Bocheński (herb szlachecki)

Bocheński I (Bocheński, Rawicz odmienny) − polski herb szlachecki, używany przez pruską rodzinę, osiedloną później na terenie całej Rzeczypospolitej, odmiana herbu Rawicz.

Herb Bocheński I
Herb Bocheński I

Opis herbu edytuj

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu złotym na czarnym niedźwiedziu panna w sukni srebrnej i koronie złotej, z rozpuszczonymi włosami i wzniesionymi rękoma.

W klejnocie nad hełmem w koronie rycerz w zbroi z proporcem w ręku, białym z czerwonym obramowaniem.

Labry czarne podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki edytuj

Herb wzmiankowany przez Ostrowskiego, Bonieckiego i Żernickiego (Der Polnische Adel).

Rodzina Bocheński edytuj

Herb pierwotnie pruski. Przemysław Pragert spekuluje, że kaszubska rodzina herbu Bochen mogła przyjąć ten herb po przyjęciu nazwiska Bocheński.

Herbowni edytuj

Herb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych:

Bocheński.

Przypisy edytuj

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj