji plebiscytowej (2019). Koncepcję wystawy, scenariusz i materiały przygotowała Małgorzata Tkacz-Janik, a grafiki Marta Frej[2][3].
Przypisy
edytuj- ↑ Historia Bogucic. www.bogucice.katowice.opoka.org.pl. [dostęp 2014-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-19)]. (pol.).
- ↑ Małgorzata Tkacz-Janik (red.), Zeszyt do herstorii dla początkujących, Katowice 2019 .
- ↑ 60 na 100: Sąsiadki. Wystawa - Instytut Myśli Polskiej im. Wojciecha Korfantego [online], instytutkorfantego.pl [dostęp 2021-04-06] .
Bibliografia
edytuj- Urszula Rzewiczok (red.): Patronowie katowickich ulic i placów. Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2013, s. 159-160. ISBN 978-83-87727-38-3.
- Zofia Koniarkowa. bogucice.info. [dostęp 2014-12-31]. (pol.).
- Bernd Skiba: Zofia Koniarkowa – historia prawdziwa. bunclok.pl, 2010-10-04. [dostęp 2014-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-31)]. (pol.).
- Szkolorze.... [w:] "Panorama Polska" nr 9 (227), s. 14 [on-line]. www.panoramapolska.ca, wrzesień 2012. [dostęp 2014-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-31)]. (pol.).
- Teresa Semik: Ślązaczki są mądre, ambitne i charakterne. Nie wierzycie?. www.dziennikzachodni.pl, 2014-03-08. [dostęp 2014-12-31]. (pol.).