Wikipedia:Skarbnica Wikipedii/Lista koncertów instrumentalnych

Chronologiczna (uporządkowana według dat urodzin kompozytorów) lista koncertów instrumentalnych (listy koncertów fortepianowych, skrzypcowych i wiolonczelowych zostały sporządzone osobno) które w znaczący sposób przyczyniły się do rozwoju gatunku, zdobyły trwałą pozycję w historii muzyki oraz są często wykonywane do dnia dzisiejszego.

Hector Berlioz (1803-1869)
Harold w Italii (Harold en Italie), op. 16 (1834) – symfonia-koncert na altówkę i orkiestrę
Giovanni Bottesini (1821-1889)
II koncert na kontrabas i orkiestrę h-moll (1845)
Siergiej Kusewicki (1874-1951)
Koncert na kontrabas i orkiestrę fis-moll, op. 3 (1902)
Béla Bartók (1881-1945)
Koncert altówkowy (1945) – utwór nie został ukończony, na podstawie pozostawionych materiałów dokonał tego uczeń i przyjaciel kompozytora Tibor Serly
Paul Hindemith (1895-1963)
Der Schwanendreher (1935) – koncert na altówkę i małą orkiestrę
Trauermusik na altówkę i orkiestrę smyczkową (1936) – utwór napisany w ciągu sześciu godzin, na prośbę BBC o zastąpienia stosowniejszym utworem radosnego Der Schwanendreher w repertuarze koncertu kompozytora w Londynie, który zbiegł się ze śmiercią króla Jerzego V
William Walton (1902-1983)
Koncert na altówkę i orkiestrę (1929) – dedykowany Christabel McLaren, Lady Abercornway
Eduard Tubin (1905-1982)
Koncert na kontrabas i orkiestrę (1948)
Jean-René Françaix (1912-1997)
Koncert na kontrabas i orkiestrę (1974)
Alfred Sznitke (1934-1998)
Koncert altówkowy (1985)
Tadeusz Baird (1928-1981)
Concerto lugubre na altówkę i orkiestrę (1975)
Krzysztof Penderecki (ur. 1933)
Koncert na altówkę (1983) – utwór istniejący w 6 wersjach (na altówkę i orkiestrę, na altówkę i orkiestrę smyczkową, od 1988 r. dodatkowo na wiolonczelę i orkiestrę oraz na wiolonczelę i orkiestrę smyczkową, a od 1996 r. także na klarnet i orkiestrę oraz na klarnet i orkiestrę smyczkową)
Gija Kanczeli (ur. 1935)
Liturgia na altówkę i orkiestrę „Mourned by the Wind” („Wiatrem opłakany”) (1989) – utwór dedykowany altowioliście Jurijowi Baszmetowi
Grażyna Bacewicz (1909-1969)
koncert altówkowy(1968)
Antonio Vivaldi (1678-1741)
Koncert na mandolinę C-dur, RV 425
Koncert na 2 mandoliny G-dur, RV 532
Mauro Giuliani (1781-1829)
Koncert na gitarę i orkiestrę smyczkową A-dur, op. 30 (1808) – prawdopodobnie pierwszy w historii muzyki koncert gitarowy
Manuel María Ponce (1882-1948)
Concierto del sur na gitarę i orkiestrę (1941) – utwór dedykowany gitarzyście Andrésowi Segovii
Heitor Villa-Lobos (1887-1959)
Koncert na gitarę (1959) – utwór napisany dla gitarzysty Andrésa Segovii nosił początkowo nazwę Fantasia concertante
Mario Castelnuovo-Tedesco (1895-1968)
I Koncert na gitarę i orkiestrę, op. 99 (1939)
Joaquín Rodrigo (1901-1999)
Concierto de Aranjuez na gitarę i orkiestrę (1939) – również w wersji na harfę i orkiestrę
Fantasía para un gentilhombre („Fantazja dla szlachcica”) na gitarę i orkiestrę (1954)
William Alwyn (1905-1985)
Lyra Angelica (1953-1954) – koncert na harfę i orkiestrę smyczkową; w 1998 roku podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Nagano, został użyty w programie łyżwiarki Michelle Kwan

Koncerty na instrumenty klawiszowe edytuj

Francis Poulenc (1899-1963)
Concert champêtre D-dur na klawesyn i orkiestrę, FP 49 (1929) – dedykowany wybitnej polskiej klawesynistce Wandzie Landowskiej
Koncert organowy g-moll FP 93 (1936-1938)
Henryk Mikołaj Górecki (1933-2010)
Koncert na klawesyn (lub fortepian) i orkiestrę smyczkową, op. 40 (1980)
Michael Nyman (ur. 1944)
Koncert na klawesyn i orkiestrę smyczkową (1995)
Antonio Vivaldi (1678-1741)
Koncert fletowy F-dur „Burza na morzu” („La Tempesta di mare”), RV 433 – pierwszy z koncertów umieszczonych w zbiorze 6 koncertów fletowych, op. 10 (1728)
Koncert fletowy g-moll „Noc” („La Notte”), RV 439 – drugi z koncertów umieszczonych w zbiorze 6 koncertów fletowych, op. 10 (1728)
Koncert fletowy D-dur „Szczygieł” („Il Cardellino” lub „Il Gardellino”), RV 428 – trzeci z koncertów umieszczonych w zbiorze 6 koncertów fletowych, op. 10 (1728)
Koncert obojowy C-dur, RV 447
Koncert na fagot i orkiestrę smyczkową B-dur, RV 502 – dedykowany Gioseppino Biancardiemu, wykonywany również w tonacji h-moll
Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791)
Koncert na fagot B-dur, KV 191 (1774)
I Koncert fletowy G-dur, KV 313 (1777 – 1778)
II Koncert fletowy D-dur, KV 314 (1777 – 1778) – przerobiony przez Mozarta z koncertu obojowego C-dur (1777), noszącego to samo oznaczenie KV 314 w katalogu dzieł kompozytora i wykonywanego równie często jak koncert fletowy
Koncert klarnetowy A-dur, KV 622 (1791)
Bernhard Henrik Crusell (1775 -1838)
Koncert klarnetowy Nr 1 Es-dur, Op. 1 (1810)
Carl Maria von Weber (1786-1826)
Concertino na klarnet i orkiestrę Es-dur, op. 26 (1811)
I Koncert klarnetowy f-moll, op.73 (1811)
II Koncert klarnetowy Es-dur, op.74 (1811)
Koncert na fagot F-dur, op.75 (1811/1822)
Gaetano Donizetti (1797-1848)
Concertino na rożek angielski i orkiestrę G-dur (1816)
Giuseppe Saverio Mercadante (1797-1870)
Koncert fletowy e-moll (~1819) – trzecia część tego koncertu, Rondo, jest jednym z najbardziej znanych utworów na flet z orkiestrą i jednocześnie jedynym powszechnie znanym i stale utrzymującym się w repertuarze utworem kompozytora
Vincenzo Bellini (1801-1835)
Concertino na obój i orkiestrę smyczkową Es-dur (przed 1825 r.) – mimo krótkiego czasu trwania utwór znany także jako Koncert na obój i orkiestrę Es-dur
Claude Debussy (1862-1918)
Rapsodia na klarnet i orkiestrę (1909 – 1910)
Richard Strauss (1864-1949)
Koncert obojowy D-dur (1945)
Carl Nielsen (1865-1931)
Koncert fletowy, FS 119 (1926)
Koncert klarnetowy, FS 129 [op. 57] (1928)
Aleksandr Głazunow (1865-1936)
Koncert na saksofon i orkiestrę smyczkową Es-dur, op. 109 (1934) – utwór przerobiony przez kompozytora z kwartetu saksofonowego B-dur op. 109 (1932)
Igor Strawinski (1882-1971)
Hebanowy koncert („Ebony concerto”) na klarnet i zespół jazzowy (1945) – utwór napisany dla orkiestry Woody Hermana
Jacques Ibert (1890-1962)
Koncert fletowy (1934)
„Concertino da camera” na saksofon i 11 instrumentów (1935)
Aaron Copland (1900-1990)
Koncert na klarnet i orkiestrę smyczkową (1947-1948) – utwór napisany dla orkiestry Woody Hermana i klarnecisty Benny Goodmana
Gerald Finzi (1901-1956)
Koncert klarnetowy, op. 31 (1948-1949)
Krzysztof Meyer (ur. 1943)
„Concerto da camera per flauto, percussione e archi” op. 6 (1964)
„Concerto da camera per oboe, percussione ed archi” op. 29 (1972)
Koncert na flet i orkiestrę smyczkową op. 61 (1983)
Koncert na saksofon altowy i orkiestrę symfoniczną op. 79 (1992)
Koncert na klarnet i orkiestrę op. 96 (2002)
Antonio Vivaldi (1678-1741)
Koncert na 2 trąbki C-dur, RV 537
Joseph Haydn (1732-1809)
Koncert na trąbkę Es-dur (1796)
Johann Nepomuk Hummel (1778-1837)
Koncert na trąbkę Es-dur (1803)
Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791)
I Koncert na róg D-dur, KV 412 (1782)
II Koncert na róg Es-dur, KV 417 (1783)
III Koncert na róg Es-dur, KV 447 (1783)
IV Koncert na róg Es-dur, KV 495 (1786)
Carl Maria von Weber (1786-1826)
Concertino na róg i orkiestrę , op. 45 (1806/1815)
Nikołaj Rimski-Korsakow (1844-1908)
Koncert na puzon i orkiestrę dętą B-dur (1877/1878)
Richard Strauss (1864-1949)
I Koncert na róg Es-dur, op. 11 (1881)
II Koncert na róg Es-dur, op. 86 (1943)
Ralph Vaughan Williams (1872-1958)
Koncert na tubę f-moll (1954)
Launy Grøndahl (1886-1960)
Koncert na puzon i orkiestrę (1924/1925)
Darius Milhaud (1892-1974)
„Concerto d’hiver” („Koncert zimowy”) na puzon i orkiestrę kameralną, op. 387 (1953)
Gordon Jacob (1895-1984)
Koncert na puzon i orkiestrę (1956)
Aleksandr Harutiunian (ur. 1920)
Koncert na trąbkę Es-dur (1950)
Koncert na puzon i orkiestrę (1990/1991)
Kazimierz Serocki (1922 – 1981)
Koncert na puzon i orkiestrę (1953)
John Williams (ur. 1932)
Koncert na tubę i orkiestrę (1985)
Krzysztof Meyer (ur. 1943)
Koncert na trąbkę op. 35 (1973)
Edward Gregson (ur. 1945)
Koncert na puzon (1978)

Koncerty na inne instrumenty i na głos ludzki traktowany jako instrument edytuj

Reinhold Glière (1875-1956)
Koncert na sopran koloraturowy i orkiestrę (1943)
André Jolivet (1905-1974)
Koncert na fale Martenota (1947)
Robert Kurka (1921-1957)
Koncert na marimbę i orkiestrę (1956) – dedykowany solistce gry na marimbę o nazwisku Vida Chenoweth
Marta Ptaszyńska (ur. 1943)
Koncert na marimbę i orkiestrę (1985)
Anders Koppel (ur. 1947)
Koncert na marimbę i orkiestrę (1995)
Ney Rosauro (ur. 1952)
Koncert na marimbę i orkiestrę (lub zespół instrumentów dętych), op. 12 (1986) – dedykowany synowi kompozytora Marcelo Rosauro, napisany początkowo na marimbę i orkiestrę smyczkową, istnieje również w wersji na marimbę i zespół instrumentów perkusyjnych

Koncerty podwójne, potrójne i inne edytuj

Joseph Haydn (1732-1809)
Symphonie concertante B-dur na obój, fagot, skrzypce i wiolonczelę, op. 84 (1791)
Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791)
Koncert podwójny na flet i harfę C-dur, KV 299 (1778)
Symfonia koncertująca Es-dur na obój, klarnet, fagot i róg, KV Dodatek I nr 9 (1778)
Symfonia koncertująca Es-dur na skrzypce i altówkę, KV 364 (1779)
Ludwig van Beethoven (1770-1827)
Koncert potrójny na fortepian, skrzypce, wiolonczelę i orkiestrę C-dur, op. 56 (1803-1804)
Giovanni Bottesini (1821-1889)
Gran duo concertante na skrzypce, kontrabas i orkiestrę (przed 1855 r.) – utwór skomponowany pierwotnie na 2 kontrabasy i orkiestrę, następnie przerobiony przez Camillo Savariego na utwór koncertowy w aktualnym kształcie, w którym jest obecnie wykonywany
Johannes Brahms (1833-1897)
Koncert podwójny na skrzypce i wiolonczelę a-moll, op. 102 (1887)
Bohuslav Martinů (1890-1959)
Koncert na kwartet smyczkowy i orkiestrę (1931)
Koncert podwójny na fortepian, kocioł i orkiestrę smyczkową (1938)
Witold Lutosławski (1913-1994)
Koncert podwójny na obój i harfę (1980)
Tadeusz Baird (1928-1981)
„Sceny” na harfę, wiolonczelę i orkiestrę (1977)
Alfred Sznitke (1934-1998)
I Concerto grosso na 2 skrzypiec, klawesyn, preparowany fortepian i orkiestrę smyczkową (1977)
Jon Lord (1941-2012)
Koncert na zespół rockowy i orkiestrę (1969) - pierwszy w historii koncert napisany dla zespołu rozrywkowego
Krzysztof Meyer (ur. 1943)
„Concerto da camera” na harfę, klawesyn i orkiestrę smyczkową (1984)
Koncert podwójny na skrzypce, wiolonczelę i orkiestrę (2006)
Michael Nyman (ur. 1944)
Koncert podwójny na saksofon i wiolonczelę (1997)

Zobacz też edytuj