Zygmunt Noceń
Zygmunt Noceń (ur. 23 stycznia 1925 roku w Warszawie, zm. 8 września 2005 w Szczecinie)[1] – żołnierz Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej ps. "Narcyz"[1][2].
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1940–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     
| |
Syn Jana i Eugenii z d. Obrębska[3]. Od 1948 roku był członkiem Związku Inwalidów Wojennych RP. Na przełomie lat siedemdziesiątych XX wieku pełnił obowiązki sekretarza koła ZIW w Szczecinie.
Lata okupacji
edytujW styczniu 1940 roku, jako aktywny harcerz wstąpił do konspiracji Związku Walki Zbrojnej[2]. Brał udział w akcjach sabotażowo-dywersyjnych i uczył się jednocześnie na tajnych kompletach uzyskując świadectwo dojrzałości[3].
W czasie powstania warszawskiego był żołnierzem Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa, Grupa "Północ"[4]. W sierpniu 1944 roku, w czasie zdobywania Wytwórni Papierów Wartościowych, został ranny. W stanie ciężkim przeniesiony został do szpitala Jana Bożego. Ze względu na stan zdrowia nie mógł być ewakuowany kanałami na tyły. Został ukryty w zrujnowanej piwnicy przy ulicy Podwale 7. Przez długi czas przebywał tam w bardzo ciężkich warunkach. W stanie skrajnego wyczerpania został dopiero odnaleziony przez ludzi powracających do Warszawy[2].
Okres powojenny
edytujLeczono go w szpitalu miejskim przy ulicy Koweckiej na Pradze. Pod dobrą opieką medyczną powoli wracał do zdrowia. Następnie podjął zatrudnienie w Komendzie Głównej Związku Harcerstwa Polskiego jako instruktor.
Mimo inwalidztwa, rozpoczął studia na Wydziale Weterynarii Uniwersytetu Wrocławskiego i uzyskał dyplom lekarza weterynarii[5]. W kwietniu 1955 roku pracował w Trzebnicy.
Następnie przeniósł się do Szczecina i pracował jako lekarz w Portowej Weterynarii przy ZPSZ. Studiował zaocznie i uzyskał tytuł magistra inżyniera rolnictwa. Przechodząc na emeryturę, nadal pracował w niepełnym wymiarze czasu pracy. zajął się też pracą społeczną[5].
Ordery i odznaczenia
edytujPierwotny wykaz orderów i odznaczeń podano za: Tadeusz Zwilnian-Grabowski: Ocaleni w pamięci. s. 190.
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Partyzancki - 1959
- Warszawski Krzyż Powstańczy
- Krzyż Armii Krajowej
- Złoty Krzyż Zasługi
- Odznaka Srebrna ZIW
- Odznaka Złota ZIW
Przypisy
edytuj- ↑ a b Zygmunt Noceń, [w:] Powstańcze biogramy [online], Muzeum Powstania Warszawskiego [dostęp 2019-07-14].
- ↑ a b c Maria Czech-Sobczak: Wszystkie drogi wiodły do Szczecina. s. 206.
- ↑ a b Tadeusz Zwilnian-Grabowski: Ocaleni w pamięci. s. 182.
- ↑ Powstańcze biogramy
- ↑ a b Maria Czech-Sobczak: Wszystkie drogi wiodły do Szczecina. s. 207.
Bibliografia
edytuj- Tadeusz Zwilnian-Grabowski: Ocaleni w pamięci. Szczecin: Wydawnictwo Foka, 2003. ISBN 83-87147-96-6.
- Maria Czech-Sobczak, Władysław Kuruś-Brzeziński: Wszystkie drogi wiodły do Szczecina. Szczecin: Książnica Pomorska, 2001. ISBN 83-87879-23-1.
- Powstańcze biogramy