Špela Rogelj

słoweńska skoczkini narciarska

Špela Rogelj (ur. 8 listopada 1994 w Lublanie) – słoweńska skoczkini narciarska, zawodniczka klubu SSK Ilirija, olimpijka z Soczi 2014, uczestniczka Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym w 2009, 2011 i 2013, drużynowa mistrzyni świata juniorów, indywidualna i drużynowa wicemistrzyni świata juniorów, wicemistrzyni Słowenii w skokach narciarskich z 2009.

Špela Rogelj
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1994
Lublana

Klub

SSK Ilirija

Debiut w PŚ

3 grudnia 2011 w Lillehammer (10. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

3 grudnia 2011 w Lillehammer (10. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

5 grudnia 2014 w Lillehammer (1. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

5 grudnia 2014 w Lillehammer

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata
srebro Oberstdorf 2021 norm. druż.
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Liberec 2013 drużynowo
srebro Otepää 2011 indywidualnie
srebro Val di Fiemme 2014 drużynowo
brąz Erzurum 2012 drużynowo

Sportowcami są również jej kuzyni – Urban Rogelj uprawiał skoki narciarskie[1], a Matej Žagar żużel[2].

Przebieg kariery

edytuj

Na międzynarodowej arenie zadebiutowała 23 stycznia 2008 podczas zawodów Pucharu Kontynentalnego w Dobbiaco, gdzie zajęła 24. miejsce. Rogelj trzykrotnie zajęła miejsca w pierwszej dziesiątce zawodów tej rangi – 21 stycznia 2009 w Dobbiaco (7. miejsce), 12 sierpnia 2009 w Pöhla (7. miejsce) oraz 6 lutego 2010 w Ljubnie ob Savinji (8. miejsce).

Wzięła udział w mistrzostwach świata juniorów 2009 w Szczyrbskim Jeziorze oraz w mistrzostwach świata w Libercu. W obu konkursach zajęła 30. miejsce. W styczniu 2010 podczas mistrzostw świata juniorów 2010 w Hinterzarten była szesnasta. W roku 2011 w Otepää zdobyła tytuł wicemistrzyni świata juniorek[3].

10 października 2009 na normalnej skoczni w Kranju została wicemistrzynią Słowenii w skokach narciarskich, przegrywając tylko z Evą Logar[4].

3 grudnia 2011 w pierwszym w historii konkursie Pucharu Świata kobiet w Lillehammer zajęła 10. miejsce, po skokach na 83 m i 87 m, tym samym zdobywając pierwsze punkty w PŚ[5].

5 grudnia 2014 w Lillehammer wygrała swoje pierwsze zawody Pucharu Świata[6].

Po sezonie 2021/2022 zakończyła karierę sportową, ostatni raz startując w zawodach Pucharu Świata w Oberhofie w marcu 2022[7].

Indywidualnie

edytuj
2014   Soczi / Krasnaja Polana 26. miejsce (K-95)
2018   Pjongczang 22. miejsce (K-98)
2022   Pekin / Zhangjiakou 9. miejsce (K-95)

Starty Š. Rogelj na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
26. 11 lutego 2014   Soczi / Krasnaja Polana Russkije Gorki K-95 HS-106 ind. 91,5 m 86,5 m 199,6 pkt 47,8 pkt Carina Vogt
22. 12 lutego 2018   Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 ind. 80,0 m 90,5 m 154,5 pkt 110,1 pkt Maren Lundby
9. 5 lutego 2022   Pekin / Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 ind. 93,0 m 82,0 m 184,2 pkt 54,8 pkt Urša Bogataj

Indywidualnie

edytuj
2009 30. miejsce (K-90)
2011   Oslo 21. miejsce (K-95)
2013   Val di Fiemme / Predazzo 13. miejsce (K-95)
2015   Falun 10. miejsce (K-90)
2017   Lahti 22. miejsce (K-90)
2019   Seefeld 22. miejsce (K-99)

Drużynowo

edytuj
2013   Val di Fiemme / Predazzo 8. miejsce (K-95, drużyna mieszana)[a]
2015   Falun 5. miejsce (K-90, drużyna mieszana)[b]
2019   Seefeld 4. miejsce (K-99)[c]
2021   Oberstdorf srebrny medal (K-95)[d]

Starty Š. Rogelj na mistrzostwach świata – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
30. 20 lutego 2009   Liberec Ještěd K-90 HS-100 ind. 69,5 m 60,0 m 108,0 pkt 135,0 pkt Lindsey Van
21. 25 lutego 2011   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 ind. 89,5 m 85,0 m 167,1 pkt 64,6 pkt Daniela Iraschko-Stolz
13. 22 lutego 2013   Val di Fiemme / Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 ind. 91,0 m 93,5 m 200,4 pkt 53,3 pkt Sarah Hendrickson
8. 24 lutego 2013   Val di Fiemme / Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż. miesz[a]. 88,5 m 93,5 m 920,0 pkt (215,7 pkt) 91,0 pkt Japonia
10. 20 lutego 2015   Falun Lugnet K-90 HS-100 ind. 87,0 m 88,5 m 217,9 pkt 19,0 pkt Carina Vogt
5. 22 lutego 2015   Falun Lugnet K-90 HS-100 druż. miesz[b]. 90,5 m 92,5 m 868,4 pkt (223,3 pkt) 49,5 pkt Niemcy
22. 24 lutego 2017   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 ind. 84,0 m 87,5 m 200,4 pkt 54,2 pkt Carina Vogt
4. 26 lutego 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż.[c] 89,0 m 97,5 m 828,1 pkt (198,5 pkt) 70,8 pkt Niemcy
22. 27 lutego 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 ind. 95,0 m 93,5 m 206,0 pkt 53,6 pkt Maren Lundby
2.  26 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż.[d] 93,5 m 96,5 m 957,9 pkt (236,4 pkt) 1,4 pkt Austria

Indywidualnie

edytuj
2009   Szczyrbskie Jezioro 30. miejsce (K-90)
2010   Hinterzarten 16. miejsce (K-95)
2011   Otepää srebrny medal (K-90)
2012   Erzurum 5. miejsce (K-95)
2013   Liberec 7. miejsce (K-90)
2014   Val di Fiemme / Predazzo 8. miejsce (K-95)

Drużynowo

edytuj
2012   Erzurum brązowy medal (K-95)[e]
2013   Liberec złoty medal (K-90)[f]
2014   Val di Fiemme / Predazzo srebrny medal (K-95)[g]

Starty Š. Rogelj na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
30. 6 lutego 2009   Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B K-90 HS-100 ind. 94,5 m 119,0 pkt 123,0 pkt Magdalena Schnurr
16. 29 stycznia 2010   Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 ind. 94,5 m 91,0 m 208,0 pkt 59,5 pkt Elena Runggaldier
2.  27 stycznia 2011   Otepää Tehvandi K-90 HS-100 ind. 96,5 m 96,5 m 254,0 pkt 3,5 pkt Coline Mattel
5. 23 lutego 2012   Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 ind. 100,5 m 101,0 m 250,0 pkt 26,5 pkt Sara Takanashi
3.  25 lutego 2012   Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 druż.[e] 96,0 m 96,0 m 823,5 pkt (229,0 pkt) 144,5 pkt Japonia
7. 24 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 ind. 89,0 m 96,0 m 233,5 pkt 34,5 pkt Sara Takanashi
1.  26 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[f] 100,0 m 103,0 m 1009,0 pkt (269,5 pkt)
8. 28 stycznia 2014   Val di Fiemme / Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 ind. 89,5 m 91,0 m 216,4 pkt 46,5 pkt Sara Takanashi
2.  30 stycznia 2014   Val di Fiemme / Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż.[g] 93,0 m 91,5 m 870,2 pkt (220,2 pkt) 48,8 pkt Japonia

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[8]
2011/2012 17.
2012/2013 11.
2013/2014 20.
2014/2015 4.
2015/2016 10.
2016/2017 17.
2017/2018 19.
2018/2019 21.
2019/2020 22.
2020/2021 19.
2021/2022 12.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 5 grudnia 2014   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS 100 93,0 m 99,0 m 267,3 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 5 grudnia 2014   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS 100 93,0 m 99,0 m 267,3 pkt 1.
2. 10 stycznia 2015   Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 88,5 m 96,5 m 226,3 pkt 3. 23,6 pkt Sara Takanashi
3. 18 stycznia 2015   Zaō Yamagata K-90 HS-100 89,0 m 108,8 pkt 3. 8,9 pkt Carina Vogt
4. 1 lutego 2015   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-94 88,0 m 87,5 m 235,0 pkt 3. 10,2 pkt Carina Vogt
5. 13 lutego 2016   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-95 87,5 m 90,0 m 258,7 pkt 3. 9,0 pkt Maja Vtič

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

edytuj
Sezon 2011/2012
                          punkty
10 37 24 25 18 8 34 13 14 19 16 25 21 165
Sezon 2012/2013
                                punkty
21 13 14 19 16 11 13 7 22 4 6 17 4 6 17 16 387
Sezon 2013/2014
                                    punkty
29 23 31 - - 20 18 - - 14 11 12 10 20 19 12 6 19 221
Sezon 2014/2015
                          punkty
1 3 10 3 8 7 14 3 5 10 7 4 8 581
Sezon 2015/2016
                                  punkty
19 18 25 9 8 14 10 12 13 19 11 8 3 5 13 12 12 415
Sezon 2016/2017
                                      punkty
15 19 17 23 31 22 14 14 9 12 16 15 12 14 13 14 - - 15 271
Sezon 2017/2018
                              punkty
9 9 17 19 31 32 11 28 13 19 - - - 14 17 175
Sezon 2018/2019
                                                punkty
30 q 26 12 16 30 27 16 35 21 18 24 18 14 37 21 16 13 39 24 17 16 15 24 228
Sezon 2019/2020
                                punkty
34 22 13 34 30 22 28 17 18 28 27 15 19 18 22 11 150
Sezon 2020/2021
                          punkty
22 24 q 31 18 14 12 q 19 13 13 6 14 179
Sezon 2021/2022
                                      punkty
39 24 15 22 10 9 17 14 16 18 12 12 6 7 14 12 11 31 6 371
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[8]
2019 26.
2020 24.
2022 11.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[9]
2021/2022 14.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[10]
2021/2022 8.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[11]
2012 37.
2013 22.
2014 14.
2015 7.
2016 15.
2017 8.
2018 12.
2019 10.
2020 7.
2021 19.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

edytuj
2012
        punkty
37 26 - - 5
2013
            punkty
19 31 28 31 8 10 73
2014
    punkty
18 13 33
2015
          punkty
8 8 6 4 10 180
2016
      punkty
13 17 12 56
2017
          punkty
9 7 9 9 10 149
2018
          punkty
q - 4 7 14 104
2019
      punkty
21 14 4 78
2020
  punkty
7 36
2021
              punkty
12 15 18 32 - - 10 77
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[12]
2007/2008 68.
2008/2009 24.
2009/2010 16.
2010/2011 13.
2011/2012 5.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych PK chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 29 listopada 2011   Rovaniemi Ounasvaara K-90 HS-100 88,5 m 93,0 m 224,0 pkt 2. 4,5 pkt Katja Požun

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Sezon 2007/2008
                                  punkty
- - - - - - - - - - 24 - - - - - - 7
Sezon 2008/2009
                                    punkty
- - - - 11 18 - - 7 13 11 11 - - - - - - 141
Sezon 2009/2010
                                    punkty
18 19 25 12 19 11 18 10 12 23 8 14 22 14 - - 13 12 277
Sezon 2010/2011
                                        punkty
28 19 16 17 10 11 9 9 7 - - 5 6 28 25 18 14 - - 12 335
Sezon 2011/2012
              punkty
2 4 7 5 - - - 211
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[13]
2009 18.
2010 19.
2011 22.
2019 19.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj
2008
                    punkty
43 44 47 48 - - - - - - 0
2009
              punkty
20 13 7 16 32 - - 82
2010
                      punkty
17 10 20 26 13 15 7 11 - - 11 176
2011
                punkty
12 16 10 31 13 14 - - 101
2019
              punkty
- - - - - 6 7 76
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[14]
2013/2014 5.
2014/2015 40.
2015/2016 7.
2016/2017 13.
2017/2018 36.
2018/2019 41.
2019/2020 10.
2021/2022 66.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 12 marca 2016   Harrachov Čerťák K-90 HS-100 95,5 m 92,0 m 244,0 pkt
2. 6 lipca 2019   Szczyrk Skalite K-95 HS-104 97,5 m 105,5 m 236,6 pkt
3. 7 lipca 2019   Szczyrk Skalite K-95 HS-104 88,0 m 96,5 m 210,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 30 sierpnia 2013   Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 88,0 m 90,5 m 198,5 pkt 3. 16,0 pkt Michaela Doleželová
2. 31 sierpnia 2013   Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 88,0 m 92,0 m 202,0 pkt 3. 7,0 pkt Michaela Doleželová
3. 11 marca 2016   Harrachov Čerťák K-90 HS-100 93,0 m 91,5 m 236,0 pkt 2.[h] 11,5 pkt Nika Križnar
4. 12 marca 2016   Harrachov Čerťák K-90 HS-100 95,5 m 92,0 m 244,0 pkt 1.
5. 2 lipca 2016   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 85,0 m 95,5 m 227,0 pkt 2. 8,5 pkt Eva Logar
6. 3 lipca 2016   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 90,0 m 94,5 m 235,0 pkt 2.[i] 3,0 pkt Eva Logar
7. 24 lutego 2018   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 83,5 m 79,0 m 186,5 pkt 3. 33,0 pkt Nika Križnar
8. 6 lipca 2019   Szczyrk Skalite K-95 HS-104 97,5 m 105,5 m 236,6 pkt 1.
9. 7 lipca 2019   Szczyrk Skalite K-95 HS-104 88,0 m 96,5 m 210,7 pkt 1.
10. 3 sierpnia 2019   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 79,0 m 82,0 m 246,3 pkt 3. 18,4 pkt Urša Bogataj
11. 4 września 2021   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 84,0 m 88,5 m 228,7 pkt 2. 10,8 pkt Nika Križnar

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

edytuj
Sezon 2013/2014
                punkty
9 12 3 3 - - - - 171
Sezon 2014/2015
                    punkty
6 14 - - - - - - - - 58
Sezon 2015/2016
                punkty
- - - - - - 2 1 180
Sezon 2016/2017
                      punkty
2 2 - - - - - - - - - 160
Sezon 2017/2018
                          punkty
- - - - - - - - - - 3 13 - 80
Sezon 2018/2019
                        punkty
6 7 - - - - - - - - - - 76
Sezon 2019/2020
                                punkty
1 1 - - 3 - - - - - - - - - - - 260
Sezon 2021/2022
                                          punkty
- - - - - - - - 2 - - - - - - - - - - - - 80
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodniczka nie wystartowała

  1. a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Jaka Hvala, Peter Prevc i Špela Rogelj.
  2. a b Skład zespołu: Nejc Dežman, Peter Prevc, Špela Rogelj i Maja Vtič.
  3. a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Jerneja Brecl, Nika Križnar i Špela Rogelj.
  4. a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Ema Klinec, Nika Križnar i Špela Rogelj.
  5. a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Ema Klinec, Katja Požun i Špela Rogelj.
  6. a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Ema Klinec, Katja Požun i Špela Rogelj.
  7. a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Anja Javoršek, Barbara Klinec i Špela Rogelj.
  8. Ex aequo z Julią Clair
  9. Ex aequo z Uršą Bogataj

Przypisy

edytuj
  1. Vesna Novak. Špela Rogelj dosegla zgodovinsko zmago. „Barjanski list”, s. 9, luty 2015. Gmina Brezovica. (słoweń.). 
  2. Stane Kadunc: Špela Rogelj in Matej Žagar - zmagovita sorodnika. ekipa.svet24.si, 2015-02-13. [dostęp 2019-12-31]. (słoweń.).
  3. FIS Nordic Junior World Ski Championships Ski Jumping Ladies Otepaeae (EST), Normall Hill Individual Official Results. fis-ski.com. [dostęp 2015-02-28]. (ang.).
  4. Uradni rezultati. Državno prvenstvo. sloski.si. [dostęp 2010-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (słoweń.).
  5. FIS World Cup Ski Jumping Ladies Lillehammer (NOR) Normal Hill Individual Official Results. fis-ski.com, 2011-12-03. [dostęp 2015-02-28]. (ang.).
  6. FIS Ski Jumping World Cup Ladies Lillehammer (NOR) Normal Hill Individual Official Results. fis-ski.com, 2014-12-05. [dostęp 2015-02-28]. (ang.).
  7. Łukasz Serba: Słoweńska prekursorka kobiecych skoków kończy karierę. Była liderką Pucharu Świata. sportsinwinter.pl, 2022-03-13. [dostęp 2022-03-18].
  8. a b ROGELJ Spela - Athlete Information; World Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].
  9. Turniej Sylwestrowy - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  10. Alpenkrone (Korona Alp) - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  11. ROGELJ Spela - Athlete Information; Grand Prix Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].
  12. ROGELJ Spela - Athlete Information; Continental Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].
  13. Letni Puchar Kontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  14. ROGELJ Spela - Athlete Information; FIS Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].

Bibliografia

edytuj