Związek Zawodowy Zwrotniczych Kolejowych
Związek Zawodowy Zwrotniczych Kolejowych, jedna z działających w okresie międzywojennym w środowisku pracowników kolejowych organizacji związkowych, powstały w 1928. Określany był organizacją prorządową[1]. Współpracował z Blokiem Kolejowych Związków Fachowych oraz Międzyzwiązkowym Komitetem Pracowników Państwowych. W ostatnim okresie skupiał członków w 47 kołach, 6 okręgach.
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba |
Warszawa, ul. Marcinkowskiego 3 |
| Data założenia | |
| Zakończenie działalności | |
| Rodzaj stowarzyszenia |
związek zawodowy |
| Zasięg |
organizacja o zasięgu krajowym |
| Prezes |
Franciszek Surdyk (1939) |
| Członkowie |
617 (1931), 2000+ (1939) |
Prezesi edytuj
Media edytuj
Organem związku był mies. Jedność Zwrotniczych, Organ Zwrotniczych, Torowych, Obchodowych, Zaporowych (1929-1939), z redakcją początkowo w Poznaniu, od 1933 lub 1934 w Warszawie.
Siedziba edytuj
Zarząd Główny mieścił się w Poznaniu przy ul. Wierzbięcice 16 (1931)[5], w Warszawie przy ul. Marcinkowskiego 3 (1938)[6].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Ludwik Hass: Ruch zawodowy w Polsce: zarys dziejów, t. II, część II, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych Warszawa 1981.
- ↑ Inżynier Kolejowy nr 8/35
- ↑ Inżynier Kolejowy nr 11/36
- ↑ Kolejowe Przysposobienie Wojskowe nr 18/1936
- ↑ Jedność Zwrotniczych z 1 listopada 1931
- ↑ Spis abonentów warszawskiej sieci telefonów Polskiej Akcyjnej Spółki Telefonicznej i Rządowej Warszawskiej Sieci Okręgowej 1938-39
Bibliografia edytuj
- 20-lecie komunikacji w Polsce odrodzonej, Koncern Prasowy „Ilustrowany Kuryer Codzienny” Kraków 1939, 560 s.
- Ludwik Hass: Ruch zawodowy w Polsce: zarys dziejów, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych Warszawa 1974-1981