Wikipedia

Katja Požun

słoweńska skoczkini narciarska

Katja Požun (ur. 7 kwietnia 1993) – słoweńska skoczkini narciarska, reprezentantka klubu SK Zagorje, złota medalistka mistrzostw Słowenii z 2012[1]. Dwukrotna brązowa medalistka mistrzostw świata juniorek w konkursach indywidualnych w 2008 i 2013 oraz złota i brązowa medalista drużynowych konkursów wśród juniorek. Uczestniczka zimowych igrzysk olimpijskich w Soczi.

Katja Požun
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1993
Trbovlje

Klub

SK Zagorje

Debiut w PŚ

3 grudnia 2011 w Lillehammer (7. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

3 grudnia 2011 w Lillehammer (7. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

4 lutego 2012 w Hinzenbach (3. miejsce)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Liberec 2013 drużynowo
brąz Zakopane 2008 indywidualnie
brąz Erzurum 2012 drużynowo
brąz Liberec 2013 indywidualnie
Uniwersjada
złoto Trydent 2013 indywidualnie
brąz Trydent 2013 druż. miesz.
Inne nagrody
Letnie Grand Prix
brąz 3. miejsce
2013
Multimedia w Wikimedia Commons

28 stycznia 2018 ogłosiła decyzję o zakończeniu kariery sportowej, po raz ostatni występując w zawodach w ramach konkursów Pucharu Świata w Ljubnie[2].

Przebieg kariery edytuj

Pierwszy skok w karierze oddała w 1999. Na międzynarodowej arenie zadebiutowała 8 sierpnia 2004 w Bischofshofen, gdzie zajęła 35. miejsce w zawodach organizowanych przez Międzynarodową Federację Narciarską. W Pucharze Kontynentalnym po raz pierwszy wystąpiła 16 lutego 2005 w Breitenbergu, gdzie została sklasyfikowana na 20. miejscu, tym samym zdobywając pierwsze punkty PK w karierze.

Trzykrotnie zajmowała miejsca w czołowej dziesiątce konkursów Pucharu Kontynentalnego. Miało to miejsce 9 sierpnia 2005 w Klingenthal (10. pozycja), 23 stycznia 2008 w Dobbiaco (10. miejsce) i 16 lutego 2008 w Breitenbergu (9. miejsce).

28 lutego 2008 na skoczni HS 94 w Zakopanem zdobyła brązowy medal mistrzostw świata juniorów w skokach narciarskich, przegrywając tylko z Jacqueline Seifriedsberger oraz Eleną Runggaldier[3].

2011/2012 edytuj

3 grudnia 2011 w pierwszym w historii konkursie Pucharu Świata kobiet w Lillehammer zajęła 7. miejsce, po skokach na 88,5 m i 87 m[4]. Większość konkursów pierwszego sezonu Pucharu Świata zakończyła w pierwszej dziesiątce. Najwyższe miejsce zajęła 4 lutego 2012 w Hinzenbach, gdzie stanęła na podium. Przegrała wtedy jedynie z Sarah Hendrickson oraz zwyciężczynią – Danielą Iraschko[5]. W klasyfikacji generalnej na koniec sezonu uplasowała się na siódmym miejscu, będąc jednocześnie najlepszą Słowenką. Sezon zakończyła również z brązowym medalem mistrzostw świata juniorek za trzecie miejsce w konkursie drużynowy.

2012/2013 edytuj

W sezonie 2012/2013 w czternastu starach znajdowała się w czołowej dziesiątce zawodów Pucharu Świata. Raz została zdyskwalifikowana, a raz zajęła miejsce w drugiej dziesiątce. Ani razu nie stanęła na podium Pucharu Świata. Najwyższe miejsce zajęła w Ljubnie, gdzie była czwarta, tracąc do trzeciej Hendrickson dwa punkty. Podczas mistrzostw świata juniorów, które odbyły się w Libercu zdobyła dwa medale: 24 stycznia 2013 zdobyła brązowy medal w zawodach indywidualnych[6], zaś dwa dni później wraz z koleżankami zdobyła drużynowo złoty medal, wyprzedzając drugie Francuzki aż o 222 punkty. Wystąpiła również w mistrzostwach świata seniorek, gdzie w konkursie indywidualnym zajęła osiemnaste miejsce.

2013/2014 edytuj

Latem 2013 wystartowała w siedmiu z ośmiu możliwych konkursach Letniego Grand Prix. Trzykrotnie znalazła się na podium tych zawodów. Trzecie miejsce zajęła w Hinterzarten oraz w Niżnym Tagile. W Ałmaty zajęła 2. miejsce, przegrywając jedynie z Sarą Takanashi.

Sezon 2013/2014 rozpoczęła od zawodów w Lillehammer, gdzie zajęła 26. miejsce. Tydzień później wystartowała na Uniwersjadzie. W konkursie indywidualnym zwyciężyła, wyprzedzając drugą Michaelę Doleželovą o 10,5 punktu. Wystartowała również w konkursie mieszanym, gdzie wraz z Mitją Mežnarem zajęła trzecie miejsce tracąc do zwycięskiej drużyny rosyjskiej 7,5 punktu. Tydzień później wróciła do zawodów Pucharu Świata. W ostatnich zawodach przed zakończeniem roku, w Hinterzarten, zajęła 26. i 10. miejsce. Kolejne zawody w których startowała odbyły się w Czajkowskim. W zawodach które odbyły się przy blisko 20 stopniowym mrozie zajęła dwunaste[7] oraz dziewiąte miejsce[8]. Tydzień później wystartowała w Sapporo, gdzie zajęła 26. i 38. miejsce. Ze względu na chęć lepszego przygotowania się do domowych zawodów w Ljubnie, które później zostały przeniesione do Planicy, zrezygnowała ze startu w Zaō. W zawodach na skoczni Srednija Velikanka Požun zajęła 9. i 11. miejsce. W ostatnich zawodach przed igrzyskami olimpijskimi, w Hinzenbach, dwukrotnie znalazła się w drugiej dziesiątce plasując się na 19. i 14. miejscu.

11 lutego 2014 wystąpiła w pierwszym w historii igrzysk olimpijskim konkursie kobiet w skokach narciarskich. Po pierwszej serii zajmowała 17. miejsce za skok na odległość 96,5 metra, jednak w drugiej serii skoczyła trzy metry dalej, co dało jej awans w końcowej kwalifikacji na 11. pozycję.

Po powrocie z igrzysk olimpijskich wystartowała w konkursach Pucharu Świata w Raszowie, gdzie zajęła 10. i 22. miejsce. Tydzień później w zawodach rozgrywanych na skoczni Holmenkollbakken w Oslo zajęła drugie miejsce, przegrywając jedynie z Sarą Takanashi. W przedostatnim konkursie PŚ w sezonie, w Falun, zajęła 7. miejsce, a w ostatnim – w Planicy – uplasowała się na 11. pozycji, kończąc tym samym sezon Pucharu Świata 2013/2014 na 12. miejscu w klasyfikacji generalnej.

Igrzyska olimpijskie edytuj

Indywidualnie edytuj

2014   Soczi / Krasnaja Polana – 11. miejsce (K-95)

Starty K. Požun na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
11. 11 lutego 2014   Soczi / Krasnaja Polana Russkije Gorki K-95 HS-106 ind. 96,5 m 99,5 m 233,6 pkt 13,8 pkt Carina Vogt

Mistrzostwa świata edytuj

Indywidualnie edytuj

2013   Val di Fiemme / Predazzo – 18. miejsce (K-95)
2015   Falun – 24. miejsce (K-90)

Starty K. Požun na mistrzostwach świata – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
18. 22 lutego 2013   Val di Fiemme / Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 ind. 91,0 m 90,5 m 195,0 pkt 58,7 pkt Sarah Hendrickson
24. 20 lutego 2015   Falun Lugnet K-90 HS-100 ind. 83,0 m 82,0 m 192,3 pkt 44,6 pkt Carina Vogt

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Indywidualnie edytuj

2006   Kranj – 14. miejsce
2007   Tarvisio /   Planica – 14. miejsce
2008   Zakopane – brązowy medal
2012   Erzurum – 19. miejsce
2013   Liberec – brązowy medal

Drużynowo edytuj

2012   Erzurum – brązowy medal (K-95)[a]
2013   Liberec – złoty medal (K-90)[a]

Starty K. Požun na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
14. 5 lutego 2006   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 ind. 91,0 m 83,0 m 169,7 pkt 86,1 pkt Juliane Seyfarth
14. 17 marca 2007   Tarvisio /   Planica Srednija velikanka K-90 HS-100 ind. 78,0 m 81,5 m 176,0 pkt 53,5 pkt Lisa Demetz
3.  28 lutego 2008   Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 ind. 81,5 m 86,5 m 222,5 pkt 4,5 pkt Jacqueline Seifriedsberger
19. 23 lutego 2012   Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 ind. 89,0 m 85,0 m 187,5 pkt 89,0 pkt Sara Takanashi
3.  25 lutego 2012   Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 druż.[a] 88,5 m 94,0 m 823,5 pkt (207,5 pkt) 144,5 pkt Japonia
3.  24 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 ind. 94,5 m 99,0 m 253,5 pkt 14,5 pkt Sara Takanashi
1.  26 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[a] 94,5 m 99,5 m 1009,0 pkt (255,5 pkt) –

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[9]
2011/2012 7.
2012/2013 6.
2013/2014 12.
2014/2015 25.
2015/2016 23.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 4 lutego 2012   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-94 90,5 m – 114,4 pkt 3. 8,9 pkt Daniela Iraschko
2. 8 marca 2014   Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 122,0 m 122,5 m 218,5 pkt 2. 39,1 pkt Sara Takanashi

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata edytuj

Sezon 2011/2012
                          punkty
7 10 6 5 7 3 6 7 9 10 18 9 25 422
Sezon 2012/2013
                                punkty
10 9 dq 16 6 9 5 8 10 10 10 7 5 4 5 9 499
Sezon 2013/2014
                                    punkty
26 26 10 12 9 26 38 - - 11 9 19 14 10 22 2 7 11 350
Sezon 2014/2015
                          punkty
35 14 22 23 32 22 34 dq 24 28 9 19 21 105
Sezon 2015/2016
                                  punkty
26 25 29 27 21 26 32 q 26 26 23 11 8 11 28 19 16 160
Sezon 2016/2017
                                      punkty
33 q q q - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2017/2018
                              punkty
q q - - - - - - 35 40 - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[10]
2012 6.
2013 3.
2014 11.
2015 13.
2016 35.
2017 23.

Miejsca na podium konkursów Letniego Grand Prix edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 22 września 2012   Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 100,0 m 97,5 m 231,7 pkt 2. 15,6 pkt Sara Takanashi
2. 26 lipca 2013   Hinterzarten Adler-Skistadion K-95 HS-108 100,0 m 97,5 m 250,1 pkt 3. 15,4 pkt Alexandra Pretorius
3. 13 września 2013   Niżny Tagił Aist K-90 HS-100 92,0 m 90,0 m 234,6 pkt 3. 29,1 pkt Sara Takanashi
4. 22 września 2013   Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 92,5 m 95,5 m 222,0 pkt 2. 2,7 pkt Sara Takanashi

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP edytuj

2012
        punkty
20 6 2 18 144
2013
            punkty
3 25 3 6 6 2 286
2014
    punkty
13 10 46
2015
          punkty
30 19 15 7 7 101
2016
      punkty
- 29 25 8
2017
          punkty
40 14 19 32 23 38
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[11]
2004/2005 47.
2005/2006 27.
2006/2007 38.
2007/2008 26.
2011/2012 6.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 29 listopada 2011   Rovaniemi Ounasvaara K-90 HS-100 87,5 m 94,5 m 228,5 pkt 1. –
2. 29 listopada 2011   Rovaniemi Ounasvaara K-90 HS-100 91,5 m 86,5 m 221,0 pkt 3. 14,0 pkt Sara Takanashi

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

Sezon 2004/2005
                        punkty
- - - - - - - 20 - - - - 11
Sezon 2005/2006
                                    punkty
22 10 18 18 - - - - 14 19 33 29 21 23 - - 23 21 129
Sezon 2006/2007
                                        punkty
- - - - 27 26 19 34 28 20 26 27 25 37 23 20 - - - - 69
Sezon 2007/2008
                                  punkty
28 32 33 26 - - - - 11 11 10 9 16 dq 21 - - 136
Sezon 2011/2012
              punkty
1 3 10 13 - - - 206
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[12]
2011 24.
2012 11.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

2011
                punkty
25 27 19 11 8 19 26 30 96
2012
    punkty
dq 4 50
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[13]
2013/2014 48.
2014/2015 29.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup edytuj

Sezon 2013/2014
                punkty
7 dq - - - - - - 36
Sezon 2014/2015
                    punkty
4 6 - - - - - - - - 90
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi edytuj

  1. ↑ a b c d Skład zespołu: Urša Bogataj, Ema Klinec, Katja Požun i Špela Rogelj.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Anna Szczepankiewicz: Peter Prevc i Katja Pozun Mistrzami Słowenii. www.skijumping.pl. [dostęp 2012-02-08].
  2. ↑ Izjemna vrnitev Avstrijke po poškodbi, Požunova se je poslovila, znane Slovenke za OI. siol.net, 2018-01-28. [dostęp 2018-01-28]. (słoweń.).
  3. ↑ MSP: Katja Požun bronasta!. sloski.si, 28 lutego 2008. [dostęp 2010-09-26]. (słoweń.).
  4. ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Lillehammer: Sarah Hendrickson deklasuje w historycznym konkursie. Skokinarciarskie.pl, 2011-12-03. [dostęp 2011-12-03]. (pol.).
  5. ↑ FIS: Results - 04.02.2012. Hinzenbach (AUT) World Cup, Ladies' HS94. www.fis-ski.com. [dostęp 2012-02-05]. (ang.).
  6. ↑ Paweł Stawowczyk: MŚJ: Takanashi znów ze złotem!. skokinarciarskie.pl, 2013-01-24. [dostęp 2013-01-24].
  7. ↑ FIS Ski Jumping World Cup Ladies presented by Viessmann 5th World Cup Competition Chaikovsky (RUS). fis-ski.com. [dostęp 2014-01-03].
  8. ↑ FIS Ski Jumping World Cup Ladies presented by Viessmann 6th World Cup Competition Chaikovsky (RUS). fis-ski.com. [dostęp 2014-01-04].
  9. ↑ POZUN Katja - Athlete Information; World Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].
  10. ↑ POZUN Katja - Athlete Information; Grand Prix Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].
  11. ↑ POZUN Katja - Athlete Information; Continental Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].
  12. ↑ Letni Puchar Kontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  13. ↑ POZUN Katja - Athlete Information; FIS Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Katja_Požun&oldid=73176795”