Zygmunt Hajduk
Zygmunt Hajduk (ur. 3 kwietnia 1935 w Łodzi) – polski duchowny, dr hab. prof.[1][2]
| Ks. prof. dr hab. | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Wyznanie | |
| Prezbiterat |
1959[1] |
Życiorys
edytujW 1959 został wyświęcony na kapłana, natomiast w 1963 ukończył studia filozoficzne na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego[1]. W 1968 obronił pracę doktorską Wyjaśniająca funkcja teorii fizykalnej w ujęciu Karola Gustawa Hempla, w 1984 habilitował się na podstawie oceny dorobku naukowego i pracy zatytułowanej O akceptacji teorii empirycznej[1].
W 1985 został zatrudniony na stanowisku docenta, w 1992 nadano mu tytuł profesora nadzwyczajnego, następnie 26 lutego 1996 otrzymał tytuł naukowy profesora za monografię zatytułowaną Temporalność nauki. Kontrowersyjne zagadnienia dynamiki nauki, a w 1999 objął funkcję profesora zwyczajnego[1][2]. Pracował w Instytucie Filozofii Przyrody i Nauk Przyrodniczych na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II[2].
Wyróżnienia
edytuj- 2015: Medal za Zasługi dla KUL[1]
Publikacje
edytuj- 2005: Z teorii epistemicznego wartościowania: logika wartościowania[2]
- 2006: Między filozofią przyrody a filozofia nauki. Zarys autobiogramu: studia, badania, dydaktyka, praca organizacyjna w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II[2]
- 2007: recenzja: T. Rzepiński, Problem niedookreślenia teorii przez dane doświadczenia[2]