Żołdybaj Nurłybajew

Żołdybaj Nurłybajew (ros. Жолдыбай Нурлыбаев, kaz. Жолдыбай Нұрлыбаев; ur. 20 maja 1922 we wsi Unimker obecnie w obwodzie południowokazachstańskim, zm. 30 stycznia 1945 w Krzyżu) – radziecki wojskowy, kapitan, uhonorowany pośmiertnie tytułem Bohatera Związku Radzieckiego (1945).

Żołdybaj Nurłybajew
Жолдыбай Нұрлыбаев
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

20 maja 1922
Unimker, obwód południowokazachstański

Data i miejsce śmierci

30 stycznia 1945
Krzyż Wielkopolski, Polska

Przebieg służby
Lata służby

1941–1945

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

507 pułk artylerii przeciwpancernej (5 Armia Uderzeniowa)

Stanowiska

dowódca baterii

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order LeninaOrder LeninaOrder Czerwonego SztandaruOrder Wojny Ojczyźnianej II klasyMedal „Za obronę Stalingradu”

Życiorys edytuj

Był Kazachem. Do 1939 skończył 10 klas szkoły, 1939–1940 uczył się na przyśpieszonych kursach na Wydziale Filologii, Historii i Geografii Kazachskiego Uniwersytetu Państwowego, 1940–1941 pracował jako nauczyciel historii i geografii w szkole średniej w kołchozie im. Lenina. W 1941 został powołany do Armii Czerwonej, skończył przyśpieszony kurs szkoły artylerii, od września 1942 uczestniczył w wojnie z Niemcami. Od 15 września do 11 grudnia 1942 brał udział w bitwie pod Stalingradem, od 12 grudnia 1942 walczył kolejno na Froncie Południowym, 4 Ukraińskim 3 Ukraińskim i 1 Białoruskim, od 5 do 23 czerwca 1944 był uczestnikiem obrony przyczółka na prawym brzegu Dniestru przed kontratakami wroga, zadając Niemcom duże straty. W styczniu 1945 jako dowódca baterii 507 pułku artylerii przeciwpancernej 5 Armii Uderzeniowej 1 Frontu Białoruskiego w stopniu kapitana brał udział w walkach na terytorium Polski. 14 stycznia 1945 uczestniczył w przełamywaniu obrony przeciwnika w rejonie miejscowości Wyborów i Grabów Zaleśny, następnego dnia brał udział w forsowaniu Pilicy, wyróżniając się odwagą. 20 stycznia 1945 wyróżnił się w walkach o Koło, później uczestniczył w walkach o Skierniewice, Wilczyn, Strzelno i Wągrowiec, a 30 stycznia 1945 o Krzyż Wielkopolski, gdzie wraz z baterią zniszczył baterię moździerzową i kilka punktów ogniowych wroga, przyczyniając się do szybkiego zdobycia miasta. Zginął w tej walce. Został pochowany na cmentarzu wojskowym w Pile.

Odznaczenia edytuj

I inne.

Bibliografia edytuj