Ładunek bojowy – określona ilość materiału wybuchowego, substancji chemicznej, zapalającej, materiału jądrowego bądź termojądrowego znajdująca się w pocisku (bombie, torpedzie, granacie itp).

Ładunek służy do wywołania efektu rażącego w postaci obezwładnienia siły żywej, burzenia umocnień, niszczenia sprzętu, zapalania, skażania, zakażania itp.

Ładunki bojowe możemy podzielić ze względu na moc i zasięg oddziaływania na:

  • konwencjonalne
  • niekonwencjonalne (amunicja masowego rażenia)

Materiały wybuchowe kruszące stanowią podstawową grupę konwencjonalnych ładunków bojowych. Stosuje się również ładunki zapalające, dymne, oświetlające, sygnalizacyjne, propagandowe itp.

Bibliografia edytuj

  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej(od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 113. ISBN 83-86028-01-7.