Świat mnie nie pokona

Świat mnie nie pokona
Questo mondo non mi renderà cattivo
Gatunek	Film animowany, Komediodramat
Kraj produkcji	Włochy
Oryginalny język	włoski
Twórcy	Zerocalcare
Główne role	Zerocalcare, Valerio Mastandrea, Chiara Gioncardi, Paolo Vivio, Veronica Puccio, Silvio Orlando, Gianluca Crisafi
Muzyka tytułowa	Giancane
Liczba odcinków	6
Liczba serii	1
	Produkcja
Produkcja	Davide Rosio; Giorgio Scorza
Produkcja wykonawcza	Francesca Ettorre (Movimenti Production) Magali Fuzellier; (Movimenti Production); Giovanna Bo; (DogHead Animation); Michele Foschini; (BAO Publishing)
Reżyseria	Zerocalcare
Scenariusz	Zerocalcare
Narracja	Zerocalcare
Muzyka	Giancane
	Pierwsza emisja
Data premiery	9. czerwca 2023
Stacja telewizyjna	Netflix
Pierwsza emisja	9. czerwca 2023
	Chronologia
Poprzednik	Oderwij wzdłuż linii

Świat mnie nie pokona (oryg. it: Questo mondo non mi renderà cattivo) – film animowany kierowany do starszych widzów, stworzony w 2021 r. przez Zerocalcare. Seria składająca się z 6 odcinków miała premierę w 2023 r. na platformie Netflix. Serial swoją formą graficzną nawiązuje do komiksów wydawanych we Włoszech przez Zero oraz do poprzedniej animacji twórcy jaką jest Oderwij wzdłuż linii.

Fabuła

Serial jest opowieścią przedstawianą przez Zero na komisariacie policji w Rzymie, jako, że jest przesłuchiwany jako jedna z osób zatrzymanych. Tło opowieści stanowi obóz dla uchodźców utworzony niedawno we wschodniej części miasta, w sąsiedztwie bohaterów. Obóz ten staje się przyczyną powstania i stopniowego rozwijania się konfliktu między lokalnymi neonazistami oraz antyfaszystami, na tle ksenofobicznym.

Po kilkuletnim zniknięciu do miasta powraca Cesare - przyjaciel z dzieciństwa. Mężczyzna próbuje ponownie zaklimatyzować się w miejscu, które powinien znać i rozpoznawać z dzieciństwa - nie potrafi jednak się odnaleźć w nowej rzeczywistości, w efekcie czego wkracza on do środowiska neonazistowskiego. Zerocalcare próbuje mu pomóc odnaleźć się na nowo - sytuację jednak utrudniają mu jego prywatne poglądy pokrywające się z poglądami antyfaszystowskimi oraz naciski ze strony jego znajomych ze środowiska antyfaszystowskiego chcącymi uzyskać jego wsparcie w obronie obozu uchodźców. W międzyczasie mierzy się on jeszcze z naciskami ze świata zawodowego, by albo nie angażował się w konflikt albo by opowiedział się po stronie mediów, które wydają się bardziej popierać prawicowy punkt widzenia na sprawę. Z czasem zostaje ujawniona przyczyna zniknięcia Cesare - chłopak wyjechał na terapię swojego uzależnienia od narkotyków.

W pewnym momencie Zero chcąc odreagować targające nimi emocje, zaczyna rozrywać plakaty przeciwko obozowi, przez co popada w konflikt z neonazistowcami. Zostaje wtedy uratowany przez Cesare, który go ostrzega, żeby więcej tego nie robił - następnym razem nie będzie mógł mu pomóc. Gdy sprawa obozu uchodźców zostaje poruszona na zebraniu lokalnego samorządu, Zero wraz ze znajomymi próbują szukać poparcia dla swojej sprawy wśród lokalnych polityków - szybko jednak się okazuje, że politycy bardziej cenią prywatne korzyści i rozgrywki polityczne, niż idee.

Zero z bólem odkrywa też, że jego grupa nie może liczyć na poparcie przyjaciółki, Sary. Choć Sara w głębi duszy popiera ich idee, postanawia poprzeć stronę przeciwko obozowi. Powodem tego jest historia życia zawodowego Sary. Dziewczyna przez lata nie mogła znaleźć pracy w zawodzie i musiała znosić inne prace będące z jej perspektywy upokorzeniem wobec jej lat pilnej nauki i ukończenia studiów wyższych. Gdy w końcu znalazła pracę jako nauczycielka, okazało się, że przez problem obozu uchodźców, funkcjonowanie szkoły jest zagrożone, a co za tym idzie - jej praca. Zero próbuje ją przekonać do swoich racji, w efekcie tego dochodzi do sprzeczki.

Zero z bólem odkrywa, że nie jest w stanie pomóc Cesare i, że z biegiem lat jego ścieżki życia rozchodzą się w innym kierunku niż ścieżki części jego przyjaciół. Mierzy się z konfliktem, czy pozostać wiernym swoim poglądom, czy jednak pójść ścieżką konformizmu.

Następne zebranie rady dzielnicy zostaje zwołane pod obozem. Szybko jednak debata przeradza się w walkę pomiędzy zwaśnionymi stronami. Walka zostaje przerwana przez Sarę, która poprzez megafon uświadamia ludzi, że tak naprawdę wszyscy wokół są wykorzystywani do sztucznego wykreowania konfliktu na potrzeby mediów. Z kolei szkolna woźna przedstawia prawdę o sytuacji ze szkołą - że tak naprawdę obóz to tylko pretekst, bo szkoła stopniowo upada już od lat, a nikogo z władz nie interesuje pogarszająca się sytuacja w ich okolicy. Przemowa ta porusza Cesare, który wchodzi z woźną w dialog. Mówi, że wszyscy zebrani mają wspólnego wroga jakim są rządzące elity. Nie podoba się to neonazistom, którym bardziej zależy na walce z obozem. Próbują go uciszyć przez co po ich stronie barykady wybucha kolejna walka. Pozostali ludzie próbują pobiec Cesare na pomoc, ale zostają powstrzymani przez policję, która wydaje się w ogóle nie reagować na bójkę po drugiej stronie. W końcu zamieszki zostają powstrzymane.

W trakcie przesłuchania na policji okazuje się, że syn ważnego polityka zostaje poważnie pobity. Obecność chłopaka w skrajnie prawicowym środowisku zdaje się nie mieć większego znaczenia, a policja zdaje się prowadzić dochodzenie ws. zamieszek tylko po to by znaleźć winowajcę jego pobicia.

Po przesłuchaniu Zero rozmawia ze swoimi przyjaciółmi. Sara pokazuje film, na którym widać jak to Cesare okazuje się być osobą poszukiwaną przez policję - finalnie odtrącony przez grupę skrajnie prawicową chłopak pokornie przyjmował ciosy, ale w końcu nie wytrzymał i zadał mocny cios synowi polityka. Wtedy z komisariatu wychodzi Cesare, który wymienia się z nimi spojrzeniami.

Zero rozumie, że pomimo chęci nie jest w stanie pomóc Cesare. Do tego sytuacja jego przyjaciela powraca do punktu wyjścia i możliwe, że teraz wyląduje on w więzieniu. Całej jego paczce wydaje się być żal Cesarego, ale nikt nie jest w stanie nic powiedzieć. W końcu Cesare odchodzi bez słowa.

Zero rozmawia z uchodźczynią. Rozumie ona całą sytuację z żalem stwierdzając, że teraz ona rozumie jak to jest być rzeczą nielegalną, której ktoś po próbuje się szybko pozbyć i udawać, że nie było tematu. Rozmowa prowadzi do porównania osiedla, w którym dzieje się akcja serialu, do Rowu Mariańskiego - tak jak tamtejsze zwierzęta w niezrozumiały sposób przyzwyczaiły się do życia w ciemnościach, tak zwykli ludzie przyzwyczajają się do wspólnego życia w jednym społeczeństwie w miejscu, do którego zabierze ich los.

Serial kończy się metaforycznym ujęciem samotnego Cesarego opadającego w głęboką otchłań morza niczym kamień.

Obsada

Zerocalcare (on sam) - grający samego siebie. Często łamie czwartą ścianę, kierując swoje słowa bezpośrednio do widza przerywając swoje wspomnienia do wyklarowania lub usprawiedliwienia jego własnych błędów.
Pancernik (Valerio Mastandrea) – duże, pomarańczowe zwierzę istniejące tylko w umyśle Zero, jako reprezentacja jego sumienia. Ocenia i krytykuje wszystkie poczynania bohatera.
Sara (Chiara Gioncardi) – przyjaciółka Zero jeszcze z czasów szkolnych, lesbijka, marząca o pracy w swoim zawodzie nauczycielki.
Secco (Paolo Vivio) – przyjaciel Zero z czasów szkolnych, żyjący z gry w pokera w Internecie. Jest to osoba ponura, nie okazująca emocji, żywiąca pasję do lodów – sugeruje pójście na lody przy każdej możliwej okazji.
Cesare (Zerocalcare) – kumpel Zero, Sary i Secco z dzieciństwa, powracający do domu po zniknięciu na lata.

Serial nie doczekał się polskiej wersji dubbingowej.

Ciekawostka

W ostatnim odcinku pojawia się nawiązanie do Polski - Sara po pytaniu Zero o wyrzuty sumienia odpowiada, że słysząc jego moralizatorskie teksty ma ochotę najechać Polskę. Stanowi to nawiązanie do najazdu niemieckich nazistów na Polskę w kampanii wrześniowej 1939 r.