Łoździeje

miasto na Litwie

Łoździeje[1] (lit. Lazdijai) – miasto na Litwie, na Pojezierzu Wschodniosuwalskim, nad Kirsną, w okręgu olickim, siedziba rejonu łoździejskiego.

Łoździeje
Lazdijai
Ilustracja
Główny plac miasta
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Litwa

Okręg

 olicki

Burmistrz

Vaida Gazdziauskienė

Powierzchnia

4,8 km²

Populacja (2017)
• liczba ludności
• gęstość


3 985
830 os./km²

Nr kierunkowy

318

Kod pocztowy

LT-67106

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, na dole znajduje się punkt z opisem „Łoździeje”
Ziemia54°14′N 23°31′E/54,233333 23,516667
Strona internetowa

Nazwa miasta wywodzi się od rzeki Lazda (dzisiejszej Raišupis).

Miasto królewskie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie trockim województwa trockiego[2].

Historia

edytuj

Tereny te do 2 połowy XIII wieku należały do Jaćwingów, następnie, po zagładzie plemienia dokonanej przez Krzyżaków obszary te pokryły się puszczą. W XV wieku nastąpił ponowny napływ ludności. W 1560 roku król Zygmunt II August założył miasto. W 1597 roku Zygmunt III Waza nadał miastu prawo magdeburskie oraz herb przedstawiający złotego łosia na czerwonym polu z trzema skrzyżowanymi kluczami. Miasto królewskie w 1782 roku[3]. Po III rozbiorze Polski w 1795 roku miasto znalazło się w zaborze pruskim, w 1807 w Księstwie Warszawskim, a w 1815 w Królestwie Kongresowym. Władze carskie odebrały prawa miejskie 31 maja 1870 w ramach represji po powstaniu styczniowym.

W latach 1857, 1879, 1922 i 1923 roku miasto było niszczone przez pożary. Podczas II wojny światowej zostało zburzone.

Za Królestwa Polskiego istniała wiejska gmina Łoździeje.

W okresie międzywojennym Łoździeje były centrum oświatowym regionu Dzukia. W latach 1928–1931 w mieście pracowała jako nauczycielka poetka litewska Salomėja Nėris.

Podczas okupacji hitlerowskiej, 15 września 1941 roku Litwini utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1600 osób. 3 listopada 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano w okolicy getta. Z rozkazu Niemców Litwini zamordowali 1535 Żydów[4].

Zabytki

edytuj
  • Kościół katolicki pw. św. Anny(inne języki). Obecny kościół został zbudowany w latach 1894–1895 według projektu architekta Feliksa Lipskiego. Kościół został konsekrowany w 1898 roku przez biskupa sejeneńskiego Antoniego Baranowskiego. Kościół zbudowano w stylu romantycznym, łączącym w sobie cechy klasycystyczne i barokowe. We wnętrzu kościoła znajduje się zdobiona ambona. Ołtarze pochodzą z pracowni warszawskich.
  • Pomnik poświęcony poległym za niepodległość Litwy w latach 1918–1920, przy placu Nepriklausomybės (Niepodległości).

Komunikacja

edytuj

Łoździeje nie posiadają stacji kolejowej (najbliższa znajduje się w miejscowości Szostaków) natomiast funkcjonuje tu komunikacja autobusowa obsługiwana przez takie firmy jak Lazdiju AP, Vilkaviskio AP, Kautra i TOKS. Miasto posiada bezpośrednie połączenia autobusowe z Wilnem, Kownem, Olitą, Mariampolem, Wiejsiejami, Druskienikami, Kalwarią, Simnem i Wyłkowyszkami.

Miasta partnerskie

edytuj

Galeria

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza granicami Polski: Nazewnictwo Geograficzne Świata. T. 11: Europa, część I. Warszawa: Główny Geodeta Kraju, 2009, s. 120. ISBN 978-83-254-0463-5.
  2. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 87.
  3. Magazin für die neue Historie und Geographie Angelegt, t. XVI, Halle, 1782, s. 15.
  4. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1085.

Bibliografia

edytuj
  • Litwa. Piękna nieznajoma. Wilno: Margi raštai, 2005. ISBN 9986-09-291-4.

Linki zewnętrzne

edytuj