Paul Annacone

tenisista amerykański

Paul Annacone (ur. 20 marca 1963 w Southampton (Nowy Jork)) – amerykański tenisista i trener tenisa, zwycięzca Australian Open 1985 w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa.

Paul Annacone
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

20 marca 1963
Southampton (Nowy Jork)

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczna, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1984

Zakończenie kariery

1993

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

3

Najwyżej w rankingu

12 (3 marca 1986)

Australian Open

4R (1987)

Roland Garros

3R (1988)

Wimbledon

QF (1984)

US Open

3R (1985, 1990)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

14

Najwyżej w rankingu

3 (6 kwietnia 1987)

Australian Open

W (1985)

Roland Garros

QF (1985)

Wimbledon

SF (1986)

US Open

F (1990)

Kariera tenisowa edytuj

Zawodowym tenisistą był w latach 1984–1993.

W grze pojedynczej wygrał 3 turnieje rangi ATP World Tour oraz osiągnął 3 finały. W rozgrywkach wielkoszlemowych jest ćwierćfinalistą Wimbledonu 1984, gdy przystępował do turnieju jako 242. tenisista w rankingu[1]. Pokonał m.in. w 4 rundzie 13. w zestawieniu ATP Johana Krieka, a przegrał z Jimmym Connorsem.

W grze podwójnej jest mistrzem Australian Open 1985, startując w parze z Christo Van Rensburgiem. Amerykanin jest ponadto finalistą US Open 1990, kiedy to tworzył debel z Davidem Wheatonem. Łącznie w tej konkurencji zwyciężył w 14 turniejach, a w dalszych 16 był finalistą.

Wspólnie z Betsy Nagelsen osiągnął w 1987 finał gry mieszanej na US Open w finale ponosząc porażkę z Martiną Navrátilovą i Emilio Sánchezem.

Annacone zagrał w 1 meczu o Puchar Davisa, w 1986 roku w półfinale grupy światowej z Australią, w rywalizacji deblowej wspólnie z Kenem Flachem. Australia awansowała do finału po triumfie 3:1, a punkt dla Stanów Zjednoczonych zdobył debel Annacone–Flach po pokonaniu Pata Casha i Johna Fitzgeralda.

W rankingu gry pojedynczej Annacone najwyżej był na 12. miejscu (3 marca 1986), a w klasyfikacji gry podwójnej na 3. pozycji (6 kwietnia 1987).

Finały w turniejach ATP World Tour edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (3–3) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 1985 Atlanta Dywanowa (hala)   John McEnroe 6:7, 6:7, 2:6
Zwycięzca 1. 1985 Los Angeles Twarda   Stefan Edberg 7:6, 6:7, 7:6
Zwycięzca 2. 1985 Brisbane Dywanowa (hala)   Kelly Evernden 6:3, 6:3
Finalista 2. 1985 Melbourne Dywanowa (hala)   Marty Davis 4:6, 4:6
Finalista 3. 1988 Stratton Mountain Twarda   Andre Agassi 2:6, 4:6
Zwycięzca 3. 1989 Wiedeń Dywanowa (hala)   Kelly Evernden 6:7, 6:4, 6:1, 2:6, 6:3

Gra podwójna (14–16) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 1983 Kolonia Dywanowa (hala)   Eric Korita   Nick Saviano
  Florin Segărceanu
3:6, 4:6
Finalista 2. 1984 Livingston Twarda   Glenn Michibata   Scott Davis
  Ben Testerman
4:6, 4:6
Zwycięzca 1. 1984 Sydney Trawiasta   Christo Van Rensburg   Tom Gullikson
  Scott McCain
7:6, 7:5
Zwycięzca 2. 1985 Delray Beach Twarda   Christo Van Rensburg   Sherwood Stewart
  Kim Warwick
7:5, 7:5, 6:4
Zwycięzca 3. 1985 Atlanta Dywanowa (hala)   Christo Van Rensburg   Steve Denton
  Tomáš Šmíd
6:4, 6:3
Finalista 3. 1985 Las Vegas Twarda   Christo Van Rensburg   Pat Cash
  John Fitzgerald
6:7, 7:6, 6:7
Finalista 4. 1985 Newport Trawiasta   Christo Van Rensburg   Peter Doohan
  Sammy Giammalva Jr.
1:6, 3:6
Finalista 5. 1985 Los Angeles Twarda   Christo Van Rensburg   Scott Davis
  Robert Van’t Hof
3:6, 6:7
Zwycięzca 4. 1985 San Francisco Dywanowa (hala)   Christo Van Rensburg   Brad Gilbert
  Sandy Mayer
3:6, 6:3, 6:4
Zwycięzca 5. 1985 Australian Open, Melbourne Trawiasta   Christo Van Rensburg   Mark Edmondson
  Kim Warwick
3:6, 7:6, 6:4, 6:4
Finalista 6. 1986 Londyn WCT Dywanowa (hala)   Christo Van Rensburg   Heinz Günthardt
  Balázs Taróczy
4:6, 6:1, 6:7, 7:6, 4:6
Finalista 7. 1986 Stratton Mountain Twarda   Christo Van Rensburg   Peter Fleming
  John McEnroe
3:6, 6:3, 3:6
Zwycięzca 6. 1987 Key Biscayne Twarda   Christo Van Rensburg   Ken Flach
  Robert Seguso
6:2, 6:4, 6:4
Finalista 8. 1987 Orlando Twarda   Christo Van Rensburg   Sherwood Stewart
  Kim Warwick
6:2, 6:7, 4:6
Zwycięzca 7. 1987 Chicago Dywanowa (hala)   Christo Van Rensburg   Mike De Palmer
  Gary Donnelly
6:3, 7:6
Zwycięzca 8. 1987 Tokio Twarda   Kevin Curren   Andrés Gómez
  Anders Järryd
6:4, 7:6
Finalista 9. 1988 Schenectady Twarda   Patrick McEnroe   Alexander Mronz
  Greg Van Emburgh
3:6, 7:6, 5:7
Zwycięzca 9. 1988 Paris Twarda (hala)   John Fitzgerald   Jim Grabb
  Christo Van Rensburg
6:2, 6:2
Finalista 10. 1988 Sztokholm Twarda (hala)   John Fitzgerald   Kevin Curren
  Jim Grabb
5:7, 4:6
Zwycięzca 10. 1989 Memphis Twarda (hala)   Christo Van Rensburg   Scott Davis
  Tim Wilkison
7:6, 6:7, 6:1
Zwycięzca 11. 1989 Filadelfia Dywanowa (hala)   Christo Van Rensburg   Rick Leach
  Jim Pugh
6:3, 7:5
Finalista 11. 1989 Scottsdale Twarda   Christo Van Rensburg   Rick Leach
  Jim Pugh
7:6, 3:6, 2:6, 6:2, 4:6
Finalista 12. 1989 San Francisco Dywanowa (hala)   Christo Van Rensburg   Pieter Aldrich
  Danie Visser
4:6, 3:6
Finalista 13. 1989 Wiedeń Dywanowa (hala)   Kelly Evernden   Jan Gunnarsson
  Anders Järryd
2:6, 3:6
Zwycięzca 12. 1990 Toronto Twarda   David Wheaton   Broderick Dyke
  Peter Lundgren
6:1, 7:6
Finalista 14. 1990 US Open, Nowy Jork Twarda   David Wheaton   Pieter Aldrich
  Danie Visser
2:6, 6:7, 2:6
Finalista 15. 1992 Newport Trawiasta   David Wheaton   Royce Deppe
  David Rikl
4:6, 4:6
Zwycięzca 13. 1993 Atlanta Ceglana   Richey Reneberg   Todd Martin
  Jared Palmer
6:4, 7:6
Finalista 16. 1993 Coral Springs Ceglana   Doug Flach   Patrick McEnroe
  Jonathan Stark
4:6, 3:6
Zwycięzca 14. 1993 Pekin Dywanowa (hala)   Doug Flach   Jacco Eltingh
  Paul Haarhuis
7:6, 6:3

Gra mieszana (0–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 1987 US Open, Nowy Jork Twarda   Betsy Nagelsen   Martina Navrátilová
  Emilio Sánchez
4:6, 7:6, 6:7

Kariera trenerska edytuj

Annacone pracę jako trener rozpoczął w 1995 roku. Prowadził:

W latach 2008–2010 był kapitanem reprezentacji Wielkiej Brytanii w Pucharze Davisa[5].

Przypisy edytuj

  1. a b Paul Annacone – Personal. atpworldtour.com. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).
  2. Jennifer Frey: With Dedication, Sampras Aces Third U.S. Open. washingtonpost.com, 11 września 1995. [dostęp 2016-12-27]. (ang.).
  3. Roger Federer splits with coach. [w:] Associated Press [on-line]. espn.com, 13 września 2013. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).
  4. Douglas Robson: Sloane Stephens splits with coach Paul Annacone. [w:] USA TODAY Sports [on-line]. usatoday.com, 23 lipca 2014. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).
  5. Roger Federer hires Paul Annacone as coach for 'test period'. [w:] Telegraph staff [on-line]. telegraph.co.uk, 26 lipca 2010. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).

Bibliografia edytuj