Świst wydechowy
Świst wydechowy – dodatkowy dźwięk oddechowy (szmer oddechowy), ciągły, o wysokiej częstotliwości i późny, czyli powstający w fazie wydechu[1], powstający wskutek turbulentnego przepływu przez zwężone drogi oddechowe[2]. Ze względu na złożoność wysłuchiwanego dźwięku może być klasyfikowany także jako mono- lub polifoniczny, a ze względu na długość dźwięku – jako krótki lub długi[1]. Świst o bardzo wysokiej częstotliwości może być nazwany piskiem[3].
Świst wydechowy powstaje podczas oscylacji zwężonego oskrzela[3]. Zwężenie może być spowodowane nagromadzeniem wydzieliny, stąd nie jest właściwe nazywanie świstów dźwiękami suchymi[3]; obecność zwiększonej ilości wydzieliny będzie jednak raczej wywoływać furczenia[2]. Monofoniczny charakter świstu wydechowego może wskazywać na organiczne zwężenie oskrzela[3]. Polifoniczne świsty i furczenia wydechowe są charakterystyczne dla napadu astmy oskrzelowej; takie same zjawiska, ale rozłożone w czasie, są typowymi objawami przewlekłego zapalenia oskrzeli[3][2], przewlekłej obturacyjnej choroby płuc[2], po zachłyśnięciu treścią pokarmową[2].
Świsty wydechowe mogą występować także w przebiegu zastoinowej niewydolności serca[3], choć raczej rzadko, podobnie jak w zatorowości płucnej[2].
Specyficznym świstem wydechowym jest także świst krtaniowy (stridor) wskazujący na astmę oskrzelową jako przyczynę ostrej duszności[4].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Wacław Droszcz: 18.6.1. Nazewnictwo i patomechanizm szmerów oddechowych. W: Diagnostyka różnicowa objawów chorobowych. Franciszek Kokot (red.). Wyd. II. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1998, s. 403. ISBN 83-200-2189-8.
- ↑ a b c d e f Wojciech Szczeklik: II.B.2.7. Nieprawidłowe szmery oddechowe. W: Interna Szczeklika 2018. Wyd. 10. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2018, s. 624. ISBN 978-83-7430-547-1.
- ↑ a b c d e f Wacław Droszcz: 18.6.3.1. Świsty i furczenia. W: Diagnostyka różnicowa objawów chorobowych. Franciszek Kokot (red.). Wyd. II. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1998, s. 405. ISBN 83-200-2189-8.
- ↑ Zaburzenia wentylacji. W: Medycyna wewnętrzna. Gerd Herold i wsp.. Wyd. III. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 341. ISBN 83-200-2727-6.
