Johan Clarey
Johan Claude Clarey (ur. 8 stycznia 1981 w Annecy) – francuski narciarz alpejski, specjalizujący się w konkurencjach szybkościowych, wicemistrz olimpijski i wicemistrz świata.
 Johan Clarey w 2019 roku | ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub |
SC Tignes | |||||||||||||||
| Wzrost |
191 cm | |||||||||||||||
| Debiut w PŚ |
29.11 2003, Lake Louise | |||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | ||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ |
19.12 2009, Val Gardena | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||||||||
Kariera edytuj
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 27 listopada 1996 roku w Val Thorens, gdzie w zawodach FIS Race zajął 32. miejsce w slalomie. W 2000 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Quebecu, gdzie jego najlepszym wynikiem było 21. miejsce w tej samej konkurencji. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Verbier zajął między innymi czwarte miejsce w zjeździe.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 29 listopada 2003 roku w Lake Louise, zajmując 50, miejsce w zjeździe. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 10 stycznia 2004 roku w Chamonix, zajmując 29. miejsce w tej samej konkurencji. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 19 grudnia 2009 roku w Val Gardena, kończąc zjazd na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Kanadyjczyk Manuel Osborne-Paradis i Austriak Mario Scheiber. W sezonach 2018/2019-2022/2023 zajmował 19. miejsce w klasyfikacji generalnej. W sezonie 020/2021 był czwarty w klasyfikacji zjazdu.
W 2010 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie nie ukończył superkombinacji, a w zjeździe zajął 27. miejsce. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Soczi nie ukończył zjazdu, zajął za to dziewiętnaste miejsce w supergigancie. Podczas igrzysk olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku w swoim jedynym starcie był osiemnasty w zjeździe. W tej samej konkurencji wywalczył srebrny medal na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku. Rozdzielił tam na podium Beata Feuza ze Szwajcarii i Austriaka Matthiasa Mayera.
Na mistrzostwach świata w Åre w 2019 roku był drugi w supergigancie. Uplasował się tam za Włochem Dominikiem Parisem, a srebrny medal zdobył ex aequo z Austriakiem Vincentem Kriechmayrem. Był też między innymi ósmy w zjeździe podczas mistrzostw świata w Garmisch-Partenkirchen w 2011 roku.
Osiągnięcia edytuj
Igrzyska olimpijskie edytuj
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas zawodów | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 27. | 15 lutego | 2010 |  Vancouver
|
Zjazd | 1:54,31 | +1,98 |  Didier Défago
|
| DNF1 | 21 lutego | 2010 | Vancouver
|
Superkombinacja | 2:44,92 | - |  Bode Miller
|
| DNF | 9 lutego | 2014 |  Soczi
|
Zjazd | 2:06,23 | - |  Matthias Mayer
|
| 19. | 16 lutego | 2014 | Soczi
|
Supergigant | 1:18,14 | +1,61 |  Kjetil Jansrud
|
| 18. | 15 lutego | 2018 |  Pjongczang
|
Zjazd | 1:40,25 | +2,14 | Aksel Lund Svindal
|
2.
|
7 lutego | 2022 |  Pekin
|
Zjazd | 1:42,69 | +0,10 | Beat Feuz
|
Mistrzostwa świata edytuj
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 8. | 12 lutego | 2011 |  Ga-Pa
|
Zjazd | 1:58,41 | +1,94 | Erik Guay
|
| 30. | 5 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek
|
Supergigant | 1:15,68 | +2,66 | Hannes Reichelt
|
| 16. | 7 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek
|
Zjazd | 1:43,18 | +1,08 | Patrick Küng
|
| DNF | 12 lutego | 2017 | Sankt Moritz
|
Zjazd | 1:38,91 | - | Beat Feuz
|
2.
|
6 lutego | 2019 |  Åre
|
Supergigant | 1:24,20 | +0,09 |  Dominik Paris
|
| 19. | 9 lutego | 2019 | Åre
|
Zjazd | 1:19,98 | +1,37 | Kjetil Jansrud
|
| DNF | 11 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo
|
Supergigant | 1:19,41 | - | Vincent Kriechmayr
|
| 16. | 14 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo
|
Zjazd | 1:37,79 | +1,50 | Vincent Kriechmayr
|
| 23. | 12 lutego | 2023 |  Courchevel/Méribel
|
Zjazd | 1:47,05 | +1,89 | Marco Odermatt
|
Mistrzostwa świata juniorów edytuj
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 28. | 21 lutego | 2000 | Québec
|
Zjazd | 1:10,77 min | +2,38 s | Thomas Graggaber
|
| 21. | 25 lutego | 2000 | Québec
|
Slalom | 1:52,95 min | +3,42 s | Daniel Défago
|
| 28. | 26 lutego | 2000 | Québec
|
Gigant | 1:52,09 min | +3,59 s | Georg Streitberger
|
| 4. | 5 lutego | 2001 | Verbier
|
Zjazd | 1:30,23 min | +1,35 s | Thomas Graggaber
|
| 44. | 8 lutego | 2001 | Verbier
|
Gigant | 2:08,79 min | +4,80 s | Hannes Reiter
|
| 18. | 9 lutego | 2001 | Verbier
|
Slalom | 1:25,72 min | +3,31 s | Stefan Kogler
|
Puchar Świata edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj
- sezon 2003/2004: 140.
- sezon 2006/2007: 86.
- sezon 2007/2008: 78.
- sezon 2008/2009: 92.
- sezon 2009/2010: 61.
- sezon 2010/2011: 56.
- sezon 2011/2012: 29.
- sezon 2012/2013: 23.
- sezon 2013/2014: 25.
- sezon 2014/2015: 32.
- sezon 2015/2016: 37.
- sezon 2016/2017: 52.
- sezon 2017/2018: 54.
- sezon 2018/2019: 19.
- sezon 2019/2020: 19.
- sezon 2020/2021: 19.
- sezon 2021/2022: 19.
- sezon 2022/2023: 19.
Miejsca na podium w zawodach edytuj
Val Gardena – 19 grudnia 2009 (zjazd) – 3. miejsce[1]- Val Gardena – 21 grudnia 2013 (zjazd) – 3. miejsce
Kvitfjell – 1 marca 2014 (zjazd) – 2. miejsce
Kitzbühel – 21 stycznia 2017 (zjazd) – 3. miejsce- Kitzbühel – 27 stycznia 2019 (supergigant) – 2. miejsce
Beaver Creek – 7 grudnia 2019 (zjazd) – 2. miejsce
Garmisch-Partenkirchen – 1 lutego 2020 (zjazd) – 3. miejsce- Kitzbühel – 24 stycznia 2021 (zjazd) – 2. miejsce
- Kitzbühel – 21 stycznia 2022 (zjazd) – 2. miejsce
- Val Gardena – 17 grudnia 2022 (zjazd) – 2. miejsce
- Kitzbühel – 21 stycznia 2023 (zjazd) – 2. miejsce
Przypisy edytuj
- ↑ ex aequo ze Szwajcarem Ambrosim Hoffmannem
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie FIS (ang.)
- Profil na stronie Alpine Ski Database (ang.)