Łukasz Borowicz
Łukasz Marcin Borowicz (ur. 25 września 1977 w Warszawie[1]) – polski dyrygent, laureat wielu nagród krajowych i międzynarodowych[1].
 Łukasz Borowicz (2012) | |
| Data i miejsce urodzenia |
25 września 1977 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
 
| |
| Strona internetowa | |
Życiorys edytuj
Ukończył z wyróżnieniem dyrygenturę symfoniczno-operową w Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie Bogusława Madeya. W latach 2002–2006 był asystentem Antoniego Wita i Kazimierza Korda, w latach 2007–2015 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Polskiej Orkiestry Radiowej[2]. Od sezonu 2021/2022 jest dyrygentem-szefem Orkiestry Filharmonii Poznańskiej i dyrektorem muzycznym Filharmonii Poznańskiej oraz pierwszym dyrygentem gościnnym Filharmonii Krakowskiej[3].
Dyrygował wieloma polskimi i zagranicznymi orkiestrami[4]. Jako dyrygent operowy zadebiutował w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie pracą przy Don Giovannim Wolfganga Amadeusa Mozarta w 2005. Od tego czasu prowadził wiele przedstawień operowych i baletowych w Polsce i za granicą[4]. W swojej twórczości koncentruje się na mało znanym repertuarze, pracował m.in. przy operach: Monbar, czyli Flibustierowie Ignacego Dobrzyńskiego, Bezdomna jaskółka Szymona Laksa, Maria Romana Statkowskiego i Przygoda króla Artura Grażyny Bacewicz[5].
Uznawany za jednego z czołowych dyrygentów młodego pokolenia początku XXI wieku[6]. Za swoje nagrania był wielokrotnie nagradzany, otrzymał m.in. BBC Music Orchestral Choice (2010), BBC Music Opera Choice (2013), czterokrotnie Diapason d’Or (2010, 2013, 2017, 2020[7]) oraz dwukrotnie Fryderyka (2007, 2010)[1]. Jest także laureatem Paszportu „Polityki” (2008) za „efektowne wydobycie z zapaści Polskiej Orkiestry Radiowej”[8], Koryfeusza Muzyki Polskiej (2011), Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida (2013)[9] i nagrody Tansman (2014) za „wybitną indywidualność muzyczną”[1]. W 2011 otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi[10], a w 2022 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[11][12] oraz Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[13]. W 2021 został laureatem Nagrody Honorowej Związku Kompozytorów Polskich za „przywracanie do życia i promocję niesłusznie zapomnianych dzieł symfonicznych i operowych muzyki polskiej XIX i XX wieku”[14].
Nagrody konkursowe edytuj
Źródło[1]:
- II nagroda na VI Międzynarodowym Konkursie Dyrygentów im. Antonia Pedrottiego w Trento (1999)
- IV nagrody na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Dimitri Mitropoulosa w Atenach (2000)
- II nagrody na Międzynarodowym KonkursieDyrygenckim „Maestro Silva Pereira” w Porto (2002)
- nagroda specjalna Fundacji Alice Rosner (Montreaux) na I Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Gustawa Mahlera w Bambergu (2004)
Dyskografia edytuj
- Acte Préalable APO055: Franciszek Lessel – Koncert fortepianowy C-dur op. 14, Karol Kurpiński uwertury; nominacja do „Fryderyka 2000”
- DUX 0433: Grażyna Bacewicz, Mieczysław Karłowicz, György Orbán, Leó Weiner; nominacja do nagrody „Fryderyk 2003” oraz Selectionné par ARTE
- DUX 0695: Krzysztof Meyer – VII Symfonia, Koncert Podwójny
- Naxos 8.570599: Jeajoon Ryu – Sinfonia da Requiem, I Koncert skrzypcowy
- CD Accord ACD 177: Thomas Dyke Ackland Tellefsen – I Koncert fortepianowy g-moll, Op. 8; Carl Filtsch – Uwertura D-dur
- Naxos 8.572637: Xaver Scharwenka – IV Koncert fortepianowy, Tańce polskie
- CPO 7774972 Panufnik: Symphonic Works Volume 1 – Tragic Overture, Nocturne for Orchestra, Heroic Overture, Katyn Epitaph, A Procession for Peace, Harmony
- CPO 7774962 Panufnik: Symphonic Works Volume 2 – Symphony No. 1 (Sinfonia Rustica), Symphony No. 4 (Sinfonia concertante for flute, harp, and strings), Polonia, Lullaby
- CPO 7774982 Panufnik: Symphonic Works Volume 3 – Symphony No. 6 (Sinfonia Mistica), Autumn Music, Hommage a Chopin, Rhapsody for Orchestra
- CPO 7776832 Panufnik: Symphonic Works Volume 4 – Symphony No. 2 (Sinfonia Elegiaca), Symphony No. 3 (Sinfonia sacra), Symphony No. 10
- CPO 7776842 Panufnik: Symphonic Works Volume 5 – Metasinfonia for Organ, Timpani, and Strings (Symphony No. 7), Symphony No. 8 (Sinfonia Votiva), Concerto Festiva
- CPO 7776852 Panufnik: Symphonic Works Volume 6 – Concertino for Timpani, Percussion, and Strings, Symphony No. 9 (Sinfonia della speranza)
- CPO 7776862 Panufnik: Symphonic Works Volume 7 – Symphony No. 5 (Sinfonia di Sfere), Bassoon Concerto, Landscape, Love Song
- CPO 7776872 Panufnik: Symphonic Works Volume 8 – Violin Concerto, Cello Concerto, Piano Concerto
- nagrania dla Polskiego Radia
Źródło[15]:
- Ignacy Feliks Dobrzyński – Monbar, czyli flibustierowie
- Gaetano Donizetti – Maria Padilla
- Carl Maria von Weber – Euryanthe
- Roman Statkowski – Maria
- Grażyna Bacewicz – Przygoda króla Artura
- Louis Spohr – Der Berggeist
- Luigi Cherubini – Lodoϊska
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Łukasz Borowicz, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-03-22].
- ↑ Dyrektor Artystyczny Polskiej Orkiestry Radiowej. (pol.).
- ↑ Łukasz Borowicz. filharmonia.krakow.pl. [dostęp 2022-08-30].
- ↑ a b Łukasz Borowicz. filharmoniapoznanska.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-30)].
- ↑ https://www.dwutygodnik.com/artykul/1483-monbar-po-latach.html
https://www.kobieta.pl/artykul/skarby-narodowelukasz-borowicz
https://audio.com.pl/muzyka/recenzje/klasyczna/14998-grazyna-bacewicz-przygoda-krola-artura - ↑ Nominacje do Gwarancji Kultury – nagród przyznawanych przez TVP Kultura. (pol.).
- ↑ Kolejny Diapason d’Or dla Łukasza Borowicza. filharmoniapoznanska.pl. [dostęp 2022-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-30)].
- ↑ Łukasz Borowicz, Muzyka poważna, 2007. (pol.).
- ↑ Rok 2013. nagrodanorwida,pl [dostęp 2022-08-30].
- ↑ M.P. z 2012 r. poz. 81
- ↑ M.P. z 2023 r. poz. 93
- ↑ Odznaczenia w związku z jubileuszem 75-lecia Filharmonii Poznańskiej. prezydent.pl, 10 listopada 2022. [dostęp 2022-11-11].
- ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online], MKiDN [dostęp 2022-12-11].
- ↑ Nagroda Honorowa. zkp.org.pl. [dostęp 2022-08-30].
- ↑ Dyskografia. polskieradio.pl. [dostęp 2017-11-28].